< अम्सा 5 >
1 ऐ मेरे बेटे! मेरी हिकमत पर तवज्जुह कर, मेरे समझ पर कान लगा;
Мій сину, на мудрість мою уважа́й, нахили своє ухо до мого розуму,
2 ताकि तू तमीज़ को महफ़ूज़ रख्खें, और तेरे लब 'इल्म के निगहबान हों:
щоб розважність ти міг стерегти́, а пізна́ння — хай у́ста твої стережу́ть!
3 क्यूँकि बेगाना 'औरत के होटों से शहद टपकता है, और उसका मुँह तेल से ज़्यादा चिकना है;
Бо кра́пають со́лодощ губи блудни́ці, а у́ста її від оливи масні́ші,
4 लेकिन उसका अन्जाम अज़दहे की तरह तल्ख़, और दो धारी तलवार की तरह तेज़ है।
та гірки́й їй кінець, мов поли́н, гострий, як меч обосі́чний, —
5 उसके पाँव मौत की तरफ़ जाते हैं, उसके क़दम पाताल तक पहुँचते हैं। (Sheol )
її ноги до смерти спускаються, шео́лу тримаються кроки її! (Sheol )
6 इसलिए उसे ज़िन्दगी का हमवार रास्ता नहीं मिलता; उसकी राहें बेठिकाना हैं, पर वह बेख़बर है।
Вона путь життя не урі́внює, її стежки непевні, і цього не знає вона.
7 इसलिए ऐ मेरे बेटो, मेरी सुनो, और मेरे मुँह की बातों से नाफ़रमान न हो।
Тож тепер, мої діти, мене ви послухайте, не відхо́дьте від слів моїх уст:
8 उस 'औरत से अपनी राह दूर रख, और उसके घर के दरवाज़े के पास भी न जा;
віддали́ ти від неї дорогу свою, і не зближа́йсь до дверей її дому,
9 ऐसा न हो कि तू अपनी आबरू किसी गै़र के, और अपनी उम्र बेरहम के हवाले करे।
щоб слави своєї ти іншим не дав, а роки свої — для жорстокого,
10 ऐसा न हो कि बेगाने तेरी कु़व्वत से सेर हों, और तेरी कमाई किसी गै़र के घर जाए;
щоб чужі не наси́тились сили твоєї й маєтку твого́ в чужім домі!
11 और जब तेरा गोश्त और तेरा जिस्म घुल जाये तो तू अपने अन्जाम पर नोहा करे;
І будеш стогнати при своєму кінці́, як знемо́жеться тіло твоє й твої сили,
12 और कहे, “मैंने तरबियत से कैसी 'अदावत रख्खी, और मेरे दिल ने मलामत को हक़ीर जाना।
і скажеш: „Як нена́видів я те напу́чування, а карта́ння те серце моє відкидало!
13 न मैंने अपने उस्तादों का कहा माना, न अपने तरबियत करने वालों की सुनी।
І не слухав я голосу своїх учителі́в, і уха свого не схиля́в до наставників.
14 मैं जमा'अत और मजलिस के बीच, क़रीबन सब बुराइयों में मुब्तिला हुआ।”
Тро́хи не був я при кожному злому, в сере́дині збору й громади!“
15 तू पानी अपने ही हौज़ से और बहता पानी अपने ही चश्मे से पीना
Пий воду з криниці своєї, і теку́че з свого коло́дязя:
16 क्या तेरे चश्मे बाहर बह जाएँ, और पानी की नदियाँ कूचों में?
чи ж мають на вулицю вилиті бути джере́ла твої, а на площі — потоки твоєї води? —
17 वह सिर्फ़ तेरे ही लिए हों, न तेरे साथ गै़रों के लिए भी।
Нехай вони будуть для тебе, для тебе самого, а не для чужих із тобою!
18 तेरा सोता मुबारक हो और तू अपनी जवानी की बीवी के साथ ख़ुश रह।
Хай твоє джерело́ буде благослове́нне, і радій через жінку твоїх юних літ, —
19 प्यारी हिरनी और दिल फ़रेब गजाला की तरह उसकी छातियाँ तुझे हर वक़्त आसूदह करें और उसकी मुहब्बत तुझे हमेशा फ़रेफ्ता रखे।
вона ла́ня любовна та се́рна прекрасна, її пе́рса напоять тебе кожноча́сно, — впивайся ж наза́вжди коха́нням її!
20 ऐ मेरे बेटे, तुझे बेगाना 'औरत क्यों फ़रेफ्ता करे और तू ग़ैर 'औरत से क्यों हम आग़ोश हो?
І на́що, мій сину, ти маєш впиватись блудни́цею, і на́що ти бу́деш приго́ртати груди чужи́нки?
21 क्यूँकि इंसान की राहें ख़ुदावन्द कीआँखों के सामने हैं और वही सब रास्तों को हमवार बनाता है।
Бож перед очима Господніми всі дороги люди́ни, і стежки́ її всі Він рівняє:
22 शरीर को उसी की बदकारी पकड़ेगी, और वह अपने ही गुनाह की रस्सियों से जकड़ा जाएगा।
власні провини безбожного схо́плять його, і поворо́ззям свого гріха буде зв'я́заний він,
23 वह तरबियत न पाने की वजह से मर जायेगा और अपनी सख़्त बेवक़ूफ़ी की वजह से गुमराह हो जायेगा।
помиратиме він без напу́чування, і буде блукати в великій глупо́ті своїй!