< मत्ती 23 >
1 उस वक़्त ईसा ने भीड़ से और अपने शागिर्दों से ये बातें कहीं,
ହେୱେଡ଼ାଲିଂ ଜିସୁ ମାନାୟାରିଂ ଆରି ଚେଲାରିଂ ଇଚାନ୍,
2 “फ़क़ीह और फ़रीसीमूसा के शरी'अत की गधी पर बैठे हैं।
“ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ ଆରି ପାରୁସିର୍ ମସାତି ଗାଦିତ କୁଚ୍ଚାର୍ଣ୍ଣା ।
3 पस जो कुछ वो तुम्हें बताएँ वो सब करो और मानो, लेकिन उनकी तरह काम न करो; क्यूँकि वो कहते हैं, और करते नहीं।
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ଇନାକା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇନାରା, ହେଦାଂ କିୟାଟ୍ । ମାତର୍ ହେୱାର୍ତି କାମାୟ୍ କାବାଡ଼୍ତାକେ ପାଚେ ହାଲ୍ମାଟ୍ । ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ନିଜେ ହିତି ହିକ୍ୟା ସମାନ୍ କାମାୟ୍ କିଉର୍ ।
4 वो ऐसे भारी बोझ जिनको उठाना मुश्किल है, बाँध कर लोगों के कँधों पर रखते हैं, मगर ख़ुद उनको अपनी उंगली से भी हिलाना नहीं चाहते।
ହେୱାର୍ ହିକ୍ୟା ସବୁ ଲକାର୍ତି ଗାଗାଡ଼୍ ଜପି ଜବର୍ ବଜ୍ ଲାଦିକିନାର୍, ମାତର୍ ହେୱିଜ଼ୁ ବଜ୍ ପିଣ୍ଡ୍ଦେଂ କାଜିଂ ଜାର୍ତିଂ ୱାଚ୍କା ହୁକେ ପା ଅଲପ୍ ହାଂ କିଉର୍ ।
5 वो अपने सब काम लोगों को दिखाने को करते हैं; क्यूँकि वो अपने ता'वीज़ बड़े बनाते और अपनी पोशाक के किनारे चौड़े रखते हैं।
ହେୱାର୍ ଲକାଂ ଚଚ୍ଚେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଜାର୍ ଜାର୍ତି ସବୁ କାମାୟ୍ କିବାନାର୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ଜାର୍ ସାସ୍ତର୍ ବଚନ୍ ଲେକାଆତି ନିଦାଣ୍ତ ପତାତ ଡରି ଗାଚ୍ୟାତାର୍ନା ଆରି ହେୱାର୍ ହେନ୍ଦ୍ରା କେତେକ୍ ଲାମା କିତାର୍ ଆରି ଆଙ୍ଗିନି ଚେଲିଂ ଗାଜା କିତାର୍,
6 ज़ियाफ़तों में सद्र नशीनी और इबादतख़ानों में आ'ला दर्जे की कुर्सियाँ।
ଆରେ ବଜିତ ମୁଡ଼୍ ବାହା ଆରି କୁଟୁମ୍ ଇଞ୍ଜ ମୁଡ଼୍ ବାହାତ କୁଚ୍ଚେଂ ୱାର୍ୟା ଆନାର୍ ।”
7 और बाज़ारों में सलाम और आदमियों से रब्बी कहलाना पसन्द करते हैं।
ଆରେ ଆଟ୍ ବାଜାର୍ତ ଜୱାର୍ ପାୟାଦେଂ ଆରି ମାନାୟ୍ତିଂ “ଏ ଗୁରୁ” ଇଞ୍ଜି ଇନ୍ୟା ଆଦେଂ ୱାର୍ୟା ଆନାର୍ ।
8 मगर तुम रब्बी न कहलाओ, क्यूँकि तुम्हारा उसताद एक ही है और तुम सब भाई हो
ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଗୁରୁ ଇଞ୍ଜି କୁକ୍ୟାମାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ମିୱାର୍ତି ରକାନ୍ ଗୁରୁ ଆରି ଏପେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ାକାଦେର୍ ଟଣ୍ଡାର୍ ।
9 और ज़मीन पर किसी को अपना बाप न कहो, क्यूँकि तुम्हारा ‘बाप’ एक ही है जो आसमानी है।
ଆରେ, ପୁର୍ତିତ ଇନେରିଂ ଏ ଆବା ଇନ୍ମାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ମିୱାର୍ତି ରୱାନ୍ ଆବା, ହେୱାନ୍ ସାର୍ଗେତ ମାନାନ୍ ।
10 और न तुम हादी कहलाओ, क्यूँकि तुम्हारा हादी एक ही है, या'नी मसीह।
ଆରେ, ମାଲିକ୍ ଇଞ୍ଜି ପା ଇନେର୍ କୁକ୍ତେମେର୍, ଇନାକିଦେଂକି ରକାନ୍ ମତର୍ ମି ମାଲିକ୍ ଆନାନା କ୍ରିସ୍ଟ ।
11 लेकिन जो तुम में बड़ा है, वो तुम्हारा ख़ादिम बने।
ମାତର୍ ମି ବିତ୍ରେ ଇମ୍ଣାକାନ୍ ଗାଜାକାନ୍, ହେୱାନ୍ ମି ହେବା କିନାକାନ୍ ଆନାନ୍ ।
12 जो कोई अपने आप को बड़ा बनाएगा, वो छोटा किया जाएगा; और जो अपने आप को छोटा बनाएगा, वो बड़ा किया जाएगा।”
ଇନେର୍ ଜାର୍ତିଂ ଉଚ୍ କିନାନ୍, ତାଙ୍ଗ୍ ନିଚ୍କିୟା ଆନାତ୍ ଆରି ଇନେର୍ ଜାର୍ତିଂ ନିଚ୍ କିନାନ୍, ହେୱାନିଂ ଉଚ୍ କିୟା ଆନାତ୍ ।
13 “ऐ रियाकार; आलिमों और फ़रीसियो तुम पर अफ़सोस कि आसमान की बादशाही लोगों पर बन्द करते हो, क्यूँकि न तो आप दाख़िल होते हो, और न दाख़िल होने वालों को दाख़िल होने देते हो।
“ହାୟ୍, ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ ଆରେ ପାରୁସିକାଦେର୍, ମି ସେସ୍ ଦସା ଏଚେକ୍ ବଇଁକାର୍! ଆଡ଼େ କାପ୍ଟିୟାର୍ ଦାର୍ମି କୁଦା, ସାର୍ଗେ ରାଜିନି ହଣି ଦୁୱେର୍ ଗେସ୍ତି ଇଡ଼୍ତାଦେର୍ଣ୍ଣା । ନିଜେ ହେବେ ହଣୁଦେରା ଆରି ଇମ୍ଣାକାର୍ ହଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ସେସ୍ଟା କିନାରା, ହେୱାରିଂ ହାଜ଼ି ପିସ୍ତି ହିଉଦେରା ।
14 ऐ रियाकार; आलिमों और फ़रीसियो तुम पर अफ़सोस, कि तुम बेवाओं के घरों को दबा बैठते हो, और दिखावे के लिए ईबादत को तुल देते हो; तुम्हें ज़्यादा सज़ा होगी।”
ଏ କାପ୍ଟିୟାର୍ ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ ଆରି ପାରୁସିର୍, ମି ଦସା ବେସି ଆବ୍ଡ଼ୁ ଆନାତ୍ ।”
15 “ऐ रियाकार; फ़क़ीहो और फ़रीसियो तुम पर अफ़सोस, कि एक मुरीद करने के लिए तरी और ख़ुश्की का दौरा करते हो, और जब वो मुरीद हो चुकता है तो उसे अपने से दूगना जहन्नुम का फ़र्ज़न्द बना देते हो।” (Geenna )
ଏ କାପ୍ଟିୟାର୍ ଆରେ “ସାସ୍ତିର୍ ଆରି ପାରୁସିର୍, ଦସା ବେସି ଆବ୍ଡ଼ୁ । ଏପେଙ୍ଗ୍ ହାମ୍ଦୁର୍ ନାସି ଦେସ୍ତ ହାଲ୍ଜି ରକାନିଂ ମି ଦରମ୍ତ ମୁଚ୍ଚେଂ କାଜିଂ ଡେକ୍ଚି ବୁଲାନାଦେରା । ମାତର୍ ହେ ଲାକେ ରୱାନିଂ ଗାଟା ଆତିସ୍, ତାଙ୍ଗ୍ ନରକ୍ ହାନି କାଜିଂ ମିତାଂ ରି ଗୁଣ୍ ଆଦିକ୍ କିୟ୍କିତାଦେର୍ଣ୍ଣା!” (Geenna )
16 “ऐ अंधे राह बताने वालो, तुम पर अफ़्सोस! जो कहते हो, अगर कोई मक़दिस की क़सम खाए तो कुछ बात नहीं; लेकिन अगर मक़दिस के सोने की क़सम खाए तो उसका पाबन्द होगा।
“ଆଡ଼େ କାଣା ହାଜ଼ି ଚଚ୍ନାକାଦେର୍, ମି ଦସା ଏଚେକ୍ କସ୍ଟମାନାତ୍ । ଏପେଙ୍ଗ୍ ସିକ୍ୟା ହିଜ଼ି ମାନାଦେର୍, ଇନେର୍ ମନ୍ଦିର୍ ତର୍ଦ ପାର୍ମାଣ୍ କିତିସ୍, ହେଦାଂ ହେୱାନ୍ ମାନିକିଦେଂ ବଲତ୍କାର୍ ଆକାୟ୍, ମାତର୍ ମନ୍ଦିର୍ତ ମାନି ହନା ତର୍ଦ ଇନେର୍ ପାର୍ମାଣ୍ କିତାର୍, ହେୱାନିଂ ହେଦାଂ ମାନିକିଦେଂ ପଡ଼ାନାତ୍ ।
17 ऐ अहमक़ों! और अँधों सोना बड़ा है, या मक़्दिस जिसने सोने को मुक़द्दस किया।
ଡ଼େ କାଣା ନିର୍ବୁଦିୟାର୍, ହନା ଗାଜା କି ହନାତିଂ ପୁଇପୁୟା କିଜ଼ି ମାନି ମନ୍ଦିର୍ ଗାଜା?”
18 फिर कहते हो ‘अगर कोई क़ुर्बानगाह की क़सम खाए तो कुछ बात नहीं; लेकिन जो नज़्र उस पर चढ़ी हो अगर उसकी क़सम खाए तो उसका पाबन्द होगा।’
ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜିମାନାଦେର୍, ଇନେର୍ ଗାର୍ଣିତ ପାର୍ମାଣ୍ କିତିସ୍ ହେଦାଂ ଇନାକା ଆକାୟ୍, ମତର୍ ଇମ୍ଣାକାର୍ ତା ଜପି ମାନି ଆକାତ୍ ପାର୍ମାଣ୍ କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ତାକେ ମାନାଦେରା ।
19 ऐ अंधो! नज़्र बड़ी है या क़ुर्बानगाह जो नज़्र को मुक़द्दस करती है?
ଡ଼େ କାଣାର୍, ଇମ୍ଣାକା ମୁଡ଼୍ଦାକା-ଗାର୍ଣି କି ଆକାତ୍ତିଂ ପୁଇପୁୟା କିଜ଼ି ମାନି ଗାର୍ଣି?
20 पस, जो क़ुर्बानगाह की क़सम खाता है, वो उसकी और उन सब चीज़ों की जो उस पर हैं क़सम खाता है।
ଲାଗିଂ, ଇନେର୍ ଗାର୍ଣି ତର୍ଦ ପାର୍ମାଣ୍ କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ଗାର୍ଣି ଆରି ତା ଜପି ମାନି ୱିଜ଼ୁ ଆକାତ୍ ଆଡ଼୍ମାଡ଼୍ଦିଂ ତର୍ଦ ପାର୍ମାଣ୍ କିନାନ୍ ।
21 और जो मक़दिस की क़सम खाता है वो उसकी और उसके रहनेवाले की क़सम खाता है।
ଆରେ, ଇନେର୍ ମନ୍ଦିର୍ ତର୍ଦ ପାର୍ମାଣ୍ କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ମନ୍ଦିର୍ ଆରି ହେବେ ବାହାକିତିକାଂ ଇସ୍ୱର୍ ତର୍ଦାଂ ପାର୍ମାଣ୍ କିନାନ୍;
22 और जो आस्मान की क़सम खाता है वह ख़ुदा के तख़्त की और उस पर बैठने वाले की क़सम भी खाता है।”
ଆରେ, “ଇନେର୍ ସାର୍ଗେତିଂ ପାର୍ମାଣ୍ କିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ଗାଦି ହେବେ କୁଚ୍ଚି ମାଚି ଇସ୍ୱର୍ ତର୍ଦାଂ ପାର୍ମାଣ୍ କିନାନ୍ ।”
23 “ऐ रियाकार; आलिमों और फ़रीसियो तुम पर अफ़सोस कि पुदीना सौंफ़ और ज़ीरे पर तो दसवाँ हिस्सा देते हो, पर तुम ने शरी'अत की ज़्यादा भारी बातों या'नी इन्साफ़, और रहम, और ईमान को छोड़ दिया है; लाज़िम था ये भी करते और वो भी न छोड़ते।”
“ଡ଼େ କାପ୍ଟିୟାର୍ ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ ଆରି ପାରୁସିର୍ ଇନାକିଦେଂକି ଏପେଙ୍ଗ୍ ପଦିନା, ସଁପ୍, ଆରି ଜିରାତିଂ ଦସ୍ବାଗ୍ ର ବାଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ଦାନ୍ ହିନାଦେରା । ଆରେ ବିଦିନି ଆଗେ ବିସ୍ରେକାଂ ହୁଡ଼୍ୱାଙ୍ଗ୍ ଆତିସ୍ପା ଅବ୍ୟାସ୍ କିନାକା ଲଡ଼ା, ନ୍ୟାୟ୍ ବିଚାର୍, ଦୟା, ଆରେ ପାର୍ତିତିଂ ଇ ସବୁ ପିସ୍ତାର୍ଣ୍ଣା; ମାତର୍ ଇ ୱିଜ଼ୁ ମାନି କିନାକା ଆରି ବିନ୍ ସବୁ ପିହ୍ନାକା ମାନାତ୍ ।”
24 “ऐ अंधे राह बताने वालो; जो मच्छर को तो छानते हो, और ऊँट को निगल जाते हो।
“ଡ଼େ କାଣା ହାଜ଼ି ଚଚ୍ନାକାଦେର୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ପ୍ରାଚ୍ତିଂ ପୁଚାଦେର୍ଣ୍ଣା, ମାତର୍ ଉଟ୍ତିଂ ଗୁସ୍ସି ମାନାଦେର୍ ।”
25 ऐ रियाकार; आलिमों और फ़रीसियो तुम पर अफ़सोस कि प्याले और रक़ाबी को ऊपर से साफ़ करते हो, मगर वो अन्दर लूट और ना'परहेज़गारी से भरे हैं।
“ଏ କାପ୍ଟିୟାର୍ ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ କେତେକ୍ ବଇଁକାର୍ ମି ସେସ୍ ହାଜ଼ି, ଡ଼େ ଦରମ୍ ଗୁରୁ ଆରି ପାରୁସିର୍ । ଏପେଙ୍ଗ୍ ଗିନା ଆରି ତାଡ଼ିଆନି ବାର୍ ବାଗାଙ୍ଗ୍ ସକଟ୍ କିଜ଼ି ମାନାଦେର୍, ମାତର୍ ହେୱାକାଂ ବିତ୍ରେ ଆକର୍ ଆରି ଦାରିକାମ୍ତ ବାର୍ତି ।”
26 ऐ अंधे फ़रीसी; पहले प्याले और रक़ाबी को अन्दर से साफ़ कर ताकि ऊपर से भी साफ़ हो जाए।”
“କାଣା ପାରୁସିର୍! ଆଗେ ଗିନାନି ବିତ୍ରେ ସକଟ୍ କିୟାଟ୍, ଇନେସ୍ ହେବେନିକା ବାର୍ତ ପା ନିର୍ମଲ୍ ଆନାତ୍ ।”
27 “ऐ रियाकार; आलिमों और फ़रीसियो तुम पर अफ़सोस कि तुम सफ़ेदी फिरी हुई क़ब्रों की तरह हो, जो ऊपर से तो ख़ूबसूरत दिखाई देती हैं, मगर अन्दर मुर्दों की हड्डियों और हर तरह की नापाकी से भरी हैं।
“ହାୟ୍, ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ କାପ୍ଟିୟାର୍ ସାସ୍ତିର୍ ଆରି ପାରୁସିର୍, ଇନେକିଦେଂକି ଏପେଙ୍ଗ୍ ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ରଙ୍ଗ୍ନି ଦୁଗେର୍ ଲାକେ । ହେଦାଂ ବାର୍ତ ହଲ୍ନାକା ଚଞ୍ଚାନାତ୍, ମାତର୍ ବିତ୍ରେ ହାତାକାର୍ତି ମେର୍ଗାଣା ପ୍ଡେକୁ ଆରି ସବୁ ବାନି ବିଟାଡ଼୍ତ ବାର୍ତି;
28 इसी तरह तुम भी ज़ाहिर में तो लोगों को रास्तबाज़ दिखाई देते हो, मगर बातिन में रियाकारी और बेदीनी से भरे हो।”
ହେ ଲାକେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପା ବାର୍ତ ମାନାୟାର୍ କାଣ୍କୁକାଂ ଦାର୍ମି ଚନ୍ଞ୍ଜାନାଦେର୍, ମାତର୍ ମି ବିତ୍ରେ କୁଟ୍ ଆରି ପାପ୍ତ ବାର୍ତି ।”
29 “ऐ रियाकार; आलिमों और फ़रीसियो तुम पर अफ़सोस, कि नबियों की क़ब्रें बनाते और रास्तबाज़ों के मक़बरे आरास्ता करते हो।
“ଏ କାପ୍ଟିୟାର୍ ଦରମ୍ ଗୁରୁ ଆରି ପାରୁସିର୍ ମି ଦସା କେତେକ୍ ବଇଁକାର୍ ଆନାତ୍! ଇନାକିଦେଂକି ଏପେଙ୍ଗ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାର୍ତି ଦୁଗେର୍ ହଲ୍ନାକା ରଚ୍ଚି ଆରି ଦାର୍ମିର୍ତି ଦୁଗେର୍କାମ୍ ହଲିକିଜ଼ି ମାନାଦେର୍,
30 और कहते हो, ‘अगर हम अपने बाप दादा के ज़माने में होते तो नबियों के ख़ून में उनके शरीक न होते।’
ଆସେଙ୍ଗ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ମା ଆବା ଲାତ୍ରା ସମୁତ ମାଚିସ୍, ତେବେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାର୍ତାଂ ନେତେର୍ତ ହେୱାର୍ତି ମେହାଣ୍ ଆମାଟ୍ ।
31 इस तरह तुम अपनी निस्बत गवाही देते हो, कि तुम नबियों के क़ातिलों के फ़र्ज़न्द हो।
ଲାଗିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାର୍ ପାଗ୍ନାକାର୍ ଲାତ୍ରାକାଦେର୍, ହେ ବିସ୍ରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଆଁ ଜାର୍ ଜାର୍ କାଜିଂ ସାକି ହିନାଦେରା ।”
32 ग़रज़ अपने बाप दादा का पैमाना भर दो।
“ବାଟିଙ୍ଗ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଆଗେ ତାଙ୍ଗାଟ୍, ମି ଆବାଲାତ୍ରାତି ବାକି କାମାୟ୍ତିଂ ପୁରା କିୟାଟ୍ ।”
33 ऐ साँपों, ऐ अफ़'ई के बच्चो; तुम जहन्नुम की सज़ा से क्यूँकर बचोगे? (Geenna )
“ଡ଼େ ରାଚ୍କୁ! କାଲାଟିରାଚ୍ନି ବସ୍ୟାର୍! ନରକ୍ ଡାଣ୍ଡ୍ତାଂ ରାକ୍ୟା ପାୟା ଆନାପ୍ ଇଞ୍ଜି ଇନେସ୍ ଆହା କିନାଦେରା? (Geenna )
34 इसलिए देखो मैं नबियों, और दानाओं और आलिमों को तुम्हारे पास भेजता हूँ, उन में से तुम कुछ को क़त्ल और मस्लूब करोगे, और कुछ को अपने इबादतख़ानों में कोड़े मारोगे, और शहर ब शहर सताते फिरोगे।
ଲାଗିଂ ଆନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା; ମି ତାକେ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍, ହିକାୟ୍କିନି ଗୁରୁ ଆରି ଗିଆନିରିଂ ପକ୍ତାନାଂ । ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ କେତେଜାଣ୍ତିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଟୁଣାଦେର୍, କେତେକ୍ ଜାଣ୍ତିଂ କ୍ରୁସ୍ତ ଦୁପ୍ନାଦେର୍, ଆରି ବିନ୍ଲୁଗାଂ କୁଟୁମ୍ ଇଞ୍ଜ କର୍ଡା ହୁକେ ଇଡ଼୍ଜି ର ଗାଡ଼୍ଦାଂ ଆରେ ର ଗାଡ଼୍ଦ ପେସ୍ନାଦେର୍ ।
35 ताकि सब रास्तबाज़ों का ख़ून जो ज़मीन पर बहाया गया तुम पर आए, रास्तबाज़ हाबिल के ख़ून से लेकर बरकियाह के बेटे ज़करियाह के ख़ून तक जिसे तुम ने मक़दिस और क़ुर्बानगाह के दर्मियान क़त्ल किया।
ଇନେସ୍କି ଦର୍ମି ହେବଲ୍ତାଂ ନେତେର୍ତାଂ, ଇମ୍ଣି ବେରିକିୟତି ମେହି ଜିକରିୟ ଏପେଙ୍ଗ୍ ମନ୍ଦିର୍ନି ପୁଇପୁୟା ବାହାତ ଆରି ଗାର୍ଣି ମାଦ୍ନି ବାହାତ ଅସ୍ତାଦେର୍, ତା ଅସ୍ତି ପାତେକ୍ ପୁର୍ତିତ ଜେତେକ୍ ଦାର୍ମି ଲଗାରିଂ ଅସ୍ତାର୍ଣ୍ଣା, ହେ ୱିଜ଼ାକାର୍ତି ହାନି ଦାଣ୍ଡ୍ ମି ଜପି ଆର୍ଦାନାତ୍ ।
36 मैं तुम से सच कहता हूँ कि ये सब कुछ इसी ज़माने के लोगों पर आएगा।”
ଆନ୍ ମିଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇ ୱିଜ଼ାର୍ ମାନାୟାରିଂ ଅସ୍ତିଲେ ନଂନି ମାନାୟ୍ ଜପି ଇ ସବୁ ପଡ଼ାନାତ୍ ।”
37 “ऐ यरूशलीम ऐ यरूशलीम तू जो नबियों को क़त्ल करता और जो तेरे पास भेजे गए, उनको संगसार करता है, कितनी बार मैंने चाहा कि जिस तरह मुर्ग़ी अपने बच्चों को परों तले जमा कर लेती है, इसी तरह मैं भी तेरे लड़कों को जमा कर लूँ; मगर तुम ने न चाहा।
“ଏ ଜିରୁସାଲମ୍, ଏ ଜିରୁସାଲମ୍ । ଏନ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାରିଂ ଟୁଟାୟ୍ନା ଆରି ଇସ୍ୱର୍ ପକ୍ତି କାବୁର୍ ହିନାକାରିଂ କାଲ୍କୁ ଇଡ଼୍ନାର୍ । କୁଜ଼ୁ ତା ମାରା ତାରେନ୍ ହିମ୍ଣାକାଂ ଆସ୍ତି ଇଡ୍ତି ଲାକେ, ନି ଲକ୍ତିଂ ନା କାକା ତାରେନ୍ ରାକ୍ୟାକିଦେଂ କାଜିଂ ଆନ୍ କେତେହଟ୍ ସେସ୍ଟା କିତାଂନ୍ନା । ମାତର୍ ଏନ୍ନାଙ୍ଗ୍ ହେଦାଂ କିଦେଙ୍ଗ୍ ହିଦ୍ୱାତାୟ୍ନା ।
38 देखो; तुम्हारा घर तुम्हारे लिए वीरान छोड़ा जाता है।
ହୁଡ଼ା, ମି ମନ୍ଦିର୍ ମି କେଇଦ ପିସ୍ତି ହିଦ୍ୟାଆନାତା ।
39 क्यूँकि मैं तुम से कहता हूँ, कि अब से मुझे फिर हरगिज़ न देखोगे; जब तक न कहोगे कि मुबारिक़ है वो जो दावन्द के नाम से आता है।”
ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜି ଇଟ୍ନାଙ୍ଗା, ‘ମାପ୍ରୁ ତର୍ଦ ଇନେର୍ ୱାନାରା, ହେୱାନ୍ ଦନ୍ୟ’ ଇଦାଂ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପାତେକ୍ ଇନ୍ୱାତାଂନ୍ନା, ନଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଆଡୁୟ୍ ।”