लूका 18
1 फिर उसने इस ग़रज़ से कि हर वक़्त दुआ करते रहना और हिम्मत हारना न चाहिए, उसने ये मिसाल कही:
అపరఞ్చ లోకైరక్లాన్తై ర్నిరన్తరం ప్రార్థయితవ్యమ్ ఇత్యాశయేన యీశునా దృష్టాన్త ఏకః కథితః|
2 “किसी शहर में एक क़ाज़ी था, न वो ख़ुदा से डरता, न आदमी की कुछ परवा करता था।
కుత్రచిన్నగరే కశ్చిత్ ప్రాడ్వివాక ఆసీత్ స ఈశ్వరాన్నాబిభేత్ మానుషాంశ్చ నామన్యత|
3 और उसी शहर में एक बेवा थी, जो उसके पास आकर ये कहा करती थी, 'मेरा इन्साफ़ करके मुझे मुद्द'ई से बचा।
అథ తత్పురవాసినీ కాచిద్విధవా తత్సమీపమేత్య వివాదినా సహ మమ వివాదం పరిష్కుర్వ్వితి నివేదయామాస|
4 उसने कुछ 'अरसे तक तो न चाहा, लेकिन आख़िर उसने अपने जी में कहा, 'गरचे मैं न ख़ुदा से डरता और न आदमियों की कुछ परवा करता हूँ।
తతః స ప్రాడ్వివాకః కియద్దినాని న తదఙ్గీకృతవాన్ పశ్చాచ్చిత్తే చిన్తయామాస, యద్యపీశ్వరాన్న బిభేమి మనుష్యానపి న మన్యే
5 तोभी इसलिए कि ये बेवा मुझे सताती है, मैं इसका इन्साफ़ करूँगा; ऐसा न हो कि ये बार — बार आकर आख़िर को मेरी नाक में दम करे।”
తథాప్యేషా విధవా మాం క్లిశ్నాతి తస్మాదస్యా వివాదం పరిష్కరిష్యామి నోచేత్ సా సదాగత్య మాం వ్యగ్రం కరిష్యతి|
6 ख़ुदावन्द ने कहा, “सुनो ये बेइन्साफ़ क़ाज़ी क्या कहता है?
పశ్చాత్ ప్రభురవదద్ అసావన్యాయప్రాడ్వివాకో యదాహ తత్ర మనో నిధధ్వం|
7 पस क्या ख़ुदा अपने चुने हुए का इन्साफ़ न करेगा, जो रात दिन उससे फ़रियाद करते हैं?
ఈశ్వరస్య యే ఽభిరుచితలోకా దివానిశం ప్రార్థయన్తే స బహుదినాని విలమ్బ్యాపి తేషాం వివాదాన్ కిం న పరిష్కరిష్యతి?
8 मैं तुम से कहता हूँ कि वो जल्द उनका इन्साफ़ करेगा। तोभी जब इब्न — ए — आदम आएगा, तो क्या ज़मीन पर ईमान पाएगा?”
యుష్మానహం వదామి త్వరయా పరిష్కరిష్యతి, కిన్తు యదా మనుష్యపుత్ర ఆగమిష్యతి తదా పృథివ్యాం కిమీదృశం విశ్వాసం ప్రాప్స్యతి?
9 फिर उसने कुछ लोगों से जो अपने पर भरोसा रखते थे, कि हम रास्तबाज़ हैं और बाक़ी आदमियों को नाचीज़ जानते थे, ये मिसाल कही,
యే స్వాన్ ధార్మ్మికాన్ జ్ఞాత్వా పరాన్ తుచ్ఛీకుర్వ్వన్తి ఏతాదృగ్భ్యః, కియద్భ్య ఇమం దృష్టాన్తం కథయామాస|
10 “दो शख़्स हैकल में दू'आ करने गए: एक फ़रीसी, दूसरा महसूल लेनेवाला।
ఏకః ఫిరూశ్యపరః కరసఞ్చాయీ ద్వావిమౌ ప్రార్థయితుం మన్దిరం గతౌ|
11 फ़रीसी खड़ा होकर अपने जी में यूँ दुआ करने लगा, 'ऐ ख़ुदा मैं तेरा शुक्र करता हूँ कि बाक़ी आदमियों की तरह ज़ालिम, बेइन्साफ़, ज़िनाकार या इस महसूल लेनेवाले की तरह नहीं हूँ।
తతోఽసౌ ఫిరూశ్యేకపార్శ్వే తిష్ఠన్ హే ఈశ్వర అహమన్యలోకవత్ లోఠయితాన్యాయీ పారదారికశ్చ న భవామి అస్య కరసఞ్చాయినస్తుల్యశ్చ న, తస్మాత్త్వాం ధన్యం వదామి|
12 मैं हफ़्ते में दो बार रोज़ा रखता, और अपनी सारी आमदनी पर दसवाँ हिस्सा देता हूँ।”
సప్తసు దినేషు దినద్వయముపవసామి సర్వ్వసమ్పత్తే ర్దశమాంశం దదామి చ, ఏతత్కథాం కథయన్ ప్రార్థయామాస|
13 “लेकिन महसूल लेने वाले ने दूर खड़े होकर इतना भी न चाहा कि आसमान की तरफ़ आँख उठाए, बल्कि छाती पीट पीट कर कहा ऐ ख़ुदा। मुझ गुनहगार पर रहम कर।”
కిన్తు స కరసఞ్చాయి దూరే తిష్ఠన్ స్వర్గం ద్రష్టుం నేచ్ఛన్ వక్షసి కరాఘాతం కుర్వ్వన్ హే ఈశ్వర పాపిష్ఠం మాం దయస్వ, ఇత్థం ప్రార్థయామాస|
14 “मैं तुम से कहता हूँ कि ये शख़्स दूसरे की निस्बत रास्तबाज़ ठहरकर अपने घर गया, क्यूँकि जो कोई अपने आप को बड़ा बनाएगा वो छोटा किया जाएगा और जो अपने आपको छोटा बनाएगा वो बड़ा किया जाएगा।”
యుష్మానహం వదామి, తయోర్ద్వయో ర్మధ్యే కేవలః కరసఞ్చాయీ పుణ్యవత్త్వేన గణితో నిజగృహం జగామ, యతో యః కశ్చిత్ స్వమున్నమయతి స నామయిష్యతే కిన్తు యః కశ్చిత్ స్వం నమయతి స ఉన్నమయిష్యతే|
15 फिर लोग अपने छोटे बच्चों को भी उसके पास लाने लगे ताकि वो उनको छूए; और शागिर्दों ने देखकर उनको झिड़का।
అథ శిశూనాం గాత్రస్పర్శార్థం లోకాస్తాన్ తస్య సమీపమానిన్యుః శిష్యాస్తద్ దృష్ట్వానేతృన్ తర్జయామాసుః,
16 मगर ईसा ने बच्चों को अपने पास बुलाया और कहा, “बच्चों को मेरे पास आने दो, और उन्हें मनह' न करो; क्यूँकि ख़ुदा की बादशाही ऐसों ही की है।
కిన్తు యీశుస్తానాహూయ జగాద, మన్నికటమ్ ఆగన్తుం శిశూన్ అనుజానీధ్వం తాంశ్చ మా వారయత; యత ఈశ్వరరాజ్యాధికారిణ ఏషాం సదృశాః|
17 मैं तुम से सच कहता हूँ कि जो कोई ख़ुदा की बादशाही को बच्चे की तरह क़ुबूल न करे, वो उसमें हरगिज़ दाख़िल न होगा।”
అహం యుష్మాన్ యథార్థం వదామి, యో జనః శిశోః సదృశో భూత్వా ఈశ్వరరాజ్యం న గృహ్లాతి స కేనాపి ప్రకారేణ తత్ ప్రవేష్టుం న శక్నోతి|
18 फिर किसी सरदार ने उससे ये सवाल किया, ऐ उस्ताद! मैं क्या करूँ ताकि हमेशा की ज़िन्दगी का वारिस बनूँ। (aiōnios g166)
అపరమ్ ఏకోధిపతిస్తం పప్రచ్ఛ, హే పరమగురో, అనన్తాయుషః ప్రాప్తయే మయా కిం కర్త్తవ్యం? (aiōnios g166)
19 ईसा ने उससे कहा, “तू मुझे क्यूँ नेक कहता है? कोई नेक नहीं, मगर एक या'नी ख़ुदा।
యీశురువాచ, మాం కుతః పరమం వదసి? ఈశ్వరం వినా కోపి పరమో న భవతి|
20 तू हुक्मों को जानता है: ज़िना न कर, ख़ून न कर, चोरी न कर, झूठी गवाही न दे; अपने बाप और माँ की इज़्ज़त कर।”
పరదారాన్ మా గచ్ఛ, నరం మా జహి, మా చోరయ, మిథ్యాసాక్ష్యం మా దేహి, మాతరం పితరఞ్చ సంమన్యస్వ, ఏతా యా ఆజ్ఞాః సన్తి తాస్త్వం జానాసి|
21 उसने कहा, मैंने लड़कपन से इन सब पर 'अमल किया है।”
తదా స ఉవాచ, బాల్యకాలాత్ సర్వ్వా ఏతా ఆచరామి|
22 ईसा ने ये सुनकर उससे कहा, “अभी तक तुझ में एक बात की कमी है, अपना सब कुछ बेचकर ग़रीबों को बाँट दे; तुझे आसमान पर ख़ज़ाना मिलेगा, और आकर मेरे पीछे हो ले।”
ఇతి కథాం శ్రుత్వా యీశుస్తమవదత్, తథాపి తవైకం కర్మ్మ న్యూనమాస్తే, నిజం సర్వ్వస్వం విక్రీయ దరిద్రేభ్యో వితర, తస్మాత్ స్వర్గే ధనం ప్రాప్స్యసి; తత ఆగత్య మమానుగామీ భవ|
23 ये सुन कर वो बहुत ग़मगीन हुआ, क्यूँकि बड़ा दौलतमन्द था।
కిన్త్వేతాం కథాం శ్రుత్వా సోధిపతిః శుశోచ, యతస్తస్య బహుధనమాసీత్|
24 ईसा ने उसको देखकर कहा, “दौलतमन्द का ख़ुदा की बादशाही में दाख़िल होना कैसा मुश्किल है!
తదా యీశుస్తమతిశోకాన్వితం దృష్ట్వా జగాద, ధనవతామ్ ఈశ్వరరాజ్యప్రవేశః కీదృగ్ దుష్కరః|
25 क्यूँकि ऊँट का सूई के नाके में से निकल जाना इससे आसान है, कि दौलतमन्द ख़ुदा की बादशाही में दाख़िल हो।”
ఈశ్వరరాజ్యే ధనినః ప్రవేశాత్ సూచేశ్ఛిద్రేణ మహాఙ్గస్య గమనాగమనే సుకరే|
26 सुनने वालो ने कहा, तो फिर कौन नजात पा सकता है?
శ్రోతారః పప్రచ్ఛుస్తర్హి కేన పరిత్రాణం ప్రాప్స్యతే?
27 उसने कहा, “जो इंसान से नहीं हो सकता, वो ख़ुदा से हो सकता है।”
స ఉక్తవాన్, యన్ మానుషేణాశక్యం తద్ ఈశ్వరేణ శక్యం|
28 पतरस ने कहा, देख! हम तो अपना घर — बार छोड़कर तेरे पीछे हो लिए हैं।”
తదా పితర ఉవాచ, పశ్య వయం సర్వ్వస్వం పరిత్యజ్య తవ పశ్చాద్గామినోఽభవామ|
29 उसने उनसे कहा, “'मैं तुम से सच कहता हूँ, कि ऐसा कोई नहीं जिसने घर या बीवी या भाइयों या माँ बाप या बच्चों को ख़ुदा की बादशाही की ख़ातिर छोड़ दिया हो;
తతః స ఉవాచ, యుష్మానహం యథార్థం వదామి, ఈశ్వరరాజ్యార్థం గృహం పితరౌ భ్రాతృగణం జాయాం సన్తానాంశ్చ త్యక్తవా
31 फिर उसने उन बारह को साथ लेकर उनसे कहा, “देखो, हम येरूशलेम को जाते हैं, और जितनी बातें नबियों के ज़रिए लिखी गईं हैं, इब्न — ए — आदम के हक़ में पूरी होंगी।
అనన్తరం స ద్వాదశశిష్యానాహూయ బభాషే, పశ్యత వయం యిరూశాలమ్నగరం యామః, తస్మాత్ మనుష్యపుత్రే భవిష్యద్వాదిభిరుక్తం యదస్తి తదనురూపం తం ప్రతి ఘటిష్యతే;
32 क्यूँकि वो ग़ैर क़ौम वालों के हवाले किया जाएगा; और लोग उसको ठठ्ठों में उड़ाएँगे और बे'इज़्ज़त करेंगे, और उस पर थूकेंगे,
వస్తుతస్తు సోఽన్యదేశీయానాం హస్తేషు సమర్పయిష్యతే, తే తముపహసిష్యన్తి, అన్యాయమాచరిష్యన్తి తద్వపుషి నిష్ఠీవం నిక్షేప్స్యన్తి, కశాభిః ప్రహృత్య తం హనిష్యన్తి చ,
33 और उसको कोड़े मारेंगे और क़त्ल करेंगे और वो तीसरे दिन जी उठेगा।”
కిన్తు తృతీయదినే స శ్మశానాద్ ఉత్థాస్యతి|
34 लेकिन उन्होंने इनमें से कोई बात न समझी, और ये कलाम उन पर छिपा रहा और इन बातों का मतलब उनकी समझ में न आया।
ఏతస్యాః కథాయా అభిప్రాయం కిఞ్చిదపి తే బోద్ధుం న శేకుః తేషాం నికటేఽస్పష్టతవాత్ తస్యైతాసాం కథానామ్ ఆశయం తే జ్ఞాతుం న శేకుశ్చ|
35 जो वो चलते — चलते यरीहू के नज़दीक पहुँचा, तो ऐसा हुआ कि एक अन्धा रास्ते के किनारे बैठा हुआ भीख माँग रहा था।
అథ తస్మిన్ యిరీహోః పురస్యాన్తికం ప్రాప్తే కశ్చిదన్ధః పథః పార్శ్వ ఉపవిశ్య భిక్షామ్ అకరోత్
36 वो भीड़ के जाने की आवाज़ सुनकर पूछने लगा, ये क्या हो रहा है?”
స లోకసమూహస్య గమనశబ్దం శ్రుత్వా తత్కారణం పృష్టవాన్|
37 उन्होंने उसे ख़बर दी, “ईसा नासरी जा रहा है।”
నాసరతీయయీశుర్యాతీతి లోకైరుక్తే స ఉచ్చైర్వక్తుమారేభే,
38 उसने चिल्लाकर कहा, “ऐ ईसा इब्न — ए — दाऊद, मुझ पर रहम कर!”
హే దాయూదః సన్తాన యీశో మాం దయస్వ|
39 जो आगे जाते थे, वो उसको डाँटने लगे कि चुप रह; मगर वो और भी चिल्लाया, “'ऐ इब्न — ए — दा, ऊद, मुझ पर रहम कर!”
తతోగ్రగామినస్తం మౌనీ తిష్ఠేతి తర్జయామాసుః కిన్తు స పునారువన్ ఉవాచ, హే దాయూదః సన్తాన మాం దయస్వ|
40 'ईसा ने खड़े होकर हुक्म दिया कि उसको मेरे पास ले आओ, जब वो नज़दीक आया तो उसने उससे ये पूंछा।
తదా యీశుః స్థగితో భూత్వా స్వాన్తికే తమానేతుమ్ ఆదిదేశ|
41 “तू क्या चाहता है कि मैं तेरे लिए करूँ?” उसने कहा, “ऐ ख़ुदावन्द! मैं देखने लगूं।”
తతః స తస్యాన్తికమ్ ఆగమత్, తదా స తం పప్రచ్ఛ, త్వం కిమిచ్ఛసి? త్వదర్థమహం కిం కరిష్యామి? స ఉక్తవాన్, హే ప్రభోఽహం ద్రష్టుం లభై|
42 ईसा ने उससे कहा, “बीना हो जा, तेरे ईमान ने तुझे अच्छा किया,”
తదా యీశురువాచ, దృష్టిశక్తిం గృహాణ తవ ప్రత్యయస్త్వాం స్వస్థం కృతవాన్|
43 वो उसी वक़्त देखने लगा, और ख़ुदा की बड़ाई करता हुआ उसके पीछे हो लिया; और सब लोगों ने देखकर ख़ुदा की तारीफ़ की।
తతస్తత్క్షణాత్ తస్య చక్షుషీ ప్రసన్నే; తస్మాత్ స ఈశ్వరం ధన్యం వదన్ తత్పశ్చాద్ యయౌ, తదాలోక్య సర్వ్వే లోకా ఈశ్వరం ప్రశంసితుమ్ ఆరేభిరే|
