नोहा 3
1 मैं ही वह शख़्स हूँ जिसने उसके ग़ज़ब की लाठी से दुख पाया।
Я той муж, який бачив біду́ від жезла́ Його гніву, —
2 वह मेरा रहबर हुआ, और मुझे रौशनी में नहीं, बल्कि तारीकी में चलाया;
Він прова́див мене й допрова́див до те́мряви, а не до світла.
3 यक़ीनन उसका हाथ दिन भर मेरी मुख़ालिफ़त करता रहा।
Лиш на мене все зно́ву обе́ртає руку Свою́ цілий день.
4 उसने मेरा गोश्त और चमड़ा ख़ुश्क कर दिया, और मेरी हड्डियाँ तोड़ डालीं,
Він ви́снажив тіло моє й мою шкіру, мої кості сторо́щив,
5 उसने मेरे चारों तरफ़ दीवार खेंची और मुझे कड़वाहट और — मशक़्क़त से घेर लिया;
обгородив Він мене, і мене оточи́в гіркото́ю та му́кою,
6 उसने मुझे लम्बे वक़्त से मुर्दों की तरह तारीक मकानों में रख्खा।
у темно́ті мене посадив, мов померлих давно́.
7 उसने मेरे गिर्द अहाता बना दिया, कि मैं बाहर नहीं निकल सकता; उसने मेरी ज़ंजीर भारी कर दी।
Обгороди́в Він мене — і не ви́йду, тяжки́ми вчинив Він кайда́ни мої.
8 बल्कि जब मैं पुकारता और दुहाई देता हूँ, तो वह मेरी फ़रियाद नहीं सुनता।
І коли я кричу́ й голошу́, затикає Він вуха Свої на молитву мою,
9 उसने तराशे हुए पत्थरों से मेरे रास्तेबन्द कर दिए, उसने मेरी राहें टेढ़ी कर दीं।
Камінням обте́саним обгородив Він доро́ги мої, повикри́влював стежки́ мої.
10 वह मेरे लिए घात में बैठा हुआ रीछ और कमीनगाह का शेर — ए — बब्बर है।
Він для мене ведме́дем чату́ючим став, немов лев той у схо́вищі!
11 उसने मेरी राहें तंग कर दीं और मुझे रेज़ा — रेज़ा करके बर्बाद कर दिया।
Поплутав доро́ги мої та розша́рпав мене́, учинив Він мене опусто́шеним!
12 उसने अपनी कमान खींची और मुझे अपने तीरों का निशाना बनाया।
Натягнув Свого лука й поставив мене, наче ціль для стріли́, —
13 उसने अपने तर्कश के तीरों से मेरे गुर्दों को छेद डाला।
пустив стрі́ли до ни́рок моїх з Свого сагайдака́
14 मैं अपने सब लोगों के लिए मज़ाक़, और दिन भर उनका चर्चा हूँ।
Для всього наро́ду свого я став посміхо́виськом, глумли́вою піснею їхньою цілий день.
15 उसने मुझे तल्ख़ी से भर दिया और नाग़दोने से मदहोश किया।
Наси́тив мене гіркото́ю, мене напоїв полино́м.
16 उसने संगरेज़ों से मेरे दाँत तोड़े और मुझे ज़मीन की तह में लिटाया।
І стер мені зу́би жорство́ю, до по́пелу кинув мене,
17 तू ने मेरी जान को सलामती से दूरकर दिया, मैं ख़ुशहाली को भूल गया;
і душа моя спо́кій згубила, забув я добро́.
18 और मैंने कहा, “मैं नातवाँ हुआ, और ख़ुदावन्द से मेरी उम्मीद जाती रही।”
І сказав я: Загублена сила моя, та моє сподіва́ння на Господа.
19 मेरे दुख का ख़्याल कर; मेरी मुसीबत, या'नी तल्ख़ी और नाग़दोने को याद कर।
Згадай про біду́ мою й му́ку мою, про поли́н та отру́ту, —
20 इन बातों की याद से मेरी जान मुझ में बेताब है।
душа моя згадує безпереста́нку про це, і гнеться в мені.
21 मैं इस पर सोचता रहता हूँ, इसीलिए मैं उम्मीदवार हूँ।
Оце я нага́дую серцеві своєму, тому то я маю надію:
22 ये ख़ुदावन्द की शफ़क़त है, कि हम फ़ना नहीं हुए, क्यूँकि उसकी रहमत ला ज़वाल है।
Це милість Господня, що ми не поги́нули, бо не нокінчи́лось Його милосердя, —
23 वह हर सुबह ताज़ा है; तेरी वफ़ादारी 'अज़ीम है
нове́ воно кожного ра́нку, велика бо вірність Твоя!
24 मेरी जान ने कहा, “मेरा हिस्सा ख़ुदावन्द है, इसलिए मेरी उम्मीद उसी से है।”
Господь — це мій у́діл, — говорить душа моя, — тому́ я надію на Нього склада́ю!
25 ख़ुदावन्द उन पर महरबान है, जो उसके मुन्तज़िर हैं; उस जान पर जो उसकी तालिब है।
Господь добрий для тих, хто наді́ю на Нього кладе́, для душі, що шукає Його́!
26 ये खू़ब है कि आदमी उम्मीदवार रहे और ख़ामोशी से ख़ुदावन्द की नजात का इन्तिज़ार करे।
Добре, коли люди́на в мовча́нні надію кладе́ на спасі́ння Господнє.
27 आदमी के लिए बेहतर है कि अपनी जवानी के दिनों में फ़रमॉबरदारी करे।
Добре для мужа, як носить ярмо́ в своїй мо́лодості, —
28 वह तन्हा बैठे और ख़ामोश रहे, क्यूँकि ये ख़ुदा ही ने उस पर रख्खा है।
нехай він самі́тно сидить і мовчить, як поклав Він на нього його́;
29 वह अपना मुँह ख़ाक पर रख्खे, कि शायद कुछ उम्मीद की सूरत निकले।
хай закриє він по́рохом у́ста свої, може є ще надія;
30 वह अपना गाल उसकी तरफ़ फेर दे, जो उसे तमाँचा मारता है और मलामत से खू़ब सेर हो
хай що́ку тому підставля́є, хто його б'є, своєю ганьбою наси́чується.
31 क्यूँकि ख़ुदावन्द हमेशा के लिए रद्द न करेगा,
Бо Господь не наві́ки ж покине!
32 क्यूँकि अगरचे वह दुख़ दे, तोभी अपनी शफ़क़त की दरयादिली से रहम करेगा।
Бо хоч Він і засму́тить кого, проте зми́лується за Своєю великою ми́лістю, —
33 क्यूँकि वह बनी आदम पर खु़शी से दुख़ मुसीबत नहीं भेजता।
бо не мучить Він з серця Свого́, і не засмучує лю́дських синів.
34 रू — ए — ज़मीन के सब कै़दियों को पामाल करना
Щоб топта́ти під своїми ногами всіх в'я́знів землі,
35 हक़ ताला के सामने किसी इंसान की हक़ तल्फ़ी करना,
щоб перед обличчям Всевишнього право люди́ни зігнути,
36 और किसी आदमी का मुक़द्दमा बिगाड़ना, ख़ुदावन्द देख नहीं सकता।
щоб гноби́ти люди́ну у справі судо́вій його́, — оцьо́го не має на оці Госпо́дь!
37 वह कौन है जिसके कहने के मुताबिक़ होता है, हालाँकि ख़ुदावन्द नहीं फ़रमाता?
Хто то скаже — і станеться це, як Господь того не наказав?
38 क्या भलाई और बुराई हक़ ताला ही के हुक्म से नहीं हैं?
Хіба не виходить усе з уст Всевишнього, — зле та добре?
39 इसलिए आदमी जीते जी क्यूँ शिकायत करे, जब कि उसे गुनाहों की सज़ा मिलती हो?
Чого ж нарікає люди́на жива? Нехай ска́ржиться кожен на гріх свій.
40 हम अपनी राहों को ढूंडें और जाँचें, और ख़ुदावन्द की तरफ़ फिरें।
Пошукаймо доріг своїх та досліді́мо, і верні́мось до Господа!
41 हम अपने हाथों के साथ दिलों को भी ख़ुदा के सामने आसमान की तरफ़ उठाएँ:
підіймі́мо своє серце та руки до Бога на небі!
42 हम ने ख़ता और सरकशी की, तूने मु'आफ़ नहीं किया।
Спроневі́рились ми й неслухня́ними стали, тому́ не пробачив Ти нам,
43 तू ने हम को क़हर से ढाँपा और रगेदा; तूने क़त्ल किया, और रहम न किया।
закрився Ти гнівом і гнав нас, убивав, не помилував,
44 तू बादलों में मस्तूर हुआ, ताकि हमारी दुआ तुझ तक न पहुँचे।
закрив Себе хмарою, щоб до Тебе молитва моя не дійшла.
45 तूने हम को क़ौमों के बीच कूड़े करकट और नजासत सा बना दिया।
Сміття́м та оги́дою нас Ти вчинив між наро́дами,
46 हमारे सब दुश्मन हम पर मुँह पसारते हैं;
наші всі вороги́ пороззявля́ли на нас свого рота,
47 ख़ौफ़ — और — दहशत और वीरानी — और — हलाकत ने हम को आ दबाया।
страх та яма на нас поприхо́дили, руїна й погибіль.
48 मेरी दुख़्तर — ए — क़ौम की तबाही के ज़रिए' मेरी आँखों से आँसुओं की नहरें जारी हैं।
Моє око сплива́є пото́ками во́дними через нещастя дочки́ мого люду.
49 मेरी ऑखें अश्कबार हैं और थमती नहीं, उनको आराम नहीं,
Виливається око моє безупи́нно, нема бо пере́рви,
50 जब तक ख़ुदावन्द आसमान पर से नज़र करके न देखे;
аж поки не згля́неться та не побачить Госпо́дь із небе́с, —
51 मेरी आँखें मेरे शहर की सब बेटियों के लिए मेरी जान को आज़ुर्दा करती हैं।
моє око вчиняє журбу́ для моєї душі через до́чок усіх мого міста.
52 मेरे दुश्मनों ने बे वजह मुझे परिन्दे की तरह दौड़ाया;
Ло́влячи, ло́влять мене, немов птаха, мої вороги безпричи́нно,
53 उन्होंने चाह — ए — ज़िन्दान में मेरी जान लेने को मुझ पर पत्थर रख्खा;
життя моє в яму замкну́ли вони, і камі́ннями кинули в мене.
54 पानी मेरे सिर से गुज़र गया, मैंने कहा, 'मैं मर मिटा।
Пливуть мені во́ди на го́лову, я говорю́: „ Вже погу́блений я!“
55 ऐ ख़ुदावन्द, मैंने तह दिल से तेरे नाम की दुहाई दी;
Кликав я, Господи, Йме́ння Твоє́ із найглибшої ями,
56 तू ने मेरी आवाज़ सुनी है, मेरी आह — ओ — फ़रियाद से अपना कान बन्द न कर।
Ти чуєш мій голос, — не захо́вуй же ву́ха Свого від зо́йку мого́, від блага́ння мого!
57 जिस रोज़ मैने तुझे पुकारा, तू नज़दीक आया; और तू ने फ़रमाया, “परेशान न हो!”
Ти близьки́й того дня, коли кличу Тебе, Ти говориш: „Не бійся!“
58 ऐ ख़ुदावन्द, तूने मेरी जान की हिमायत की और उसे छुड़ाया।
За душу мою Ти змагався, о Господи, життя моє викупив Ти.
59 ऐ ख़ुदावन्द, तू ने मेरी मज़लूमी देखी; मेरा इन्साफ़ कर।
Ти бачиш, о Господи, кривду мою, — розсуди ж Ти мій суд!
60 तूने मेरे ख़िलाफ़ उनके तमाम इन्तक़ामऔर सब मन्सूबों को देखा है।
Усю їхню по́мсту ти бачиш, всі за́думи їхні на мене,
61 ऐ ख़ुदावन्द, तूने मेरे ख़िलाफ़ उनकी मलामत और उनके सब मन्सूबों को सुना है;
Ти чуєш, о Господи, їхні нару́ги, всі за́думи їхні на ме́не,
62 जो मेरी मुख़ालिफ़त को उठे उनकी बातें और दिन भर मेरी मुख़ालिफ़त में उनके मन्सूबे।
мову повста́нців на мене та їхнє буркоті́ння на мене ввесь день.
63 उनकी महफ़िल — ओ — बरख़ास्त को देख कि मेरा ही ज़िक्र है।
Побач їхнє сиді́ння та їхнє встава́ння, — як за́вжди глумли́ва їхня пісня!
64 ऐ ख़ुदावन्द, उनके 'आमाल के मुताबिक़ उनको बदला दे।
Заплати їм, о Господи, згідно з чином їхніх рук!
65 उनको कोर दिल बना कि तेरी ला'नत उन पर हो।
Подай їм темно́ту на серце, прокля́ття Твоє нехай буде на них!
66 हे यहोवा, क़हर से उनको भगा और रू — ए — ज़मीन से नेस्त — ओ — नाबूद कर दे।
Своїм гнівом жени їх, і ви́губи їх з-під Господніх небе́с!
