2 पतरस 3
1 ऐ 'अज़ीज़ो! अब मैं तुम्हें ये दूसरा ख़त लिखता हूँ, और याद दिलाने के तौर पर दोनों ख़तों से तुम्हारे साफ़ दिलों को उभारता हूँ,
ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയം യഥാ പവിത്രഭവിഷ്യദ്വക്തൃഭിഃ പൂർവ്വോക്താനി വാക്യാനി ത്രാത്രാ പ്രഭുനാ പ്രേരിതാനാമ് അസ്മാകമ് ആദേശഞ്ച സാരഥ തഥാ യുഷ്മാൻ സ്മാരയിത്വാ
2 कि तुम उन बातों को जो पाक नबियों ने पहले कहीं, और ख़ुदावन्द और मुन्जी के उस हुक्म को याद रख्खो जो तुम्हारे रसूलों की ज़रिए आया था।
യുഷ്മാകം സരലഭാവം പ്രബോധയിതുമ് അഹം ദ്വിതീയമ് ഇദം പത്രം ലിഖാമി|
3 और पहले जान लो कि आख़िरी दिनों में ऐसी हँसी ठठ्ठा करनेवाले आएँगे जो अपनी ख़्वाहिशों के मुवाफ़िक़ चलेंगे,
പ്രഥമം യുഷ്മാഭിരിദം ജ്ഞായതാം യത് ശേഷേ കാലേ സ്വേച്ഛാചാരിണോ നിന്ദകാ ഉപസ്ഥായ
4 और कहेंगे, “उसके आने का वा'दा कहाँ गया? क्यूँकि जब से बाप — दादा सोए हैं, उस वक़्त से अब तक सब कुछ वैसा ही है जैसा दुनिया के शुरू' से था।”
വദിഷ്യന്തി പ്രഭോരാഗമനസ്യ പ്രതിജ്ഞാ കുത്ര? യതഃ പിതൃലോകാനാം മഹാനിദ്രാഗമനാത് പരം സർവ്വാണി സൃഷ്ടേരാരമ്ഭകാലേ യഥാ തഥൈവാവതിഷ്ഠന്തേ|
5 वो तो जानबूझ कर ये भूल गए कि ख़ुदा के कलाम के ज़रिए से आसमान पहले से मौजूद है, और ज़मीन पानी में से बनी और पानी में क़ाईम है;
പൂർവ്വമ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യേനാകാശമണ്ഡലം ജലാദ് ഉത്പന്നാ ജലേ സന്തിഷ്ഠമാനാ ച പൃഥിവ്യവിദ്യതൈതദ് അനിച്ഛുകതാതസ്തേ ന ജാനാന്തി,
6 इन ही के ज़रिए से उस ज़माने की दुनिया डूब कर हलाक हुई।
തതസ്താത്കാലികസംസാരോ ജലേനാപ്ലാവിതോ വിനാശം ഗതഃ|
7 मगर इस वक़्त के आसमान और ज़मीन उसी कलाम के ज़रिए से इसलिए रख्खे हैं कि जलाए जाएँ; और वो बेदीन आदमियों की 'अदालत और हलाकत के दिन तक महफ़ूज़ रहेंगे
കിന്ത്വധുനാ വർത്തമാനേ ആകാശഭൂമണ്ഡലേ തേനൈവ വാക്യേന വഹ്ന്യർഥം ഗുപ്തേ വിചാരദിനം ദുഷ്ടമാനവാനാം വിനാശഞ്ച യാവദ് രക്ഷ്യതേ|
8 ऐ 'अज़ीज़ो! ये ख़ास बात तुम पर पोशीदा न रहे कि ख़ुदावन्द के नज़दीक एक दिन हज़ार बरस के बराबर है, और हज़ार बरस एक दिन के बराबर।
ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയമ് ഏതദേകം വാക്യമ് അനവഗതാ മാ ഭവത യത് പ്രഭോഃ സാക്ഷാദ് ദിനമേകം വർഷസഹസ്രവദ് വർഷസഹസ്രഞ്ച ദിനൈകവത്|
9 ख़ुदावन्द अपने वा'दे में देर नहीं करता, जैसी देर कुछ लोग समझते है; बल्कि तुम्हारे बारे में हलाकत नहीं चाहता बल्कि ये चाहता है कि सबकी तौबा तक नौबत पहुँचे।
കേചിദ് യഥാ വിലമ്ബം മന്യന്തേ തഥാ പ്രഭുഃ സ്വപ്രതിജ്ഞായാം വിലമ്ബതേ തന്നഹി കിന്തു കോഽപി യന്ന വിനശ്യേത് സർവ്വം ഏവ മനഃപരാവർത്തനം ഗച്ഛേയുരിത്യഭിലഷൻ സോ ഽസ്മാൻ പ്രതി ദീർഘസഹിഷ്ണുതാം വിദധാതി|
10 लेकिन ख़ुदावन्द का दिन चोर की तरह आ जाएगा, उस दिन आसमान बड़े शोर — ओ — ग़ुल के साथ बरबाद हो जाएँगे, और अजराम — ए — फ़लक हरारत की शिद्दत से पिघल जाएँगे, और ज़मीन और उस पर के काम जल जाएँगे।
കിന്തു ക്ഷപായാം ചൗര ഇവ പ്രഭോ ർദിനമ് ആഗമിഷ്യതി തസ്മിൻ മഹാശബ്ദേന ഗഗനമണ്ഡലം ലോപ്സ്യതേ മൂലവസ്തൂനി ച താപേന ഗലിഷ്യന്തേ പൃഥിവീ തന്മധ്യസ്ഥിതാനി കർമ്മാണി ച ധക്ഷ്യന്തേ|
11 जब ये सब चीज़ें इस तरह पिघलने वाली हैं, तो तुम्हें पाक चाल — चलन और दीनदारी में कैसे कुछ होना चाहिए,
അതഃ സർവ്വൈരേതൈ ർവികാരേ ഗന്തവ്യേ സതി യസ്മിൻ ആകാശമണ്ഡലം ദാഹേന വികാരിഷ്യതേ മൂലവസ്തൂനി ച താപേന ഗലിഷ്യന്തേ
12 और ख़ुदा की 'अदालत के दिन के आने का कैसा कुछ मुन्तज़िर और मुश्ताक़ रहना चाहिए, जिसके ज़रिए आसमान आग से पिघल जाएँगे, और अजराम — ए — फ़लक हरारत की शिद्दत से गल जाएँगे।
തസ്യേശ്വരദിനസ്യാഗമനം പ്രതീക്ഷമാണൈരാകാങ്ക്ഷമാണൈശ്ച യൂഷ്മാഭി ർധർമ്മാചാരേശ്വരഭക്തിഭ്യാം കീദൃശൈ ർലോകൈ ർഭവിതവ്യം?
13 लेकिन उसके वादे के मुवाफ़िक़ हम नए आसमान और नई ज़मीन का इन्तज़ार करते हैं, जिनमें रास्तबाज़ी बसी रहेगी।
തഥാപി വയം തസ്യ പ്രതിജ്ഞാനുസാരേണ ധർമ്മസ്യ വാസസ്ഥാനം നൂതനമ് ആകാശമണ്ഡലം നൂതനം ഭൂമണ്ഡലഞ്ച പ്രതീക്ഷാമഹേ|
14 पस ऐ 'अज़ीज़ो! चूँकि तुम इन बातों के मुन्तज़िर हो, इसलिए उसके सामने इत्मीनान की हालत में बेदाग़ और बे — ऐब निकलने की कोशिश करो,
അതഏവ ഹേ പ്രിയതമാഃ, താനി പ്രതീക്ഷമാണാ യൂയം നിഷ്കലങ്കാ അനിന്ദിതാശ്ച ഭൂത്വാ യത് ശാന്ത്യാശ്രിതാസ്തിഷ്ഠഥൈതസ്മിൻ യതധ്വം|
15 और हमारे ख़ुदावन्द के तहम्मील को नजात समझो, चुनाँचे हमारे प्यारे भाई पौलुस ने भी उस हिक्मत के मुवाफ़िक़ जो उसे 'इनायत हुई, तुम्हें यही लिखा है
അസ്മാകം പ്രഭോ ർദീർഘസഹിഷ്ണുതാഞ്ച പരിത്രാണജനികാം മന്യധ്വം| അസ്മാകം പ്രിയഭ്രാത്രേ പൗലായ യത് ജ്ഞാനമ് അദായി തദനുസാരേണ സോഽപി പത്രേ യുഷ്മാൻ പ്രതി തദേവാലിഖത്|
16 और अपने सब ख़तों में इन बातों का ज़िक्र किया है, जिनमें कुछ बातें ऐसी हैं जिनका समझना मुश्किल है, और जाहिल और बे — क़याम लोग उनके मा'नों को और सहीफ़ों की तरह खींच तान कर अपने लिए हलाकत पैदा करते हैं।
സ്വകീയസർവ്വപത്രേഷു ചൈതാന്യധി പ്രസ്തുത്യ തദേവ ഗദതി| തേഷു പത്രേഷു കതിപയാനി ദുരൂഹ്യാണി വാക്യാനി വിദ്യന്തേ യേ ച ലോകാ അജ്ഞാനാശ്ചഞ്ചലാശ്ച തേ നിജവിനാശാർഥമ് അന്യശാസ്ത്രീയവചനാനീവ താന്യപി വികാരയന്തി|
17 पस ऐ 'अज़ीज़ो! चूँकि तुम पहले से आगाह हो, इसलिए होशियार रहो, ताकि बे — दीनों की गुमराही की तरफ़ खिंच कर अपनी मज़बूती को छोड़ न दो।
തസ്മാദ് ഹേ പ്രിയതമാഃ, യൂയം പൂർവ്വം ബുദ്ധ്വാ സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത, അധാർമ്മികാണാം ഭ്രാന്തിസ്രോതസാപഹൃതാഃ സ്വകീയസുസ്ഥിരത്വാത് മാ ഭ്രശ്യത|
The Great Flood
