Псалми 91
1 Хто живе під покровом Всевишнього, хто в тіні́ Всемогутнього мешкає,
Әң Алий Болғучиниң мәхпий җайида турғучи, Һәммигә қадирниң сайисидә арамхуда яшайду.
2 той скаже до Господа: „Охоро́но моя та тверди́не моя, Боже мій“, — я наді́юсь на Нього!
Мән Пәрвәрдигарни: — «Мениң башпанаһим, Мениң қорғиним; Мениң Худайим, Униңға тайинимән» — дәймән.
3 Бо Він тебе вирве з тене́т птахоло́ва, з морови́ці згубно́ї,
Бәрһәқ, У қилтақчиниң тозиқидин сени қутулдуриду, Шум ваба-қазадин һәм халас етиду.
4 Він перо́м Своїм вкриє тебе, і під кри́льми Його заховаєшся ти! Щит та лук — Його правда.
У пәйлири билән сени япиду; Қанатлири астида панаһ таписән; Униң һәқиқити саңа қалқан һәм истиһкамдур.
5 Не будеш боятися стра́ху нічно́го, ані стріли, що вдень пролітає,
Сән нә кечидики вәһимидин, Нә күндүзи учуватқан оқтин,
6 ані зарази, що в те́мряві ходить, ані морови́ці, що нищить опі́вдні, —
Нә қараңғулуқта кәзгүчи вабадин, Нә чүш вақтида вәйранчилиқ қилғучи һалакәттин қорқмайсән.
7 впаде тисяча з боку від тебе, і десять тисяч право́руч від тебе, до тебе ж не ді́йде!
Сениң йениңда миңи жиқилип, Оң йеқиңда он миңи ғулап чүшсиму, Лекин бала-қаза саңа йеқинлашмайду.
8 Тільки своїми очима поди́вишся, — і заплату безбожним попобачиш,
Сән пәқәт көзлириң билән беқип, Пасиқларға берилгән җазани көрисән.
9 бо Господа, охорону мою, Всевишнього ти учини́в за своє пристано́вище!
Пәрвәрдигарни панаһим дәп билгиниң үчүн, Һәммидин Алий Болғучини макан қилғиниң үчүн,
10 Тебе зло не спітка́є, і до наме́ту твого вдар не набли́зиться,
Бешиңға һеч палакәт чүшмәйду, Һеч ваба чедириңға йеқинлашмайду.
11 бо Своїм Ангола́м Він накаже про тебе, щоб тебе пильнували на всіх дорогах твоїх, —
У Өз пәриштилиригә сениң һәққиңдә әмир қилиду, Шуниң билән улар пүткүл йоллириңда сени сақлайду.
12 на руках вони будуть носити тебе, щоб не вдарив об камінь своєї ноги́!
Айиғиң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, Улар сени қоллирида көтирип жүриду.
13 На лева й вужа́ ти наступиш, левчука́ й крокодила ти будеш топта́ти!
Шир вә кобра илан үстидин бесип өтисән, Аслан вә әҗдиһани дәссәп-чәйләйсән.
14 „Що бажав він Мене, то його збережу́, зроблю́ його сильним, — бо знає Ім'я́ Моє він;
«У Маңа муһәббитини бағлиғанлиғи үчүн, Мән уни қутулдуримән; У намимни тән алғини үчүн жуқурида сақлаймән.
15 як він Мене кли́катиме, то йому відповім, Я з ним буду в недолі, врятую його та просла́влю його,
У Маңа нида қилиду, Мән униңға җавап беримән; Еғир күн уни басқанда униң билән биллә болимән; Мән уни халас қилип, иззәт-һөрмәткә сазавәр қилимән.
16 і довгістю днів Я наси́чу його, і він бачити буде спасі́ння Моє!“
Узақ өмүр билән уни қандуримән, Һәм ниҗатлиғимни униңға көрситимән».
