Псалми 7
1 Жало́бна пісня Давидова, яку він співав Господе́ві в справі веніями́нівця Ку́ша. Господи, Боже мій, — я до Тебе вдаю́ся: спаси Ти мене від усіх моїх напасникі́в, і визволь мене,
Senkulpiĝo de David, kiun li kantis al la Eternulo pri Kuŝ, la Benjamenido. Ho Eternulo, mia Dio, ĉe Vi mi rifuĝas; helpu min kontraŭ ĉiuj miaj persekutantoj, kaj savu min,
2 щоб ворог моєї душі не розша́рпав, як лев, що кості ламає, й ніхто не рятує!
Por ke oni ne elŝiru, kiel leono, mian animon, Ĝin disŝirante, dum neniu savas.
3 Господи, Боже мій, коли я таке учинив, коли є беззаконня в доло́нях моїх,
Ho Eternulo, mia Dio! se mi faris ĉi tion, Se ekzistas maljusteco en miaj manoj,
4 коли я доброчи́нцеві злом відплатив, і без причини ограбува́в свого противника, —
Se al mia amiko mi pagis per malbono, Aŭ se mi difektis tiun, kiu premis min senkaŭze:
5 во́рог нехай переслідує душу мою, і нехай дожене́, і нехай до землі він потопче життя моє, — і хай мою славу обе́рне на порох! (Се́ла)
Tiam malamiko persekutu mian animon, Li atingu kaj enpremu mian vivon en la teron, Kaj mian honoron li metu en la polvon. (Sela)
6 Устань же, о Господи, в гніві Своїм, понеси́ся на лютість моїх ворогів, і до мене скеру́й постанову Свою, яку Ти заповів!
Stariĝu, ho Eternulo, en Via kolero, Leviĝu super la furiozon de miaj premantoj; Kaj vekiĝu por mi, Vi, kiu ordonis fari juĝon.
7 І громада народів ото́чить Тебе, і над нею верни́ся на висоту́!
Kaj amaso da popoloj Vin ĉirkaŭos; Kaj super ili reiru supren.
8 Господь судить людей, — суди ж мене, Господи, за моєю правото́ю й за моєю неви́нністю.
La Eternulo juĝas popolojn. Juĝu min, ho Eternulo, laŭ mia justeco kaj laŭ mia pieco.
9 Нехай зло́ба безбожних скінчи́ться, а Ти зміцни праведного, бо виві́дуєш Ти серця й нирки, о праведний Боже!
Finiĝu la malboneco de malpiuloj, kaj Vi subtenu justulon, Vi, kiu esploras korojn kaj internaĵojn, justa Dio!
10 Щит мій у Бозі, Який чистих серцем спасає.
Mia ŝildo estas ĉe Dio, Kiu savas piajn korojn.
11 Бог Суддя справедливий, і щоденно на злого Бог гнівається,
Dio estas juĝanto justa, Kaj Dio minacanta ĉiutage.
12 коли хто не наве́рнеться, — буде гострити меча Свого Він, Свого лука натя́гне й наста́вить його,
Se oni ne reĝustiĝas, Li akrigas Sian glavon, Streĉas Sian pafarkon kaj direktas ĝin.
13 і йому пригото́вив смертельні знаря́ддя, — Він зробить огнистими стріли Свої.
Kaj Li pretigas por ĝi mortigilojn, Siajn sagojn Li faras bruligaj.
14 Ото, беззако́ння зачне нечестивий, і завагітні́є безправ'ям, — і породить неправду.
Jen tiu gravediĝis per malbono, Portis en si malicon, kaj naskis mensogon.
15 Він рова копав, і його викопав, і впав сам до ями, яку пригото́вив, —
Li fosis kavon kaj profundigis ĝin, Kaj li falis en la kavon, kiun li pretigis.
16 обе́рнеться зло його на його голову, і на ма́ківку зі́йде його беззако́ння!
Lia malico refalos sur lian kapon, Kaj sur lian verton falos lia krimo.
17 Я ж Господа буду хвали́ти за Його правдою, і буду ви́співувати Ймення Всеви́шнього Господа!
Mi gloros la Eternulon pro Lia justeco, Kaj kantos la nomon de la Eternulo Plejalta.
