< Псалми 34 >

1 Давидів, коли він удавав був причи́нного перед Авімелехом, що вигнав його, і той пішов. Я благословля́тиму Господа кожного ча́су, хвала́ Йому за́всіди в у́стах моїх!
Давут язған күй: — (Давут Абимәләк [падишаниң] алдида жүрүш-турушини башқичә қиливалғанда, [Абимәләк] уни һайдивәткән вақитта язған) Мән һәр қандақ вақитларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуримән; Уни мәдһийиләш ағзимдин чүшмәйду.
2 Душа моя буде хвалитися Господом, — хай це почують слухня́ні, і нехай звеселяться!
Қәлбим Пәрвәрдигарни иптихарлинип мәдһийәләйду, Мөминләр буни аңлап шатлиқта болиду.
3 Зо мною звели́чуйте Господа, і підносьте Ім'я́ Його ра́зом!
Мән билән биллә Пәрвәрдигарни улуқлаңлар, Бирликтә Униң намиға мәдһийиләр яңритайли.
4 Шукав я був Господа, — і Він озвався до мене, і від усіх небезпе́к мене ви́зволив.
Пәрвәрдигарни издидим, У мениң дуайимни иҗабәт қилди, Мени басқан барлиқ вәһимә-қорқунучлиримдин қутқузди.
5 Приглядайтесь до Нього — й зася́єте, і не посоро́мляться ваші обличчя!
[Мөминләр] Униңға тәлмүрүп нурланди; Йүзлири йәргә қаритилмиди.
6 Цей убогий взивав, — і Господь його ви́слухав, і від усіх його бід його ви́зволив.
[Мән] пеқир-бечарә [Униңға] нида қилди, Пәрвәрдигар аңлап, мени һәммә аваричиликләрдин қутқузди.
7 Ангол Господній табо́ром стає кругом тих, хто боїться його́, — і визво́лює їх.
Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Униңдин әйминидиғанларни қоғдап әтрапиға чедирини тикиду, Уларни қутқузиду.
8 Скушту́йте й побачте, який добрий Госпо́дь, блаженна люди́на, що надію на Нього кладе́!
Пәрвәрдигарниң меһриванлиғини тетип, билгин, Униңға ишинип таянған адәм немидегән бәхитликтур!
9 Бійтеся Господа, всі святії Його, бо ті, що бояться Його, недостатку не мають!
И Униң муқәддәс бәндилири, Пәрвәрдигардин әйминиңлар! Чүнки Униңдин әйминидиғанларниң һеч нәрсиси кам болмас.
10 Левчуки́ бідні й голодні, а ті, хто пошукує Господа, недостатку не чують в усьому добрі́.
Күчлүк асланлар озуқсиз қелип ач қалсиму, Амма Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң һеч бир яхши нәрсиси кам болмас.
11 Ходіть, діти, послухайте мене, — стра́ху Господнього я вас навчу!
Келиңлар балилирим, маңа қулақ селиңлар; Мән силәргә Пәрвәрдигардин әйминишни үгитип қояй.
12 Хто та людина, що хоче життя, що любить дні довгі, щоб бачити добро́?
Һаятни әтиварлайдиған киши ким? Кимниң узун вә яхши күнләрни көргүси бар?
13 Свого язика́ бережи від лихого, а уста свої — від гово́рений пі́дступу.
Ундақта тилиңни яманлиқтин тартип жүр, Ләвлириң мәккарлиқтин нери болсун;
14 Відступися від злого і добре чини, миру шукай і женися за ним!
Яманлиқтин айрилип жирақ болуп, гөзәл әмәлләрни қилип жүр; Аман-хатирҗәмликни издәп, уни қоғлап жүр.
15 Очі Господні на праведних, уші ж Його — на їхній зойк,
Пәрвәрдигарниң көзи һәққанийларниң үстидә туриду, Униң қулиқи уларниң илтиҗалириға очуқ туриду;
16 Господнє лице — на злочинців, щоб ви́нищити їхню пам'ять з землі.
Пәрвәрдигарниң чирайи рәзиллик қилғучиларға қарши чиқар, Уларниң һәр қандақ нам-хатирилирини йәр йүзидин елип ташлар;
17 Коли пра́ведні кли́чуть, то їх чує Господь, і з усіх утисків їхніх визво́лює їх.
Һәққанийлар илтиҗа қилиду, Пәрвәрдигар аңлайду, уларни барлиқ азап-мушәққәтлиридин қутқузиду;
18 Господь зламаносе́рдим близьки́й, і впоко́рених духом спасає.
Пәрвәрдигар көңли сунуқларға йеқиндур, Роһи езилгәнләрни қутқузиду.
19 Багато лихого для праведного, та його визволя́є Господь з них усіх:
Һәққанийлар дуч кәлгән аваричиликләр көптур; Бирақ Пәрвәрдигар уларни буларниң һәммисидин қутқузиду.
20 Він пильнує всі кості його, — із них жо́дна не зламається!
[У һәққанийниң] сүйәклирини сақ қалдуриду, Улардин бирисиму сунуп кәтмәйду.
21 Зло безбожному смерть заподіє, і винними будуть усі, хто нена́видить праведного.
Яманлиқниң өзи рәзилләрни өлтүриду; Һәққанийларға нәпрәтлинидиғанлар гунада қалиду.
22 Господь ви́зволить душу рабів Своїх, і винні не будуть усі, хто вдається до Нього!
Пәрвәрдигар Өз қуллириниң җанлирини бәдәл төләп һөрлүккә чиқириду; Униңға таянғанлардин һеч кимгә гуна бекитилмәйду.

< Псалми 34 >