< Псалми 2 >

1 Чого то племе́на бунтують, а наро́ди задумують ма́рне?
Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
2 Зе́мні царі повстають, і князі нара́джуються ра́зом на Господа та на Його Помаза́нця:
Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
3 „Позриваймо ми їхні кайда́ни, і поскидаймо із себе їхні пу́та!
Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
4 Але Той, Хто на небеса́х пробува́є — посміється, Владика їх висміє!
Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
5 Він тоді в Своїм гніві промовить до них, і настра́шить їх Він у Своїм пересе́рді:
Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
6 „Я ж помазав Свого Царя на Сіон, святу го́ру Свою.
Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
7 Я хочу звістити постанову: Промовив до Мене Господь: Ти Мій Син, Я сьогодні Тебе породив.
Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
8 Жадай Ти від Мене, — і дам Я наро́ди Тобі, як спадщину Твою, володі́ння ж Твоє — аж по кі́нці землі!
Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
9 Ти їх повбиваєш залізним жезло́м, потовчеш їх, як по́суд ганча́рський“.
Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
10 А тепер — помудрійте, царі, навчіться ви, су́дді землі:
Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
11 Служіть Господе́ві зо стра́хом, і радійте з тремті́нням!
Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
12 Шануйте Сина, щоб Він не розгнівався, і щоб вам не загинути в дорозі, бо гнів Його незаба́ром запа́литься. Блаженні усі, хто на Нього наді́ється!
Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.

< Псалми 2 >