< Псалми 146 >
2 хвалитиму Господа, поки живу́, співатиму Богу моє́му, аж поки існую!
Chwal, duszo moja! Pana. Chwalić będę Pana, pókim żyw; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
3 Не наді́йтесь на князів, на лю́дського сина, бо в ньому спасі́ння нема:
Nie ufajcie w książętach, ani w żadnym synu ludzkim, w którym nie masz wybawienia.
4 вийде дух його — і він до своєї землі поверта́ється, — того дня його за́думи гинуть!
Wynijdzie duch jego, i nawróci się do ziemi swojej; w onże dzień zginą wszystkie myśli jego.
5 Блаженний, кому́ його поміч — Бог Яковів, що надія його — на Господа, Бога його́,
Błogosławiony, którego Bóg Jakóbowy jest pomocnikiem, którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego;
6 що небо та землю вчинив, море й усе, що є в них, що правди пильнує навіки,
Który uczynił niebo, i ziemię, morze, i wszystko, co w nich jest, który przestrzega prawdy aż na wieki;
7 правосу́ддя вчиняє покри́вдженим, що хліба голодним дає! Госпо́дь в'язнів розв'язує,
Który czyni sprawiedliwość ukrzywdzonym, i daje chleb zgłodniałym; Pan rozwiązuje więźniów.
8 Господь очі сліпим відкриває, Господь випросто́вує зі́гнутих, Господь милує праведних!
Pan otwiera oczy ślepych; Pan podnosi upadłych; Pan miłuje sprawiedliwych.
9 Господь обороняє прихо́дьків, сироту́ та вдови́цю підтримує, а дорогу безбожних викри́влює!
Pan strzeże przychodniów, sierotce i wdowie pomaga; ale drogę niepobożnych podwraca.
10 Хай царю́є навіки Господь, Бог твій, Сіоне, із роду у рід! Алілу́я!
Pan będzie królował na wieki; Bóg twój, o Syonie! od narodu do narodu. Halleluja.