Псалми 146

1 Алілуя!

Dýrð sé Guði! Já, ég vil vegsama hann!

2 хвалитиму Господа, поки живу́, співатиму Богу моє́му, аж поки існую!

Ég vil lofa hann á meðan ég lifi, vegsama hann fram á síðustu stund.

3 Не наді́йтесь на князів, на лю́дського сина, бо в ньому спасі́ння нема:

Reiddu þig ekki á hjálp valdsmanna, því að þeir falla og ekkert verður úr aðstoð þeirra.

4 вийде дух його — і він до своєї землі поверта́ється, — того дня його за́думи гинуть!

Þeir munu deyja og andi þeirra líður burt, áform þeirra verða að engu.

5 Блаженний, кому́ його поміч — Бог Яковів, що надія його — на Господа, Бога його́,

En sæll er sá maður sem reiðir sig á hjálp Guðs, Guðs Jakobs, sem vonar á Drottin, Guð sinn

6 що небо та землю вчинив, море й усе, що є в них, що правди пильнує навіки,

– þann Guð sem skapaði himin og jörð og hafið og allt sem í því er. Hann er sá Guð sem óhætt er að treysta!

7 правосу́ддя вчиняє покри́вдженим, що хліба голодним дає! Госпо́дь в'язнів розв'язує,

Hann leitar réttar fátækra og kúgaðra og gefur hungruðum brauð. Hann frelsar fanga,

8 Господь очі сліпим відкриває, Господь випросто́вує зі́гнутих, Господь милує праведних!

opnar augu blindra, lyftir okinu af þeim sem eru að bugast. Drottinn elskar þá sem gera rétt.

9 Господь обороняє прихо́дьків, сироту́ та вдови́цю підтримує, а дорогу безбожних викри́влює!

Hann verndar útlendingana sem sest hafa að í landinu og gætir réttinda ekkna og einstæðinga, en ónýtir ráðabrugg vondra manna.

10 Хай царю́є навіки Господь, Бог твій, Сіоне, із роду у рід! Алілу́я!

Drottinn mun ríkja að eilífu. Jerúsalem, veistu að Drottinn er konungur að eilífu?! Hallelúja!