< Псалми 127 >

1 Пісня проча́н. Соломо́нова.
Süleymanın ziyarət nəğməsi. Evi Rəbb tikməzsə, Bənnaların zəhməti boşa gedər. Şəhəri Rəbb qorumazsa, Keşikçilər boş yerə orada gözlər.
2 Даре́мно вам ра́но вставати, допі́зна сидіти, їсти хліб загорьо́ваний, — Він і в спанні́ подасть другові Своє́му!
Erkən qalxıb gec yatmağınız, Azuqə üçün özünüzü çox yormağınız faydasızdır. Rəbb sevdiklərinə yuxuda olanda belə, verər.
3 Діти — спа́дщина Господнє, плід утро́би — нагоро́да!
Övladlar Rəbbin verdiyi paydır, Bətnin bəhrəsi Onun mükafatıdır.
4 Як стрі́ли в руках того ве́летня, так і сини́ молоді́:
İnsanın gənc ikən övladları olarsa, Bir igidin əlindəki oxlara bənzər.
5 блаженний той муж, що сагайдака́ свого ними напо́внив, — не бу́дуть такі посоро́млені, коли в брамі вони говори́тимуть із ворога́ми!
Oxdanı bu cür dolu olan nə bəxtiyardır! Darvazada əleyhdarları ilə çəkişən zaman Xəcalətli olmayacaq.

< Псалми 127 >