Псалми 126

1

Pieśń stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.

2 Наші у́ста тоді були́ повні весе́лощів, а язик наш — співа́ння! Казали тоді між наро́дами: Велике вчини́в Господь з ними!“

Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.

3 Велике вчини́в Господь з нами, — були ра́дісні ми!

Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.

4 Вернися ж із нашим поло́ном, о Господи, немо́в ті джере́ла, на пі́вдень!

Przywróćże zaś, o Panie! pojmanie nasze, jako strumienie na południe.

5 Хто сіє з слізьми́, зо спі́вом той жне:

Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;

6 все хо́дить та плаче, хто но́сить торби́ну насіння на по́сів, — та ве́рнеться з співом, хто но́сить снопи́ свої!

Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.