< Псалми 126 >
Ein Stufenlied. - Wenn die Gefangenen der Herr zurück nach Sion führt, dann wird es uns, als träumten wir.
2 Наші у́ста тоді були́ повні весе́лощів, а язик наш — співа́ння! Казали тоді між наро́дами: Велике вчини́в Господь з ними!“
Voll Lachen ist dann unser Mund und voll Frohlocken unsre Zunge. Dann sagt man bei den Heiden: "Gar Großes wirkt der Herr an diesen."
3 Велике вчини́в Господь з нами, — були ра́дісні ми!
Ja, Großes wirkt der Herr an uns; wir sind so fröhlich.
4 Вернися ж із нашим поло́ном, о Господи, немо́в ті джере́ла, на пі́вдень!
Laß unsere Heimkehr, Herr, geschehen, den Flüssen in dem Südland gleich!
5 Хто сіє з слізьми́, зо спі́вом той жне:
Mit Tränen wird gesät; geerntet wird mit Jubel.
6 все хо́дить та плаче, хто но́сить торби́ну насіння на по́сів, — та ве́рнеться з співом, хто но́сить снопи́ свої!
Wer Samen trägt im Sack, geht hin und weint; der Garbenträger kommt und jauchzt.