Псалми 121

1 Пісня проча́н.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

2 мені допомо́га від Господа, що вчинив небо й зе́млю!

کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

3 Він не дасть захита́тись нозі́ твоїй, не здріма́є твій Сто́рож:

خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

4 оце не дріма́є й не спить Сторож Ізра́їлів!

او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

5 Госпо́дь — то твій Сторож, Госпо́дь — твоя тінь при прави́ці твоїй, —

خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

6 удень сонце не вда́рить тебе, ані місяць вночі́!

آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

7 Господь стерегти́ме тебе від усякого зла, стерегти́ме Він душу твою, —

خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

8 Господь стерегти́ме твій ви́хід та вхід відтепе́р аж наві́ки!

خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.