Псалми 119
1 Блаже́нні непоро́чні в доро́зі, що ходять Зако́ном Господнім!
Bulahan (sila) nga mga hingpit sa dalan, Nga nanaglakaw sa Kasugoan ni Jehova.
2 Блаженні, хто держить свідо́цтва Його, хто шукає Його́ всім серцем,
Bulahan (sila) nga nanagbantay sa iyang mga pagpamatuod, Nga sa bug-os nilang kasingkasing nanagpangita kaniya.
3 і хто кривди не робить, хто ходить путя́ми Його!
Oo, (sila) wala magbuhat sa dili-pagkamatarung; (Sila) nanaglakaw sa iyang mga dalan.
4 Ти видав нака́зи Свої, щоб вико́нувати пильно.
Ikaw nagsugo kanamo mahatungod sa imong mga lagda, Aron among pagabantayan (sila) sa makugihon gayud.
5 Коли б же доро́ги мої були пе́вні, щоб держа́тиси Твоїх постано́в, —
Oh hinaut unta nga mahamutang ang akong mga dalan Sa pagtuman sa imong kabalaoran!
6 не бу́ду тоді засоро́млений я, як буду дивитись на всі Твої за́повіді!
Unya dili na ako pagapakaulawan, Sa mabantayan ko na ang tanan mong mga sugo.
7 Щирим серцем я буду Тебе прославля́ти, як навчу́ся зако́нів Твоїх справедливих.
Magapasalamat ako kanimo uban sa katul-id sa kasingkasing, Sa pagkakat-on ko sa imong mga matarung nga paghukom.
8 Я буду держа́тись Твоїх постано́в, — не кидай же зо́всім мене́!
Pagabantayan ko ang imong kabalaoran: Oh hinaut unta nga ako dili mo gayud pagabiyaan.
9 Чим доде́ржить юнак у чистоті свою сте́жку? — Як держа́тиметься Твоїх слів!
Unsay igahinlo sa usa ka batan-on sa iyang dalan? Pinaagi sa pagmatngon subay sa imong pulong.
10 Цілим серцем своїм я шукаю Тебе, — не дай же мені заблуди́тися від Твоїх заповідей!
Uban sa bug-os ko nga kasingkasing gipangita ko ikaw: Oh ayaw itugot nga ako mahisalaag gikan sa imong mga sugo.
11 Я в серці своїм заховав Твоє слово, щоб мені не гріши́ти проти Тебе.
Sa akong kasingkasing ginatipigan ko ang imong pulong, Aron dili ako makasala batok kanimo.
12 Благослове́н єси́, Господи, навчи мене постано́в Своїх!
Dalayegon ikaw, Oh Jehova: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
13 Уста́ми своїми я розповідаю про всі при́суди уст Твоїх.
Sa akong mga ngabil gisugilon ko Ang tanang mga tulomanon sa imong baba.
14 З дороги свідо́цтв Твоїх раді́ю я, як маєтком великим.
Nagakalipay ako sa dalan sa imong mga pagpamatuod, Ingon sa gidaghanon sa tanang mga bahandi.
15 Про нака́зи Твої розмовлятиму я, і на стежки́ Твої буду дивитись.
Sa imong mga lagda magapalandong ako, Ug magatahud ako sa imong mga dalan.
16 Я буду радіти Твоїми постано́вами, сло́ва Твого не забуду!
Magakalipay ako sa akong kaugalingon diha sa imong kabalaoran: Dili ako malimot sa imong pulong.
17 Своє́му рабові пощасти́, щоб я жив, — і я буду держатися сло́ва Твого́!
Ibubo sa kadagaya ang kalooy mo sa imong alagad, aron mabuhi ako; Sa ingon niini magabantay ako sa imong pulong.
18 Відкрий мої очі, і хай чу́да Зако́ну Твого я побачу!
Bukha ang akong mga mata, aron makatan-aw ako Sa mga katingalahang butang gikan sa imong Kasugoan.
19 На землі я прихо́дько, — Своїх заповідей не ховай Ти від мене!
Ako dumuloong dinhi sa yuta: Ayaw itungina ang imong mga sugo gikan kanako.
20 Омліва́є душа моя з ту́ги за Твоїми зако́нами кожного ча́су.
Nadugmok ang akong kalag tungod sa pagpangandoy Sa imong mga tulomanon sa tanang mga panahon.
21 Насвари́в Ти прокля́тих отих гордуні́в, що вхиля́ються від Твоїх заповідей.
Gibadlong mo ang mga palabilabihon nga mga tinunglo, Nga nanghimulag gikan sa imong mga sugo.
22 Відверни́ Ти від ме́не знева́гу та сором, бо держу́ся свідо́цтв Твоїх я!
Palaa gikan kanako ang kaulawan ug ang pagkatalamayon; Kay ang imong mga pagpamatuod gibantayan ko.
23 Теж вельмо́жі сидять та на мене змовля́ються, та Твій раб про постано́ви Твої розмовля́є,
Ang mga principe usab nanaglingkod ug nanagsulti batok kanako; Apan ang imong alagad nagapalandong sa imong kabalaoran.
24 і свідо́цтва Твої — то потіха моя, то для мене дора́дники!
Ang imong mga pagpamatuod usab maoy akong kalipay Ug akong mga magtatambag
25 Душа моя гнеться до по́роху, — за словом Своїм оживи Ти мене!
Mipilit sa abug ang akong kalag: Buhion mo ako sumala sa imong pulong.
26 Про доро́ги свої я каза́в, і почув Ти мене, — навчи Ти мене постано́в Своїх!
Gipahayag ko ang akong mga dalan, ug ikaw mitubag kanako: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
27 Дай мені розуміти доро́гу нака́зів Твоїх, — і про чу́да Твої я звіща́тиму.
Ipasabut kanako ang dalan sa imong mga lagda: Sa ingon niini magapalandong ako sa imong mga katingalahang buhat.
28 Розплива́є зо сму́тку душа моя, постав мене згідно зо словом Своїм!
Natunaw ang akong kalag tungod sa kaguol: Lig-ona ako sumala sa imong pulong.
29 Дорогу неправди від мене відсу́нь, і дай мені з ласки Своєї Зако́на!
Ipahalayo gikan kanako ang dalan sa kabakakan; Ug ihatag kanako ang imong Kasugoan sa pagkamapuanguron.
30 Я вибрав путь правди, зако́ни Твої біля себе поставив.
Napili ko ang dalan sa pagkamatinumanon: Gibutang ko ang imong mga tulomanon sa atubangan ko.
31 До свідо́цтв Твоїх я приєдна́вся, — Господи, не посоро́м же мене!
Napabilin ako sa dakung pagmatngon sa imong mga pagpamatuod: Oh Jehova, ayaw ako ibutang sa kaulawan.
32 Буду бігти шляхо́м Твоїх заповідей, бо поши́риш Ти серце моє.
Sa dalan sa imong mga sugo magadalagan ako, Sa diha nga pagapadakuon mo ang akong kasingkasing.
33 Путь Своїх постано́в покажи мені, Господи, — і я буду держа́тись її до кінця!
Tudloi ako, Oh Jehova, sa dalan sa imong kabalaoran; Ug pagabantayan ko kini hangtud sa katapusan.
34 Дай мені зрозуміти, і нехай я держу́ся Зако́ну Твого́, і всім серцем я буду трима́тись його!
Hatagi ako ug salabutan, ug pagabantayan ko ang imong Kasugoan; Oo, pagatumanon ko kini uban sa bug-os ko nga kasingkasing.
35 Провадь мене сте́жкою Твоїх за́повідей, бо в ній я знайшов уподо́бу.
Mandoi ako sa dalan sa imong mga sugo; Kay niini anaa ang akong kalipay
36 Серце моє прихили́ до свідо́цтв Твоїх, а не до ко́ристи.
Ikiling mo ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, Ug dili ngadto sa kailibgon.
37 Відверни мої очі, щоб марно́ти не бачили, — на дорозі Своїй оживи́ Ти мене!
Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan, Ug hatagi ako ug kinabuhi sa imong mga dalan.
38 Для Свого раба сповни слово Своє, що на страх Твій воно.
Palig-ona ang imong pulong nganhi sa imong alagad, Nga nagatudlo sa pagkahadlok kanimo.
39 Відверни Ти від мене знева́гу, якої боюся, бо добрі зако́ни Твої.
Kuhaa gikan kanako ang kaulawan nga akong nahadlokan; Kay maayo ang imong mga tulomanon.
40 Ось я прагну нака́зів Твоїх, — оживи́ мене правдою Своєю!
Ania karon, ginatinguha ko ang imong mga lagda: Hatagi ako ug kinabuhi sa imong pagkamatarung.
41 І хай зі́йде на мене, о Господи, милість Твоя, спасі́ння Твоє, згідно з словом Твоїм,
Ipadangat usab nganhi kanako ang imong mahigugmaong-kalolot, Oh Jehova, Bisan ang imong kaluwasan, sumala sa imong pulong.
42 і нехай відпові́м я тому́, хто словом ганьби́ть мене, бо наді́юсь на слово Твоє!
Sa ingon niana, makabaton ako ug tubag alang kaniya nga nagapakaulaw kanako; Kay misalig ako sa imong pulong.
43 І не відійма́й з моїх уст слова правди ніко́ли, бо я жду Твоїх при́судів!
Ug ayaw pagkuhaa sa tuman ang pulong sa kamatuoran gikan sa akong baba; Kay ako milaum diha sa imong mga tulomanon.
44 А я бу́ду держа́тися за́вжди Зако́ну Твого́, на вічні віки́!
Sa ingon niana, pagabantayan ko sa kanunay ang imong Kasugoan Sa katuigan nga walay katapusan.
45 І бу́ду ходити в широ́кості, бо нака́зів Твоїх я шукаю.
Ug magalakaw ako sa kagawasan; Kay gipangita ko ang imong mga lagda.
46 І бу́ду я перед царя́ми звіща́ти про свідо́цтва Твої, — й не зазнаю я со́рому!
Ug igasulti ko usab ang imong mga pagpamatuod sa atubangan sa mga hari, Ug wala mahamutang sa kaulawan.
47 І буду я розкошува́ти Твоїми заповідями, бо їх полюбив,
Ug sa akong kaugalingon magakalipay ako sa imong mga sugo, Nga gihigugma ko.
48 і я руки свої простягну́ до Твоїх заповідей, бо їх полюбив, і буду розду́мувати про Твої постано́ви!
Pagabayawon ko usab ang akong mga kamot ngadto sa imong mga sugo, nga gihigugma ko; Ug magapalandong ako diha sa imong kabalaoran.
49 Пам'ятай про те слово Своє́му рабові, що його наказав Ти чекати мені.
Hinumdumi ang pulong nga gihatag mo sa imong alagad, Tungod kay imo akong gipalaum.
50 Це розра́да моя в моїм горі, як слово Твоє оживля́є мене.
Mao kini ang kalipay ko sa akong kagul-anan; Kay ang imong pulong naghatag kanako ug kinabuhi.
51 Гордуни́ насміхалися з мене зана́дто, та я не відступив від Зако́ну Твого́!
Ang mga palabilabihon nanagyubit kanako sa hilabihan gayud: Apan wala ako mobulag gikan sa imong Kasugoan.
52 Твої при́суди я пам'ята́ю відвіку, о Господи, — і раді́ю!
Nahinumdum ako, Oh Jehova, sa kanhi mong mga tulomanon, Ug nalipay ako sa akong kaugalingon.
53 Буря мене обгорну́ла через нечестивих, що Зако́на Твого опускають!
Ang mainit nga kaligutgut migahum kanako, Tungod sa tawong dautan nga mibulag gikan sa imong Kasugoan.
54 Спі́ви для мене — Твої постано́ви у домі моєї мандрі́вки.
Ang imong kabalaoran nahimo nga mga alawiton ko Sa balay sa akong pagpanlangyaw.
55 Я вночі пам'ятаю Ім'я́ Твоє, Господи, і держу́ся Зако́ну Твого́!
Sa kagabhion nahinumdum ako sa imong ngalan, Oh Jehova, Ug gibantayan ko ang imong Kasugoan.
56 Оце сталось мені, бо нака́зів Твоїх я держу́ся.
Kini nabatonan ko, Tungod kay gibantayan ko ang imong mga lagda.
57 Я сказав: „Моя доля, о Господи, щоб держа́тись мені Твоїх слів“.
Si Jehova mao ang akong bahin: Ako miingon nga magabantay ako sa imong mga pulong.
58 Я благаю Тебе цілим серцем: Учини мені милість за словом Своїм!
Ang imong paglaban gipakilooy ko uban sa bug-os ko nga kasingkasing: Kaloy-i ako sumala sa imong pulong.
59 Я розва́жив доро́ги свої, й до свідо́цтв Твоїх но́ги свої зверну́в.
Gipalandong ko ang akong mga dalan, Ug gipabalik ko ang akong mga tiil ngadto sa imong mga pagpamatuod.
60 Я спішу́ й не барю́ся вико́нувати Твої заповіді.
Midali ako, ug wala magdugay, Sa pagtuman sa imong mga sugo.
61 Тене́та безбожних мене оточи́ли, та я не забув про Зако́на Твого.
Ang mga gapus sa mga dautan gipanglikus kanako; Apan wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
62 Опівно́чі встаю я, щоб скласти подяку Тобі за при́суди правди Твоєї.
Sa tungang gabii mobangon ako sa pagpasalamat kanimo Tungod sa imong mga tulomanon nga matarung.
63 Я при́ятель всім, хто боїться Тебе́, й хто нака́зи Твої береже́!
Kauban ako sa tanang mga may kahadlok kanimo, Ug kanila nga nanagtuman sa imong mga lagda.
64 Милосердя Твого, о Го́споди, повна земля, — навчи Ти мене Своїх постано́в!
Ang yuta, Oh Jehova, napuno sa imong mahigugmaong-kalolot: Tudloi ako sa imong kabalaoran.
65 Ти з рабом Своїм добре зробив, Господи, за словом Своїм.
Maayo ang gibuhat mo sa imong alagad, Oh Jehova, sumala sa imong pulong.
66 Навчи мене доброго розуму та пізнава́ння, бо в заповіді Твої ві́рую я!
Tudloi ako sa maayong paghukom ug kinaadman;
67 Доки я не стражда́в, блудив був, та тепер я держусь Твого слова.
Sa wala pa ako pagsakita, nahisalaag ako; Apan karon nagabantay ako sa imong pulong.
68 Ти добрий, і чиниш добро́, — навчи Ти мене Своїх постано́в!
Ikaw maayo ug nagabuhat sa maayo; Tudloi ako sa imong kabalaoran.
69 Гордуни́ вимишляють на мене неправду, — а я цілим серцем держуся нака́зів Твоїх.
Batok kanako nanagmugna ug bakak ang mga palabilabihon: Uban sa bug-os ko nga kasingkasing magatuman ako sa imong mga lagda.
70 Зробилось нечуле, як лій, їхнє серце, — а я розкошу́ю з Зако́ну Твого.
Matambok ang ilang kasingkasing ingon sa sibu; Apan nagakalipay ako diha sa imong Kasugoan.
71 Добре мені, що я зму́чений був, — щоб навчитися Твоїх постано́в!
Maayo pa alang kanako nga gisakit ako; Aron ako makakat-on diha sa imong kabalaoran.
72 Ліпший для мене Зако́н Твоїх уст, аніж тисячі золота й срібла.
Labing maayo alang kanako ang Kasugoan sa imong baba Kay sa mga linibo nga bulawan ug salapi.
73 Руки Твої створи́ли мене й збудува́ли мене́, — подай мені розуму, й хай я навчу́сь Твоїх за́повідей!
Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako: Ihatag kanako ang salabutan, aron ako makakat-on sa imong mga sugo.
74 Хто боїться Тебе, ті побачать мене та й зрадіють, бо я Твого сло́ва чекаю!
(Sila) nga may mga kahadlok kanimo motan-aw kanako ug managkalipay, Kay diha sa imong pulong milaum ako.
75 Знаю я, Господи, що справедли́ві були́ Твої при́суди, і справедли́во мене понижа́в Ти.
Nahibalo ako, Oh Jehova, nga ang imong mga paghukom matarung man, Ug nga sa imong pagka-matinumanon gisakit mo ako.
76 Нехай буде милість Твоя на розра́ду мені, — за словом Твоїм до Свого раба.
Itugot, nagaampo ako kanimo, nga ang imong mahigugmaong-kalolot mahimo nga akong kalipay, Sumala sa imong pulong alang sa imong alagad.
77 Нехай зі́йде на мене Твоє милосердя, — й я жи́тиму, бо Зако́н Твій — розра́да моя.
Ipadangat kanako ang imong malomong kalooy, aron mabuhi ako; Kay ang imong Kasugoan maoy akong kalipay.
78 Нехай гордуни́ посоро́млені будуть, бо робили нечесно, а я буду розду́мувати про нака́зи Твої.
Ipabutang sa kaulawan ang mga palabilabihon; tungod kay gidaug nila ako sa mga pagbutang-butang: Apan ako magapalandong diha sa imong mga lagda.
79 До ме́не пове́рнуться ті, хто боїться Тебе, — і пізна́ють свідо́цтва Твої.
Pabalika nganhi kanako kadtong mga nangahadlok kanimo; Ug (sila) manghibalo sa imong mga pagpamatuod.
80 Нехай серце моє буде чисте в Твоїх постано́вах, щоб я не посоро́мився!
Mahingpit unta ang akong kasingkasing diha sa imong kabalaoran, Aron ako dili maulawan.
81 Душа моя слабне від ту́ги за спасі́нням Твоїм, — чекаю я слова Твого!
Nangandoy ang akong kalag tungod sa imong kaluwasan; Apan milaum ako sa imong pulong.
82 За словом Твоїм га́снуть очі мої та питають: „Коли Ти потішиш мене?“
Ang akong mga mata nangaloy sa pagpaabut sa imong pulong, Samtang ako nagaingon: Anus-a pa ba nimo ako lipaya?
83 Хоч я став, як той міх у диму́, та Твоїх постано́в не забув.
Kay ako nahimong sama sa panit nga sudlanan sa vino nga anaa sa asohan; Apan wala ko hikalimti ang imong kabalaoran.
84 Скільки днів для Твого раба? Коли при́суда зробиш моїм переслі́дникам?
Pipila na ba lamang ang mga adlaw sa imong alagad? Anus-a pa ba nimo buhata ang paghukom batok niadtong nanaglutos kanako?
85 Гордуни́ покопа́ли були мені я́ми, що не за Зако́ном Твоїм.
Ang mga palabilabihon nanagkalot ug mga gahong alang kanako, Nga dili subay sumala sa imong Kasugoan.
86 Усі Твої за́повіді справедливі; неправдиво мене переслі́дують, — допоможи́ Ти мені!
Ang tanan nimong mga sugo matinumanon man: (Sila) nanaglutos kanako sa pagkadili-matarung; tabangan mo ako.
87 Ма́лощо не погуби́ли мене на землі, — та я не покинув нака́зів Івоїх!
Diriyot na ako nila malamoy dinhi sa ibabaw sa yuta; Apan wala ko pagbiyai ang imong mga lagda.
88 Оживи́ Ти мене за Своїм милосердям, — і я буду триматися свідчення уст Твоїх!
Buhion mo ako sumala sa imong mahigugmaong-kalolot; Sa ingon niana pagatumanon ko ang mga pagpamatuod sa imong baba.
89 Навіки, о Господи, слово Твоє в небеса́х пробува́є.
Sa walay katapusan Oh Jehova, ang imong pulong nahamutang sa langit.
90 З роду в рід Твоя правда; Ти землю поставив — і стала вона, —
Ang imong pagkamatinumanon alang man ngadto sa tanang mga kaliwatan: Imong gitukod ang yuta, ug kini nagapadayon.
91 усі за Твоїми суда́ми сьогодні стоять, бо раби Твої всі.
Sumala sa imong mga tulomanon (sila) nanagpadayon hangtud niining adlawa; Kay ang tanang mga butang maoy imong mga sulogoon.
92 Коли б не Зако́н Твій, розра́да моя, то я був би загинув в недолі своїй!
Gawas kong ang imong Kasugoan mahimo ko nga kalipay, Sa akong kasakit mahanaw unya ako
93 Я повік не забу́ду нака́зів Твоїх, бо Ти ними мене оживля́єш.
Dili ko gayud hikalimtan ang imong mga lagda; Kay tungod kanila gibanhaw mo ako.
94 Твій я, спаси Ти мене, бо нака́зів Твоїх я шукаю!
Ako imo man, luwasa ako; Kay gipangita ko ang imong mga lagda.
95 Чека́ють безбожні забити мене, а я про свідо́цтва Твої розважаю.
Ang mga dautan nanaghulat kanako, sa paglaglag kanako; Apan ako magapalandong sa imong mga pagpamatuod.
96 Я бачив кінець усього́ доскона́лого, але́ Твоя заповідь ве́льми широка!
Nakita ko ang katapusan sa bugos nga pagkahingpit; Apan ang imong sugo halapad sa hilabihan gayud.
97 Як я коха́ю Зако́на Твого́, цілий день він — розмова моя!
Oh hilabihan ang paghigugma ko sa imong Kasugoan! Kini mao ang akong gipalandong sa tibook nga adlaw.
98 Твоя за́повідь робить мудрішим мене від моїх ворогів, — вона бо навіки моя!
Ang imong mga sugo nakapahimo kanako nga labi pang manggialamon kay sa akong mga kaaway; Kay (sila) ania kanako sa kanunay.
99 Я став розумніший за всіх своїх учителі́в, — бо свідо́цтва Твої — то розмова моя!
Aduna akoy labaw pang salabutan kay sa tanan ko nga mga magtutudlo; Kay ang imong mga pagpamatuod maoy akong gipalandong.
100 Став я мудріший за ста́рших, — бо держуся нака́зів Твоїх!
Labi pang masinabuton ako kay sa mga tigulang, Tungod kay gibantayan ko ang imong mga lagda.
101 Я від кожної злої дороги повстри́мую но́ги свої, щоб держа́тися сло́ва Твого.
Gikan sa tanang mga dalan nga dautan, gipunggan ko ang akong mga tiil, Aron nga ako makatuman sa imong pulong.
102 Я не ухиляюся від Твоїх при́судів, Ти бо навчаєш мене.
Wala ako tumipas gikan sa imong mga tulomanon; Kay imong gitudloan ako.
103 Яке то солодке слово Твоє для мого піднебі́ння, солодше від меду воно моїм у́стам!
Pagkatam-is gayud sa imong mga pulong sa akong pagtilaw! Oo, labing matam-is pa kay sa dugos sa akong baba!
104 Від нака́зів Твоїх я мудріший стаю, тому́ то нена́виджу всяку дорогу неправди!
Pinaagi sa imong mga lagda nakabaton ako ug salabutan: Tungod niini gidumtan ko ang tagsatagsa ka dalan sa kabakakan.
105 Для моєї ноги Твоє слово світи́льник, то світло для сте́жки моєї.
Ang imong pulong maoy lamparahan sa akong mga tiil, Ug kahayag sa akong alagianan.
106 Я прися́г — і дотримаю, що бу́ду держа́тися при́судів правди Твоєї.
Nakapanumpa ako ug gimatudan ko kini, Nga ako magabantay sa matarung mong mga tulomanon.
107 Перему́чений я аж зана́дто, — за словом Своїм оживи́ мене, Господи!
Ginasakit ako sa hilabihan gayud: Buhion mo ako, Oh Jehova, sumala sa imong pulong.
108 Хай же бу́дуть приємні Тобі жертви уст моїх, Господи, і навчи Ти мене Своїх при́судів!
Dawata, nangaliyupo ako kanimo, ang mga halad-nga-kinabubut-on sa akong baba, Oh Jehova, Ug tudloi ako sa imong mga tulomanon.
109 У небезпеці душа моя за́вжди. але́ я Зако́ну Твого́ не забув.
Ang kalag ko sa kanunay ania sa akong kamot; Apan wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
110 Безбожні поставили па́стку на мене, та я не зблуди́в від нака́зів Твоїх.
Gibutangan ako ug lit-ag sa mga datuan; apan ako wala mahisalaag gikan sa imong mga lagda.
111 Я навіки свідо́цтва Твої вспадкува́в, бо вони — радість серця мого́.
Ingon nga panulondon gidawat ko ang imong mga pagpamatuod sa walay katapusan; Kay (sila) mao ang kalipay sa akong kasingkasing.
112 Я серце своє нахили́в, щоб чинити Твої постано́ви, — повік, до кінця́.
Gikiling ko ang akong kasingkasing sa pagbuhat sa imong kabalaoran Sa gihapon, bisan ngadto sa katapusan.
113 Сумнівне нена́виджу я, а Зако́на Твого покоха́в.
Gidumtan ko (sila) nga may maduha-duhaon nga hunahuna; Apan gihigugma ko ang imong Kasugoan.
114 Ти моя охоро́на та щит мій, — чека́ю я сло́ва Твого́.
Ikaw mao ang akong dapit nga dalangpanan ug ang akong taming: Sa imong pulong nagalaum ako.
115 Відступі́ться від мене, злочи́нці, і я бу́ду держатися заповідей мого Бога!
Pahalayo kamo gikan kanako, kamong mga mamumuhat sa kadautan, Aron nga magabantay ako sa mga sugo sa akong Dios.
116 За словом Своїм підіпри́ Ти мене, і я жи́тиму, і в надії моїй не завдай мені со́рому!
Sapnaya ako sumala sa imong pulong, aron ako mabuhi; Ug ayaw ako pagpakaulawi sa akong paglaum.
117 Підкріпи Ти мене — і спасуся, і я бу́ду дивитися за́вжди в Твої постано́ви!
Sapnaya ako sa itaas, ug maluwas ako, Ug magatahud diha sa imong kabalaoran sa kanunay.
118 Ти пого́рджуєш усіма́, хто від Твоїх постано́в відступа́є, бо хи́трощі їхні — неправда.
Gitalikdan mo kadtong tanan nga nangasayup gikan sa imong kabalaoran; Kay ang ilang limbong mao ang kabakakan.
119 Всіх безбожних землі відкидаєш, як жу́жель, тому́ покохав я свідо́цтва Твої.
Ang tanang mga dautan sa yuta gisalikway mo sama sa taya: Tungod niana gihigugma ko ang imong mga pagpamatuod.
120 Зо стра́ху Твого моє тіло тремти́ть, й я боюсь Твоїх при́судів!
Ang unod ko mikurog tungod sa kahadlok kanimo; Ug sa imong mga paghukom nahadlok ako.
121 Я право та правду чиню, щоб мене не віддав Ти моїм переслі́дникам.
Ang justicia ug ang pagkamatarung gibuhat ko: Ayaw ako itugyan sa mga nanagdaugdaug kanako.
122 Поручи́ Ти на добре Свого раба, щоб мене гордуни́ не гноби́ли.
Himoa ang pasalig mo sa imong alagad alang sa kaayohan: Ayaw itugot nga ang palabilabihon modaugdaug kanako.
123 Гаснуть очі мої за спасі́нням Твоїм та за словом правди Твоєї.
Ang akong mga mata nangaloy sa pagpaabut sa imong kaluwasan, Ug tungod sa imong pulong nga matarung.
124 Учини ж Ти Своєму рабові за Своїм милосердям, і навчи Ти мене Своїх постано́в!
Buhata sa imong alagad sumala sa imong mahigugmaong-kalolot, Ug tudloi ako sa imong kabalaoran.
125 Я раб Твій, і зроби мене мудрим, — і свідо́цтва Твої буду знати!
Ako mao ang imong alagad; ihatag kanako ang salabutan, Aron nga ako mahibalo sa imong mga pagpamatuod.
126 Це для Господа час, щоб дія́ти: Зако́на Твого унева́жнили.
Mao na ang panahon nga si Jehova magabuhat; Kay gihimo nila nga walay kapuslanan ang imong Kasugoan.
127 Тому́ я люблю́ Твої заповіді більш від золота й щи́рого золота.
Tungod niana gihigugma ko ang imong mga sugo Labaw kay sa bulawan, oo, labaw kay sa bulawan nga inulay.
128 Тому́ всі нака́зи Твої уважаю за слу́шні, а кожну доро́гу неправди нена́виджу!
Tungod niana gipakamahal ko ang tanan mong mga lagda mahatungod sa tanang mga butang nga matarung; Ug gidumtan ko ang tagsatagsa ka dalan sa kabakakan.
129 Чудо́ві свідо́цтва Твої, тому́ то душа моя де́ржиться їх.
Mga katingalahan ang imong mga pagpamatuod; Busa nagabantay kanila ang akong kalag.
130 Вхід у слова́ Твої світло дає, недосві́дчених мудрими робить.
Ang sinugdan sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag; Nagahatag kini ug salabutan alang sa mga walay-pagtagad.
131 Я у́ста свої розкриваю й повітря ковта́ю, бо чую жадо́бу до Твоїх заповідей.
Gibuka ko ug daku ang akong baba, ug nagahangus; Kay nangandoy ako sa dakung kainit sa imong mga sugo.
132 Оберни́ся до мене та будь милости́вий мені, Як чи́ниш Ти тим, хто кохає Іме́ння Твоє.
Lingia ako, malooy ka kanako, Maingon sa nabatasan mo niadtong mga nahigugma sa imong ngalan.
133 Своїм словом зміцни мої кро́ки, — і не дай панува́ти надо мною нія́кому про́гріхові.
Pasunda ang akong mga lakang sa imong pulong; Ug ayaw itugot nga may bisan unsa nga kadautan nga magagahum kanako.
134 Від лю́дського утиску ви́зволь мене, — і нехай я держу́ся нака́зів Твоїх!
Tubsa ako gikan sa pagdaugdaug sa tawo: Aron magatuman ako sa imong mga lagda.
135 Хай зася́є лице Твоє на Твого раба, і навчи Ти мене уста́вів Своїх!
Ipasidlak ang imong nawong ibabaw sa imong alagad; Ug tudloi ako sa imong kabalaoran.
136 Пливуть во́дні пото́ки з оче́й моїх, бо Твого Зако́ну не доде́ржують.
Mga inagay-ay sa tubig nanaligdig gikan sa akong mga mata, Tungod kay (sila) wala managtuman sa imong Kasugoan.
137 Ти праведний, Господи, і прямі́ Твої при́суди,
Matarung ikaw, Oh Jehova, Ug matul-id ang imong mga paghukom.
138 бо Ти наказа́в справедливі свідо́цтва Свої й щиру правду!
Gisugo mo ang imong mga pagpamatuod diha sa pagkamatarung Ug sa pagkamatinumanon uyamut.
139 Ни́щить мене моя ре́вність, бо мої вороги́ позабува́ли слова́ Твої.
Ang akong pagsingkamot miut-ut kanako, Tungod kay ang akong mga kabatok nanghikalimot sa imong mga pulong.
140 Ве́льми очи́щене слово Твоє, і Твій раб його любить.
Ang imong pulong maulay gayud sa hilabihan, Tungod niana ang imong alagad nahagugma niini.
141 Я мали́й і пого́рджений, та не забуваю нака́зів Твоїх.
Diyutay ako ug tinamay; Apan wala ko hikalimti ang imong mga lagda.
142 Праведність Твоя — праведність вічна, а Зако́н Твій — то правда.
Ang imong pagkamatarung mao ang pagkamatarung nga walay katapusan, Ug ang imong Kasugoan mao ang kamatuoran.
143 Недоля та у́тиск мене обгорну́ли, — але́ Твої заповіді — моя ро́зкіш!
Kasamok ug kaguol minggahum kanako; Apan ang imong mga sugo maoy akong kalipay.
144 Правда свідо́цтв Твоїх вічна, — подай мені розуму, й бу́ду я жити!
Walay katapusan ang pagkamatarung sa imong mga pagpamatuod: Ihatag kanako ang salabutan ug ako mabuhi.
145 Цілим серцем я кличу: почуй мене, Господи, і я бу́ду держа́тись уста́вів Твоїх!
Misangpit ako uban sa bug-os ko nga kasingkasing; tubaga ako, Oh Jehova: Bantayan ko gayud ang imong kabalaoran.
146 Я кличу до Тебе, — спаси Ти мене, і я бу́ду держа́тись свідо́цтв Твоїх!
Kanimo misangpit ako; luwasa ako, Ug pagabantayan ko ang imong mga pagpamatuod.
147 Світа́нок я ви́передив та й вже кличу, Твого сло́ва чека́ю.
Giunhan ko ang banag-banag sa kabuntagon, ug mitu-aw ako: Milaum ako diha sa imong mga pulong.
148 Мої очі сторо́жі нічні́ випере́джують, щоб про слово Твоє розмовляти.
Giunhan sa akong mga mata ang pagtukaw sa kagabhion, Aron ako makapalandong sa imong pulong.
149 Почуй же мій голос з Свого милосердя, о Господи, оживи Ти мене́ з Свого при́суду!
Patalinghugi ang akong tingog sumala sa imong mahigugmaong-kalolot: Buhion mo ako, Oh Jehova, sumala sa imong mga tulomanon.
150 Набли́жаться ті, що за чином гане́бним ганя́ють, від Зако́ну Твого далекі,
Nanagpahiduol (sila) kanako ang nanagsunod sa kadautan; Halayo (sila) sa imong Kasugoan.
151 та близьки́й Ти, о Господи, а всі Твої за́повіді — справедливість!
Ikaw ania sa haduol, Oh Jehova, Ug ang tanan mong mga sugo mga kamatuoran man.
152 Відда́вна я знаю свідо́цтва Твої, бо навіки Ти їх закла́в!
Kanhi nahibalo na ako gikan sa imong mga pagpamatuod, Nga gitukod mo (sila) sa walay katapusan.
153 Подивись на недолю мою та мене поряту́й, бо я не забуваю Зако́ну Твого́!
Palandunga ang akong kasakitan, ug luwasa ako; Kay wala ko hikalimti ang imong Kasugoan.
154 Вступи́ся за справу мою й мене ви́зволи, за словом Своїм оживи Ти мене!
Labani ang akong katungod, ug tubsa ako: Buhion mo ako sumala sa imong pulong.
155 Від безбожних спасі́ння дале́ке, бо вони не шукають Твоїх постано́в.
Halayo sa mga dautan ang kaluwasan; Kay wala nila pangitaa ang imong kabalaoran.
156 Велике Твоє милосердя, о Господи, оживи́ Ти мене з Свого при́суду!
Dagku ang imong mga malomong-kalooy, Oh Jehova: Buhion mo ako sumala sa imong mga tulomanon.
157 Багато моїх переслі́дників та ворогів моїх, — але від свідо́цтв Твоїх не відхиля́юсь!
Daghan ang akong mga maglulutos ug ang akong mga kabatok; Ngani wala ako motipas gikan sa imong mga pagpamatuod.
158 Бачив я зрадників й бри́дився ними, бо не де́ржать вони Твого сло́ва.
Nakita ko ang mga mabudhion, ug nasubo ako, Tungod kay (sila) wala managbantay sa imong pulong.
159 Подивися: люблю́ я накази Твої, — за милосердям Своїм оживи́ мене, Господи!
Palandunga kong giunsa ko sa paghigugma ang imong mga lagda: Buhion mo ako Oh Jehova, sumala sa imong mahigugmaongkalolot.
160 Правда — підва́лина слова Твого, а при́суди правди Твоєї — навіки.
Kamatuoran mao ang natingban sa imong pulong; Ug ang tagsatagsa sa imong matarung mga tulomanon nagapadayon sa walay katapusan.
161 Безневи́нно вельмо́жі мене переслі́дують, та серце моє Твого слова боїться.
Ang mga principe nanaglutos kanako sa walay gipasiparan; Apan ang akong kasingkasing nagabarug nga may kahadlok sa imong mga pulong.
162 Радію я словом Твоїм, ніби здо́бич велику знайшов.
Nagakalipay ako sa imong pulong, Ingon sa usa nga nakakaplag ug daghang mga inagaw.
163 Я неправду нена́виджу й бри́джуся нею, — покохав я Зако́на Твого́!
Akong gidumtan ug gipakaluod ko ang kabakakan; Apan gihigugma ko ang imong Kasugoan.
164 Сім раз денно я сла́влю Тебе через при́суди правди Твоєї.
Makapito sa usa ka adlaw ginadayeg ko ikaw, Tungod sa imong matarung mga tulomanon.
165 Мир великий для тих, хто кохає Зако́на Твого, — і не мають вони спотика́ння.
Ang mga nahagugma sa imong Kasugoan adunay pakigdait nga daku; Ug kanila wala ang kahigayonan sa pagkapangdol.
166 На спасі́ння Твоє я наді́юся, Господи, і Твої заповіді вико́ную.
Sa imong kaluwasan milaum ako, Oh Jehova, Ug nagtuman ako sa imong mga sugo.
167 Душа моя де́ржить свідо́цтва Твої, і я сильно люблю́ їх.
Ang akong kalag nagbantay sa imong mga pagpamatuod; Ug gihigugma ko (sila) sa hilabihan gayud.
168 Я держу́ся нака́зів Твоїх та свідо́цтв Твоїх, бо перед Тобою мої всі доро́ги!
Gibantayan ko ang imong mga lagda ug ang imong mga pagpamatuod; Kay ang tanan ko nga mga dalan anaa sa atubangan mo.
169 Блага́ння моє хай набли́зиться перед лице Твоє, Господи, за словом Своїм подай мені розуму!
Ipahaduol ang akong pagtu-aw sa atubangan nimo, Oh Jehova Hatagi ako ug salabutan sumala sa imong pulong
170 Нехай при́йде молитва моя перед лице Твоє, — за словом Своїм мене ви́зволь!
Ipadangat ang akong pag-ampo sa atubangan mo: Luwasa ako sumala sa imong pulong.
171 Нехай у́ста мої вимовля́ють хвалу́, бо уста́вів Своїх Ти навчаєш мене.
Ipapamulong sa akong mga ngabil ang pagdayeg; Kay ikaw nagatudlo kanako sa imong kabalaoran.
172 Хай язик мій звіща́тиме слово Твоє, бо всі Твої за́повіді — справедли́вість.
Ipaawit sa akong dila ang imong pulong; Kay ang tanan mong mga sugo mga matarung man.
173 Нехай буде рука Твоя в поміч мені, бо я вибрав нака́зи Твої.
Ipaandam ang imong kamot sa pagtabang kanako; Kay gipili ko ang imong mga lagda.
174 Я пра́гну спасі́ння Твого, о Господи, а Зако́н Твій — то ро́зкіш моя!
Gihidlaw ako sa imong kaluwasan, Oh Jehova, Ug ang imong Kasugoan mao ang akong kalipay.
175 Хай душа моя буде жива́, і хай сла́вить Тебе, а Твій при́суд нехай допоможе мені!
Buhion mo ang akong kalag, ug kini magadayeg kanimo; Ug patabangi ako sa imong mga tulomanon.
176 Я блукаю, немов та овечка загу́блена, — пошукай же Свого раба, бо я не забув Твоїх за́повідей!
Ako nahisalaag sama sa usa ka nawala nga carnero; pangitaa ang imong alagad; Kay wala ko hikalimti ang imong mga sugo.
