Псалми 107
1 „Дякуйте Господу, добрий бо Він, бо наві́ки Його милосердя!“
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
2 хай так скажуть ті всі, що Госпо́дь урятував їх, що ви́зволив їх з руки ворога,
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 і з країв їх зібрав, — від сходу й захо́ду, від пі́вночі й моря!
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
4 Блудили вони по пустині дорогою голою, осілого міста не знахо́дили,
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
5 голодні та спра́гнені, і в них їхня душа омліва́ла.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
6 І в недолі своїй вони Го́спода кли́кали, і Він визволяв їх від у́тисків їхніх!
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 І Він їх попрова́див дорогою про́стою, щоб до міста осілого йшли.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
8 Нехай же подя́ку складу́ть Господе́ві за милість Його, та за чу́да Його синам лю́дським,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
9 бо наси́тив Він спра́гнену Душу, а душу голодну напо́внив добром!
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
10 Ті, хто перебував був у те́мряві та в сме́ртній ті́ні, то в'я́зні біди та заліза,
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 бо вони спротивля́лися Божим слова́м, і відки́нули раду Всевишнього.
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
12 Та Він упокори́в їхнє серце терпі́нням, спіткну́лись вони — і ніхто не поміг,
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 і в недолі своїй вони Господа кли́кали, і Він визволя́в їх від у́тисків їхніх!
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 І Він вивів їх з те́мряви й мо́року, їхні ж кайда́ни сторо́щив.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
15 Нехай же подяку складуть Господе́ві за милість Його, та за чу́да Його синам лю́дським,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
16 бо Він полама́в мідні двері, і засу́ви залізні зрубав!
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
17 Нерозумні страждали за грішну дорогу свою й за свої беззаконня.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 Душа їхня від усякої їжі відве́рталася, — і дійшли вони аж до брам смерти,
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 і в недолі своїй вони Господа кли́кали, і Він визволяв їх від у́тисків їхніх, —
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 Він послав Своє слово та їх уздоро́вив, і їх урятував з їхньої хвороби!
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 Нехай же подяку складуть Господе́ві за милість Його та за чу́да Його синам лю́дським,
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
22 і хай жертви подяки прино́сять, і хай розповіда́ють зо співом про чи́ни Його!
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
23 Ті, хто по морю пливе́ корабля́ми, хто чинить зайняття своє на великій воді, —
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 вони бачили чи́ни Госпо́дні та чу́да Його в глибині!
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Він скаже — і буря зривається, і підно́сяться хвилі Його,
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
26 до неба вони підійма́ються, до безодні спада́ють, — у небезпеці душа їхня хвилюється!
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
27 Вони крутяться й ходять вперед та назад, як п'яни́й, і вся́ їхня мудрість бенте́житься!
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
28 Та в недолі своїй вони Господа кликали, і Він визволяв їх від у́тисків їхніх!
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 Він змінює бурю на ти́шу, — і стихають їхні хвилі,
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
30 і раділи, що вти́хли вони, і Ві́н їх привів до бажа́ної при́стані.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 Нехай же подяку складуть Господе́ві за милість, та за чу́да Його синам лю́дським!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
32 Нехай величають Його на наро́дньому зборі, і нехай вихваля́ють Його на засі́данні старших!
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
33 Він обе́ртає рі́чки в пустиню, а водні джере́ла — на суході́л,
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
34 плодю́чу землю — на солонча́к через зло́бу мешка́нців її.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
35 Він пустиню обе́ртає в водне болото, а землю суху́ — в джерело́,
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 і голодних садо́вить Він там, а вони ставлять місто на ме́шкання,
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
37 і поля́ засіва́ють, і виногра́дники са́дять, — і отримують плід урожа́ю!
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 І благословляє Він їх, — і сильно розмно́жуються, і оде́ржують плід урожа́ю!
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 Та змаліли вони й похили́лися з утиску злого та з сму́тку.
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 Виливає Він га́ньбу на можних, — і блу́дять вони без дороги в пустині,
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 а вбогого Він підіймає з убо́зтва, і розмно́жує роди, немов ту ота́ру.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
42 Це бачать правдиві й радіють, і закриває уста́ свої всяке безправ'я.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
43 Хто мудрий, той все це завва́жить, — і пізна́ють вони́ милосердя Господнє!
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
