Псалми 103
1 Давидів.
De David. Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.
2 Благослови, душе моя, Господа, і не забувай за всі доброді́йства Його́!
Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.
3 Всі провини Твої Він прощає, всі неду́ги твої вздоровля́є.
Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;
4 Від могили життя твоє Він визволя́є, Він милістю та милосердям тебе корону́є.
Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;
5 Він бажа́ння твоє насича́є добром, — відно́виться, мов той орел, твоя ю́ність!
Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.
6 Господь чинить правду та суд для всіх переслі́дуваних.
La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.
7 Він дороги Свої об'явив був Мойсе́єві, діла́ Свої — ді́тям Ізра́їлевим.
Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.
8 Щедрий і милосердний Господь, довготерпели́вий і многомилости́вий.
Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.
9 Не за́вжди на нас ворогує, і не навіки захо́вує гнів.
Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.
10 Не за нашими про́гріхами Він пово́диться з нами, і відплачує нам не за прови́нами нашими.
Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.
11 Бо як ви́соко небо стоїть над землею, — велика така Його милість до тих, хто боїться Його́,
Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.
12 як далекий від за́ходу схід, так Він віддали́в від нас наші провини!
Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.
13 Як жалує ба́тько дітей, так Господь пожалі́вся над тими, хто боїться Його,
Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.
14 бо знає Він ство́рення наше, пам'ятає, що ми — по́рох:
Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.
15 чоловік — як трава дні його, немов цвіт польови́й — так цвіте він,
La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.
16 та вітер пере́йде над ним — і немає його, і вже місце його не пізна́є його.
Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.
17 А милість Господня від віку й до віку на тих, хто боїться Його, і правда Його — над синами синів,
Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,
18 що Його заповіта доде́ржують, і що пам'ята́ють нака́зи Його, щоб виконувати їх!
Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.
19 Господь міцно поставив на Небі престо́ла Свого́, а Ца́рство Його над усім володі́є.
La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.
20 Благослові́ть Господа, Його Анголи́, ве́летні сильні, що вико́нуєте Його слово, щоб слухати голосу слів Його!
Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.
21 Благословіть Господа, усі сили небесні Його́, слу́ги Його, що чините волю Його́!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.
22 Благословіть Господа, всі діла́ Його, на всіх місця́х царюва́ння Його! Благослови, душе моя, Го́спода!
Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.
