< Приповісті 1 >

1 При́повісті Соломона, сина Давидового, царя Ізраїлевого, —
Izaga zikaSolomoni indodana kaDavida, inkosi yako-Israyeli:
2 щоб пізна́ти премудрість і карність, щоб зрозуміти розсу́дні слова́,
ukuba abantu bazuze ukuhlakanipha lokuzithiba; ukuba bazwisise amazwi okuqedisisa;
3 щоб прийняти напоу́млення мудрости, праведности, і пра́ва й простоти,
ukuba bazuze impilo yokuzithiba lobuqotho, besenza okulungileyo, okufaneleyo lokuqondileyo;
4 щоб мудрости дати простоду́шним, юнако́ві — пізна́ння й розва́жність.
ukunika ulwazi kwabayizithutha, ulwazi lokukhetha okuqondileyo kwabatsha
5 Хай послухає мудрий — і примно́жить науку, а розумний здобу́де хай мудрих думо́к,
ukuthi ohlakaniphileyo alalele engeze ukufunda kwakhe, kuthi obonisisayo azuze izeluleko,
6 щоб пізнати ту при́повість та загадко́ве говорення, слова мудреці́в та їхні за́гадки.
ukuba abantu bazwisise izaga lemizekeliso, izitsho lamalibho abahlakaniphileyo.
7 Страх Господній — початок прему́дрости, — нерозумні пого́рджують мудрістю та напу́чуванням.
Ukwesaba uThixo kuyikuqala kwenhlakanipho, kodwa iziwula ziyakweyisa ukuqedisisa lokuzithiba.
8 Послухай, мій сину, напу́чення батька свого́, і не відкидай науки матері своєї, —
Lalela, ndodana yami, izeluleko zikayihlo njalo ungadeli imfundiso kanyoko.
9 вони бо хороший вінок для твоєї голови, і прикра́са на шию твою.
Kuzakuba ngumqhele omuhle ekhanda lakho lomgaxo wokucecisa intamo yakho.
10 Мій сину, як грішники будуть тебе намовляти, — то з ними не згоджуйся ти!
Ndodana yami, aluba izoni zikuhuga, ungaze wavuma.
11 Якщо скажуть вони: „Ходи з нами, чатуймо на кров, безпричи́нно засядьмо на неповинного,
Nxa zisithi, “Woza sihambe; kasicathamele abantu sichithe igazi, kasicwathele omunye umuntu ongelacala;
12 живих поковтаймо ми їх, як шео́л, та здорових, як тих, які сходять до гро́бу! (Sheol h7585)
kasibaginye bephila njengengcwaba, sibajwamule njengabawele emgodini; (Sheol h7585)
13 Ми зна́йдемо всіляке багатство цінне́, перепо́внимо здо́биччю наші хати́.
sizazuza impahla ezinhle ezehlukeneyo sigcwalise izindlu zethu ngempango;
14 Жеребо́к свій ти кинеш із нами, — буде са́ква одна для всіх нас“, —
phathisana lathi ukuze sibelesikhwama sinye”
15 сину мій, — не ходи ти доро́гою з ними, спини́ но́гу свою від їхньої сте́жки,
ndodana yami, ungahambi lazo, ungalugxobi olwakho ezindleleni zazo;
16 бо біжать їхні но́ги на зло, і поспішають, щоб кров проливати!
ngoba ezabo inyawo zigijima ekoneni, bachitha igazi lula.
17 Бож нада́рмо поставлена сі́тка на о́чах усього крила́того:
Kakusizi ukuthiya ngembule lithe dandalazi emehlweni ezinyoni!
18 то вони на кров власну чату́ють, засідають на душу свою!
Abantu laba bacathamela ukuchitheka kwelabo igazi; bajuma okwabo ukuphila.
19 Такі то доро́ги усіх, хто за́здрий чужого добра: воно́ бере душу свого власника́!
Sinjalo isiphetho salabo abadinga inzuzo ngobugebenga; kuyayichitha impilo yalabo abayitholayo.
20 Кличе мудрість на вулиці, на пло́щах свій голос дає,
Ukuhlakanipha kuyamemeza emgwaqweni, kuphakamisa ilizwi lakho ezinkundleni;
21 на шумли́вих місцях проповідує, у місті при входах до брам вона каже слова́ свої:
kuyanqongoloza lezindleleni okuxokozela khona, kuyatshumayela emasangweni omuzi kuthi:
22 „Доки ви, нерозумні, глупо́ту любитимете? Аж доки насмі́шники будуть кохатись собі в глузува́нні, а безглу́зді нена́видіти будуть знания́?
“Koze kube nini lina zithutha lithanda ubuthutha benu na? Koze kube nini izideleli zikholisa ukudelela leziphukuphuku zizonda ulwazi na?
23 Зверніться но ви до карта́ння мого́, — ось я виллю вам духа свого, сповіщу́ вам слова свої!
Lalelani ukukhuza kwami liphenduke! Ngizalivulela isifuba sami, ngilivezele imicabango yami.
24 Бо кликала я, та відмовились ви, простягла́ була руку свою, та ніхто не прислу́хувався!
Kodwa ngenxa yokuthi langifulathela ngilibiza, kwangabi khona onginanzayo ngiselula isandla sami,
25 І всю раду мою ви відкинули, карта́ння ж мого не схотіли!
njengoba lala izeluleko zami njalo kalavuma ukukhuza kwami,
26 Тож у вашім нещасті сміятися буду і я, насміха́тися буду, як при́йде ваш страх.
ngakho lami ngizahleka selihlupheka; ngizaliklolodela nxa lisehlelwa lusizi,
27 Коли при́йде ваш страх, немов вихор, і прива́литься ваше нещастя, мов буря, як при́йде недоля та у́тиск на вас,
nxa usizi lulehlela njengesiphepho; nxa incithakalo ilikhukhula njengesivunguzane, nxa usizi lezinhlupheko ziligabhela.
28 тоді кликати бу́дуть мене, але не відпові́м, будуть шукати мене, та не зна́йдуть мене, —
Lapho-ke bazangibiza kodwa kangiyikusabela; bazangidinga bangangitholi.
29 за те, що науку знена́виділи, і не ви́брали стра́ху Господнього,
Ngoba babeluzonda ulwazi kabaze bakhetha ukwesaba uThixo
30 не хотіли поради моєї, пого́рджували всіма моїми доко́рами!
ngoba kabavumanga iseluleko sami, badelela ukukhuza kwami,
31 І тому́ хай їдять вони з пло́ду дороги своєї, а з порад своїх хай насища́ються, —
bazakudla izithelo zokuhamba kwabo basuthiswe ngezithelo zamacebo abo.
32 бо відсту́пство безумних заб'є їх, і безпе́чність безтя́мних їх ви́губить!
Phela ubuhlongandlebe bezithutha buzazibulala, lokungananzi kweziphukuphuku kuzazibhubhisa;
33 А хто мене слухає, той буде жити безпе́чно, і буде спокійний від страху перед злом!“
kodwa lowo ongilalelayo uzahlala evikelekile ekhululekile, engesabi lutho olungamlimaza.”

< Приповісті 1 >