< Приповісті 30 >

1 Слова́ Агу́ра, Яке́євого сина, массе́янина: „Слово мужчи́ни: Трудився я, Боже, трудився я, Боже, — і змучився я!
Vortoj de Agur, filo de Jake. Profeta parolo de tiu viro al Itiel, al Itiel kaj Ukal.
2 Бо ду́маю, що немудріший за кожного я, і не маю я лю́дського розуму,
Mi estas la plej malklera homo, Kaj homan prudenton mi ne posedas.
3 і не навчився я мудрости, і не знаю пізна́ння святих....
Kaj mi ne lernis saĝon, Kaj pri la Sanktulo mi ne havas ekkonon.
4 Хто на небо ввійшов — і зійшов? Хто у жме́ні Свої зібрав вітер? Хто воду в одежу зв'язав? Хто поставив усі кі́нці землі? Яке Йме́ння Його, і яке Йме́ння Сина Його, коли знаєш?
Kiu leviĝis en la ĉielon, kaj malleviĝis? Kiu kolektis la venton en siajn mankavojn? Kiu ligis la akvon en la veston? Kiu aranĝis ĉiujn limojn de la tero? Kia estas lia nomo? kaj kia estas la nomo de lia filo? Ĉu vi scias?
5 Кожне Боже слово очи́щене, щит Він для тих, хто в Нім пристановище має.
Ĉiu diro de Dio estas pura; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj Lin fidas.
6 До слів Його не додавай, щоб тебе не скартав Він, і щоб неправдомо́вцем не став ти.
Ne aldonu al Liaj vortoj, Por ke Li ne punu vin, kaj por ke vi ne aperu mensoganto.
7 Двох речей я від Тебе просив, — не відмов мені, поки помру́:
Du aferojn mi petis de Vi; Ne rifuzu al mi, antaŭ ol mi mortos:
8 віддали́ Ти від мене марно́ту та слово брехли́ве, убо́зтва й багатства мені не давай! Годуй мене хлібом, для ме́не призна́ченим,
Falsaĵon kaj mensogaĵon forigu de mi; Malriĉecon kaj riĉecon ne donu al mi; Nutru min per tiom da pano, kiom mi bezonas.
9 щоб я не переси́тився та й не відрікся, і не сказав: „Хто Госпо́дь?“і щоб я не збіднів і не крав, і не знева́жив Ім'я́ мого Бога.
Ĉar alie mi eble trosatiĝus kaj neus, kaj dirus: Kiu estas la Eternulo? Aŭ eble mi malriĉiĝus kaj ŝtelus, Kaj malbonuzus la nomon de mia Dio.
10 Раба не обмовля́й перед паном його, щоб тебе не прокляв він, і ти винуватим не став.
Ne kalumniu sklavon antaŭ lia sinjoro, Por ke li ne malbenu vin kaj vi ne fariĝu kulpulo.
11 Оце поколі́ння, що батька свого проклинає, і не́ньки своєї не благословляє,
Estas generacio, kiu malbenas sian patron Kaj ne benas sian patrinon;
12 покоління, що чисте в оча́х своїх, та від бруду свого не обмите,
Generacio, kiu estas pura en siaj okuloj Kaj tamen ne laviĝis de siaj malpuraĵoj;
13 покоління, — які го́рдісні очі його, а пові́ки його як підне́слися!
Generacio, kiu tiel alte tenas siajn okulojn Kaj tiel levas siajn palpebrojn;
14 Покоління, що в нього мечі — його зуби, а гострі ножі — його ще́лепи, щоб поже́рти убогих із кра́ю й нужде́нних з землі!
Generacio, kies dentoj estas glavoj kaj kies makzeloj estas tranĉiloj, Por formanĝi la malriĉulojn de la tero kaj la mizerulojn inter la homoj.
15 Дві дочки́ в кровоже́рця: „Дай, дай!“Оці три не наси́тяться, чотири не скажуть „до́сить":
Hirudo havas du filinojn, kiuj krias: Donu, donu; Ili tri neniam satiĝas. Kvar objektoj ne diras: Sufiĉe:
16 шео́л та утро́ба неплідна, водою земля не наси́титься, і не скаже „до́сить“огонь! (Sheol h7585)
Ŝeol; senfrukta ventro; la tero ne satiĝas de akvo; kaj la fajro ne diras: Sufiĉe. (Sheol h7585)
17 Око, що з батька сміється й пого́рджує по́слухом матері, — нехай ви́дзьобають його кру́ки пото́чні, і нехай орленя́та його пожеру́ть!
Okulon, kiu mokas la patron Kaj malŝatas obeadon al la patrino, Elpikos korvoj ĉe la rivero kaj formanĝos aglidoj.
18 Три речі оці дивови́жні для мене, і чотири, яких я не знаю:
Tri aferoj estas nekompreneblaj por mi, Kaj kvaran mi ne scias:
19 дорога орли́на в повітрі, дорога змії́на на скелі, корабельна дорога в сере́дині моря, і дорога мужчи́ни при дівчині!.
La vojon de aglo en la aero; La vojon de serpento sur roko; La vojon de ŝipo meze de la maro; Kaj la vojon de viro ĉe virgulino.
20 Така ось дорога блудли́вої жінки: наїлась та витерла уста свої й повіла́: „Не вчинила я злого!“
Tia estas la vojo de virino adultanta: Ŝi manĝas, viŝas la buŝon, Kaj diras: Mi faris nenian pekon.
21 Трясе́ться земля під трьома, і під чотирма́, яких зне́сти не може вона:
Sub tri objektoj tremas la tero, Kaj kvar ĝi ne povas porti:
22 під рабом, коли він зацарю́є, і під нерозумним, як хліба наїсться,
Sklavon, kiam li fariĝis reĝo; Malsaĝulon, kiam li tro satiĝis de pano;
23 під розпу́стницею, коли взята за жінку, і неві́льницею, коли вижене пані свою́!.
Malamatan virinon, kiam ŝi edziniĝis, Kaj sklavinon, kiam ŝi elpelis sian sinjorinon.
24 Оці ось чотири малі на землі, та вони ве́льми мудрі:
Kvar estas malgranduloj sur la tero, Kaj tamen ili estas tre saĝaj:
25 мура́шки, — не сильний наро́д, та пожи́ву свою загото́влюють літом;
La formikoj, popolo ne forta, Tamen ili en somero pretigas al si manĝaĵon;
26 борсуки́, — люд не сильний, та в скелі свій дім вони ставлять;
La hirakoj, popolo senforta, Tamen ili faras siajn domojn en la roko;
27 немає царя в сарани́, — але вся вона в стро́ї бойо́вім вихо́дить;
La akridoj ne havas reĝon, Kaj tamen ili ĉiuj eliras en vicoj;
28 паву́к тільки ла́пками пнеться, та він і в пала́тах царськи́х!
La lacerto kroĉiĝas per siaj manoj, Tamen ĝi estas en reĝaj palacoj.
29 Добре ступають ці троє, і добре хо́дять чотири:
Ekzistas tri, kiuj bone iras, Kaj kvar, kiuj marŝas bele:
30 лев, найсильніший поміж звірино́ю, який не вступа́ється ні перед ким,
La leono, plej forta el la bestoj, Cedas al neniu;
31 осі́дланий кінь, і козел, та той цар, що з ним ві́йсько!
Cervo kun bonaj lumboj; virkapro; Kaj reĝo, kiun neniu povas kontraŭstari.
32 Якщо ти допусти́вся глупо́ти пихою, й якщо заміря́єш лихе, — то руку на уста!
Se vi agis malsaĝe pro via fiereco, Kaj se vi intencis malbonon, Tiam metu la manon sur la buŝon.
33 Бо збива́ння молока дає масло, і дає кров вдар по носі, тиск же на гнів дає сварку“.
Ĉar batado de lakto produktas buteron, Ekbato de nazo aperigas sangon, Kaj incitado de kolero kaŭzas malpacon.

< Приповісті 30 >