Приповісті 29
1 Чоловік остере́жуваний, та твердошиїй, буде зламаний нагло, і ліку не буде йому.
Een man, die, dikwijls bestraft zijnde, den nek verhardt, zal schielijk verbroken worden, zodat er geen genezen aan zij.
2 Коли мно́жаться праведні, радіє наро́д, як панує ж безбожний — то сто́гне наро́д.
Als de rechtvaardigen groot worden, verblijdt zich het volk; maar als de goddeloze heerst, zucht het volk.
3 Люди́на, що мудрість кохає, поті́шує батька свого, а хто попасає блудни́ць, той губить маєток.
Een man, die de wijsheid bemint, verblijdt zijn vader; maar die een metgezel der hoeren is, brengt het goed door.
4 Цар утримує край правосу́ддям, а люди́на хаба́рна руйнує його.
Een koning houdt het land staande door het recht; maar een, die tot geschenken genegen is, verstoort hetzelve.
5 Люди́на, що другові своєму підле́щує, на сто́пах його па́стку ставить.
Een man, die zijn naaste vleit, spreidt een net uit voor deszelfs gangen.
6 У провині люди́ни лихої знахо́диться па́стка, а справедливий радіє та ті́шиться.
In de overtreding eens bozen mans is een strik; maar de rechtvaardige juicht en is blijde.
7 Праведний знає про право вбогих, безбожний же не розуміє пізна́ння про це.
De rechtvaardige neemt kennis van de rechtzaak der armen; maar de goddeloze begrijpt de wetenschap niet.
8 Люди глузли́ві підбу́рюють місто, а мудрі утишують гнів.
Spotdrijvende lieden blazen een stad aan brand; maar de wijzen keren den toorn af.
9 Мудра люди́на, що праву́ється із нерозумним, то чи гні́вається, чи сміється, — споко́ю не знає.
Een wijs man, met een dwaas man in rechten zich begeven hebbende, hetzij dat hij beroerd is of lacht, zo is er toch geen rust.
10 Кровоже́рці нена́видять праведного, справедливі ж шукають спасти його душу.
Bloedgierige lieden haten den vrome; maar de oprechten zoeken zijn ziel.
11 Глупа́к уесь свій гнів увиявляє, а мудрий назад його стри́мує.
Een zot laat zijn gansen geest uit, maar de wijze wederhoudt dien achterwaarts.
12 Володар, що слухає сло́ва брехливого, — безбожні всі слу́ги його!
Een heerser, die op leugentaal acht geeft, al zijn dienaars zijn goddeloos.
13 Убогий й гноби́тель стрічаються, — їм обом Господь очі освітлює.
De arme en de bedrieger ontmoeten elkander; de HEERE verlicht hun beider ogen.
14 Як цар правдою судить убогих, стоя́тиме трон його за́вжди.
Een koning, die de armen in trouw recht doet, diens troon zal in eeuwigheid bevestigd worden.
15 Різка й поу́ка премудрість дають, а дити́на, зали́шена тільки собі, засоро́млює матір свою.
De roede, en de bestraffing geeft wijsheid; maar een kind, dat aan zichzelf gelaten is, beschaamt zijn moeder.
16 Як мно́жаться несправедливі — провина розмно́жується, але праведні бачитимуть їхній упа́док.
Als de goddelozen velen worden, wordt de overtreding veel; maar de rechtvaardigen zullen hun val aanzien.
17 Карай сина свого — й він тебе заспоко́їть, і приє́мнощі дасть для твоєї душі.
Tuchtig uw zoon, en hij zal u gerustheid aandoen, en hij zal uw ziel vermakelijkheden geven.
18 Без пророчих виді́нь люд розбе́щений, коли ж стереже він Зако́на — блаженний.
Als er geen profetie is, wordt het volk ontbloot; maar welgelukzalig is hij, die de wet bewaart.
19 Раб словами не буде пока́раний, — хоч він розуміє, але́ не послу́хає.
Een knecht zal door de woorden niet getuchtigd worden; hoewel hij u verstaat, nochtans zal hij niet antwoorden.
20 Чи бачив люди́ну, квапли́ву в словах своїх? — Більша надія глупце́ві, ніж їй!
Hebt gij een man gezien, die haastig in zijn woorden is? Van een zot is meer verwachting dan van hem.
21 Хто розпе́щує зма́лку свого раба, то кінець його буде невдячний.
Als men zijn knecht van jongs op weeldig houdt, hij zal in zijn laatste een zoon willen zijn.
22 Гнівли́ва люди́на викли́кує сварку, а лютий вчиняє багато провин.
Een toornig man verwekt gekijf; en de grammoedige is veelvoudig in overtreding.
23 Горди́ня люди́ни її понижає, а чести набуває покірливий духом.
De hoogmoed des mensen zal hem vernederen; maar de nederige van geest zal de eer vasthouden.
24 Хто ді́литься з зло́дієм, той нена́видить душу свою, — він чує прокля́ття, та не виявляє.
Die met een dief deelt, haat zijn ziel; hij hoort een vloek, en hij geeft het niet te kennen.
25 Страх перед люди́ною па́стку дає, хто ж наді́ю складає на Господа, буде безпечний.
De siddering des mensen legt een strik; maar die op den HEERE vertrouwt, zal in een hoog vertrek gesteld worden.
26 Багато шукають для себе обличчя володаря, та від Господа суд для люди́ни.
Velen zoeken het aangezicht des heersers; maar een ieders recht is van den HEERE.
27 Наси́льник — оги́да для праведних, а простодоро́гий — оги́да безбожному.
Een ongerechtig man is den rechtvaardige een gruwel; maar die recht is van weg, is den goddeloze een gruwel.
