Приповісті 26
1 Як літом той сніг, і як дощ у жнива́, — та́к не лицю́є глупце́ві пошана.
Kiel neĝo en somero, kaj kiel pluvo en tempo de rikolto, Tiel ne konvenas honoro por malsaĝulo.
2 Як пташка літає, як ла́стівка лине, так невинне прокля́ття не спо́вниться.
Kiel birdo forleviĝas, kiel hirundo forflugas, Tiel senkaŭza malbeno ne efektiviĝas.
3 Батіг на коня, обро́ть на осла, а різка на спи́ну глупці́в.
Vipo estas por ĉevalo, brido por azeno, Kaj bastono por la dorso de malsaĝuloj.
4 Нерозумному відповіді не дава́й за нерозум його, щоб і ти не став рівний йому.
Ne respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke vi mem ne fariĝu egala al li.
5 Нерозумному відповідь дай за безумством його, щоб він в о́чах своїх не став мудрим.
Respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke li ne estu saĝulo en siaj propraj okuloj.
6 Хто через глупця́ посилає слова́, той ноги собі обтинає, отру́ту він п'є.
Kiu komisias aferon al malsaĝulo, Tiu tranĉas al si la piedojn kaj sin suferigas.
7 Як воло́чаться но́ги в кульга́вого, так у безумних уста́х припові́стка.
Kiel la kruroj de lamulo pendas peze, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
8 Як прив'я́зувати камінь коштовний до пра́щі, так глупце́ві пошану давати.
Kiel iu, kiu alligas ŝtonon al ĵetilo, Tiel estas tiu, kiu faras honoron al malsaĝulo.
9 Як те́рен, що влізе у руку, отак припові́стка в уста́х нерозумного.
Kiel dorna kano en la mano de ebriulo, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
10 Як стрілець, що все ра́нить, так і той, хто наймає глупця́, і наймає усяких прохо́жих.
Kompetentulo ĉion bone faras; Sed kiu dungas pasantojn, tiu dungas malsaĝulojn.
11 Як вертається пес до своєї блюво́тини, так глупо́ту свою повторяє глупа́к.
Kiel hundo revenas al sia vomitaĵo, Tiel malsaĝulo ripetas sian malsaĝaĵon.
12 Чи ти бачив люди́ну, що мудра в очах своїх? Більша надія глупце́ві, ніж їй.
Ĉu vi vidas homon, kiu estas saĝa en siaj okuloj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
13 Лінивий говорить: „Лев на дорозі! Лев на майда́ні!“
Maldiligentulo diras: Leono estas sur la vojo, Leono estas sur la stratoj.
14 Двері обе́ртаються на своєму чопі́, а лінивий — на лі́жку своїм.
Pordo turniĝas sur sia hoko, Kaj maldiligentulo sur sia lito.
15 Свою руку лінивий стромля́є до миски, — та підне́сти до рота її йому тяжко.
Maldiligentulo ŝovas sian manon en la poton, Kaj ne volas venigi ĝin al sia buŝo.
16 Лінивий мудріший ув очах своїх за сімох, що відповідають розумно.
Maldiligentulo estas en siaj okuloj pli saĝa, Ol sep veraj saĝuloj.
17 Пса за ву́ха хапає, хто, йдучи́, устрява́є до сварки чужої.
Pasanto, kiu sin miksas en malpropran disputon, Estas kiel iu, kiu kaptas hundon je la oreloj.
18 Як той, хто вдає божевільного, ки́дає і́скри, стрі́ли та смерть,
Kiel frenezulo, kiu ĵetas fajron, Sagojn, kaj morton,
19 так і люди́на, що обманює друга свого та каже: „Таж це́ я жартую!“
Tiel estas homo, kiu trompas sian proksimulon, Kaj diras: Mi ja ŝercas.
20 З браку дров огонь гасне, а без пліткаря́ мовкне сварка.
Kie ne estas ligno, estingiĝas la fajro; Kaj se ne estas kalumnianto, ĉesiĝas malpaco.
21 Вугі́лля для жару, а дро́ва огне́ві, а люди́на сварли́ва — щоб сварку розпа́лювати.
Karbo servas por ardaĵo, ligno por fajro, Kaj homo malpacema por provoki malpacon.
22 Слова́ обмо́вника — мов ті присма́ки, й у нутро́ живота вони схо́дять.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
23 Як срі́бло з жу́желицею, на горшкові накла́дене, так полу́м'яні уста, а серце лихе, —
Varmegaj lipoj kun malica koro Estas nepurigita arĝento, kiu kovras argilaĵon.
24 устами своїми маску́ється ворог, і ховає оману в своє́му нутрі́:
Malamanto havas maskitajn parolojn, Kaj en sia koro li preparas malicon.
25 коли він говорить лагі́дно — не вір ти йому, бо в серці його сім оги́д!
Kiam li ĉarmigas sian voĉon, ne kredu al li; Ĉar sep abomenaĵoj estas en lia koro.
26 Як нена́висть прикрита ома́ною, — її зло відкривається в зборі.
Kiu trompe kaŝas malamon, Tiu aperigos sian malbonecon en popola kunveno.
27 Хто яму копа́є, той в неї впаде́, а хто ко́тить камі́ння — на нього воно поверта́ється.
Kiu fosas foson, tiu falos en ĝin; Kaj kiu rulas ŝtonon, al tiu ĝi revenos.
28 Брехливий язик нена́видить своїх ути́скуваних, і уста гладе́нькі до згуби прова́дять.
Mensogema lango malamas tiujn, kiujn ĝi dispremis; Kaj hipokrita buŝo kaŭzas pereon.
