Приповісті 2
1 Сину мій, якщо при́ймеш слова мої ти, а нака́зи мої при собі заховаєш,
И оғлум, әгәр сөзлиримни қобул қилсаң, Несиһәтлиримни қәлбиңгә пүксәң,
2 щоб слухало мудрости вухо твоє, своє серце прихи́лиш до розуму,
Әгәрдә даналиққа қулақ салсаң, Йоруқлуққа еришишкә көңүл бәрсәң,
3 якщо до розсудку ти кликати будеш, до розуму кликатимеш своїм голосом,
Әгәр әқил-парасәткә тәшна болуп илтиҗа қилсаң, Йоруқлуққа еришиш үчүн жуқури авазда йелинсаң,
4 якщо бу́деш шукати його, немов срі́бла, і бу́деш його ти пошу́кувати, як тих схо́ваних ска́рбів, —
Әгәр күмүчкә интилгәндәк интилсәң, Йошурун гөһәрни издигәндәк издисәң,
5 тоді зрозумієш страх Господній, і зна́йдеш ти Богопізна́ння, —
Ундақта Пәрвәрдигардин [һәқиқий] қорқушни билидиған болисән, Вә саңа Худани тонуш несип болиду.
6 бо Господь дає мудрість, з Його уст — знання́ й розум!
Чүнки Пәрвәрдигар даналиқ бәргүчидур; Униң ағзидин билим билән йоруқлуқ чиқиду.
7 Він спасі́ння ховає для щирих, мов щит той для тих, хто в невинності ходить,
У дурус яшаватқанлар үчүн мол һекмәт тәйярлап қойғандур, У виҗданлиқ адәмләр үчүн қалқандур.
8 щоб справедливих стежо́к стерегти́, і береже́ Він дорогу Своїх богобі́йних!
У адиллиқ қилғучиларниң йоллирини асрайду, Ихласмән бәндилириниң йолини қоғдайду.
9 Тоді ти збагне́ш справедливість та право, і простоту́, всіляку доро́гу добра,
У чағда һәққанийлиқ, адиллиқ вә дуруслуқни, Шундақла һәр қандақ гөзәл йолни чүшинидиған болисән.
10 бо мудрість уві́йде до серця твого́, і буде приємне знання́ для твоєї душі!
Даналиқ қәлбиңгә кириши биләнла, Билим көңлүңгә йеқиши биләнла,
11 розва́жність тоді тебе пильнуватиме, розум тебе стерегти́ме,
Пәм-парасәт сени қоғдайду, Йоруқлуқ сени сақлайду.
12 щоб тебе врятувати від злої дороги, від люди́ни, що каже лукаве,
Улар сени яман йолдин, Тили зәһәр адәмләрдин қутқузиду;
13 від тих, хто стежки́ простоти́ покидає, щоб ходити доро́гами те́мряви,
Йәни тоғра йолдин чәтнигәнләрдин, Қараңғу йолларда маңидиғанлардин,
14 що ті́шаться, роблячи зло, що радіють круті́йствами злого,
Рәзиллик қилишни һозур көридиғанлардин, Яманлиқниң зиянлирини хошаллиқ дәп билидиғанлардин,
15 що стежки́ їхні круті, і відхо́дять своїми путя́ми, —
Йәни әгир йолларда маңидиғанлардин, Қиңғир йолда маңидиғанлардин қутқузиду.
16 щоб тебе врятува́ти від блудни́ці, від чужи́нки, що мо́вить м'яке́нькі слова́,
[Даналиқ] сени бузуқ аялдин, Йәни ширин сөзләр билән аздурмақчи болған намәһрәм аяллардин қутқузиду.
17 що покинула друга юна́цтва свого́, а про заповіт свого Бога забула, —
[Бундақ аяллар] яш вақтида тәккән җорисини ташлап, Худа алдидики никаһ қәсимини унтуған вапасизлардиндур.
18 вона бо із домом своїм западе́ться у смерть, а стежки́ її — до померлих,
Униң өйигә баридиған йол өлүмгә апиридиған йолдур, Униң маңидиған йоллири адәмни әрваһлар маканиға башлайду.
19 ніхто́, хто входить до неї, не ве́рнеться, і сте́жки життя не дося́гне, —
Униң қешиға барғанларниң бириму қайтип кәлгини йоқ, Улардин бириму һаятлиқ йоллириға еришкини йоқ.
20 щоб ходив ти дорогою добрих, і стежки́ справедливих беріг!
[Шуларни чүшәнсәң] яхшиларниң йолида маңисән, Һәққанийларниң йоллирини тутисән.
21 Бо заме́шкають праведні землю, і невинні зоста́нуться в ній,
Чүнки дурус адәм зиминда яшап қалалайду, Мукәммәл киши бу йәрдә маканлишалайду.
22 а безбожні з землі будуть ви́гублені, і повирива́ються з неї невірні!
Лекин рәзилләр зиминдин үзүп ташлиниду, Вапасизлар униңдин жулуветилиду.
