Приповісті 2
1 Сину мій, якщо при́ймеш слова мої ти, а нака́зи мої при собі заховаєш,
Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos ĉe vi miajn ordonojn,
2 щоб слухало мудрости вухо твоє, своє серце прихи́лиш до розуму,
Ke via orelo atente aŭskultos saĝon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;
3 якщо до розсудку ти кликати будеш, до розуму кликатимеш своїм голосом,
Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian voĉon al la saĝo:
4 якщо бу́деш шукати його, немов срі́бла, і бу́деш його ти пошу́кувати, як тих схо́ваних ска́рбів, —
Se vi serĉos ĝin kiel arĝenton, Serĉegos kiel trezoron:
5 тоді зрозумієш страх Господній, і зна́йдеш ти Богопізна́ння, —
Tiam vi komprenos la timon antaŭ la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.
6 бо Господь дає мудрість, з Його уст — знання́ й розум!
Ĉar la Eternulo donas saĝon; El Lia buŝo venas scio kaj kompreno.
7 Він спасі́ння ховає для щирих, мов щит той для тих, хто в невинності ходить,
Li havas helpon por la virtuloj; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj vivas pie.
8 щоб справедливих стежо́к стерегти́, і береже́ Він дорогу Своїх богобі́йних!
Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.
9 Тоді ти збагне́ш справедливість та право, і простоту́, всіляку доро́гу добра,
Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj ĉiun bonan vojon.
10 бо мудрість уві́йде до серця твого́, і буде приємне знання́ для твоєї душі!
Ĉar saĝo venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.
11 розва́жність тоді тебе пильнуватиме, розум тебе стерегти́ме,
Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,
12 щоб тебе врятувати від злої дороги, від люди́ни, що каже лукаве,
Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontraŭveraĵon,
13 від тих, хто стежки́ простоти́ покидає, щоб ходити доро́гами те́мряви,
De tiuj, kiuj forlasas la ĝustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,
14 що ті́шаться, роблячи зло, що радіють круті́йствами злого,
Kiuj ĝojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,
15 що стежки́ їхні круті, і відхо́дять своїми путя́ми, —
Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankiĝis;
16 щоб тебе врятува́ти від блудни́ці, від чужи́нки, що мо́вить м'яке́нькі слова́,
Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,
17 що покинула друга юна́цтва свого́, а про заповіт свого Бога забула, —
Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;
18 вона бо із домом своїм западе́ться у смерть, а стежки́ її — до померлих,
Ĉar ŝia domo kondukas al morto, Kaj ŝiaj paŝoj al la inferuloj;
19 ніхто́, хто входить до неї, не ве́рнеться, і сте́жки життя не дося́гне, —
Ĉiuj, kiuj eniras al ŝi, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;
20 щоб ходив ти дорогою добрих, і стежки́ справедливих беріг!
Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la paŝosignojn de piuloj.
21 Бо заме́шкають праведні землю, і невинні зоста́нуться в ній,
Ĉar la piuloj loĝos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur ĝi;
22 а безбожні з землі будуть ви́гублені, і повирива́ються з неї невірні!
Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.
