Приповісті 15
1 Ла́гідна відповідь гнів відверта́є, а слово вра́зливе гнів підійма́є.
Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.
2 Язик мудрих — то добре знання́, а уста́ нерозумних глупо́ту висло́влюють.
Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.
3 Очі Господні на кожному місці, — позира́ють на злих та на добрих.
Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.
4 Язик ла́гідний — то дерево життя, а лука́вство його — залама́ння на дусі.
Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.
5 Зневажає безумний напучення ба́тькове, а хто береже осторо́гу, стає розумніший.
Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.
6 Дім праведного — скарб великий, а в пло́ді безбожного — бе́злад.
W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.
7 Уста мудрих знання́ розсівають, а серце безглу́здих не так.
Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.
8 Жертва безбожних — оги́да для Господа, а молитва невинних — Його уподо́ба.
Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.
9 Господе́ві огида — дорога безбожного, а того, хто женеться за праведністю, Він кохає.
Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.
10 Люта кара на то́го, хто путь оставляє, а хто осторо́гу нена́видить, той умирає.
Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.
Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich. (Sheol h7585)
12 Насмі́шник не любить карта́ння собі, — він до мудрих не пі́де.
Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.
13 Ра́дісне серце лице весели́ть, а при сму́тку серде́чному дух приголо́мшений.
Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.
14 Серце розумне шукає знання́, а уста безумних глупо́ту пасу́ть.
Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem
15 Нужде́нному всі́ дні лихі, кому ж добре на серці, у того гости́на постійно.
Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.
16 Ліпше мале у Господньому стра́ху, ані ж скарб великий, та триво́га при то́му.
Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.
17 Ліпша пожи́ва яри́нна, і при тому любов, аніж тучний віл, та нена́висть при то́му.
Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.
18 Гнівли́ва люди́на роздра́жнює сварку, терпели́ва ж у гніві вспоко́ює за́колот.
Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.
19 Дорога лінивого — то тернови́ння, а путь щирих — дорога гладка́.
Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.
20 Мудрий син тішить ба́тька свого́, а люди́на безумна пого́рджує матір'ю своєю́.
Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.
21 Глупо́та — то радість для нерозумного, а люди́на розумна дорогою про́стою ходить.
Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.
22 Ламаються за́думи з бра́ку пора́ди, при числе́нності ж ра́дників спо́вняться.
Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.
23 Радість люди́ні — у відповіді його уст, а слово на ча́сі своєму — яке воно добре!
Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!
Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego. (Sheol h7585)
25 Дім пишних руйнує Госпо́дь, але ста́вить межу́ для вдови.
Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.
26 Думки злого — оги́да для Господа, але чисті для Нього приє́мні слова́.
Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.
27 Заже́рливий робить нещасним свій дім, хто ж дарунки нена́видить, той буде жити.
Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.
28 Серце праведного розмірко́вує про відповідь, а у́ста безбожних вибри́зкують зло.
Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.
29 Далекий Господь від безбожних, але́ справедливих молитву Він чує.
Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.
30 Світло оче́й тішить серце, добра звістка підкрі́плює ко́сті.
Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.
31 Ухо, що навча́ння життя вислухо́вує, буде перебува́ти між мудрими.
Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.
32 Хто напу́чування не приймає, той не дбає про душу свою, а хто слухається осторо́ги, здобуде той розум.
Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.
33 Страх Господній — навча́ння премудрости, а перед славою — скромність іде́.
Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.
