< Приповісті 10 >
1 Син мудрий — потіха для батька, а син нерозумний — то смуток для неньки його.
Süleyman'ın özdeyişleri: Bilge çocuk babasını sevindirir, Akılsız çocuk annesini üzer.
2 Не поможуть неправедні скарби, а справедливість від смерти визво́лює.
Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur, Ama doğruluk ölümden kurtarır.
3 Не допустить Господь голодува́ти душу праведного, а набу́ток безбожників згине.
RAB doğru kişiyi aç komaz, Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır.
4 Ледача рука до убо́зтва веде, рука ж роботя́ща збагачує.
Tembel eller insanı yoksullaştırır, Çalışkan el zengin eder.
5 Хто літом збирає — син мудрий, хто ж дрімає в жнива́ — син безпутній.
Aklı başında evlat ürünü yazın toplar, Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır.
6 Благослове́нства на голову праведного, а уста безбожним прикриє наси́льство.
Bereket doğru kişinin başına yağar, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler.
7 Пам'ять про праведного — на благослове́ння, а йме́ння безбожних загине.
Doğrular övgüyle, Kötüler nefretle anılır.
8 Заповіді мудросердий приймає, але́ дурногу́бий впаде́.
Bilge kişi buyrukları kabul eder, Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar.
9 Хто в невинності ходить, той ходить безпечно, а хто кривить дороги свої, буде ви́явлений.
Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar, Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır.
10 Хто оком моргає, той смуток дає, але дурногу́бий впаде́.
Sinsice göz kırpan, acılara neden olur. Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar.
11 Уста праведного — то джерело життя, а уста безбожним прикриє насильство.
Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler.
12 Нена́висть побуджує сва́рки, а любов покриває всі ви́ни.
Nefret çekişmeyi azdırır, Sevgi her suçu bağışlar.
13 В устах розумного мудрість знахо́диться, а різка — на спину безтя́много.
Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.
14 Прихо́вують мудрі знання́, а уста нерозумного — близькі́ до загибелі.
Bilge kişi bilgi biriktirir, Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.
15 Маєток багатого — місто тверди́нне його, поги́біль убогих — їхні зли́дні.
Zenginin serveti onun kalesidir, Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.
16 Дорібок праведного — на життя, прибу́ток безбожного — в гріх.
Doğru kişinin ücreti yaşamdır, Kötünün geliriyse kendisine cezadır.
17 Хто напу́чування стереже́ — той на сте́жці життя, а хто нехту́є карта́ння, той блу́дить.
Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur. Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır.
18 Хто нена́висть ховає, в того губи брехли́ві, а хто на́клепи ширить, той дурнове́рхий.
Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır. İftira yayan akılsızdır.
19 Не бракує гріха в многомо́вності, а хто стримує губи свої, той розумний.
Çok konuşanın günahı eksik olmaz, Sağduyulu kişiyse dilini tutar.
20 Язик праведного — то добі́рне срібло́, а розум безбожних — мізе́рний.
Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir, Kötünün niyetleriyse değersizdir.
21 Пасу́ть багатьох губи праведного, безглузді ж умирають з неро́зуму.
Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler, Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür.
22 Благослове́ння Господнє — воно збагачає, і сму́тку воно не прино́сить з собою.
RAB'bin bereketidir kişiyi zengin eden, RAB buna dert katmaz.
23 Нешляхе́тне робити — заба́ва неві́гласа, а мудрість — люди́ні розумній.
Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir. Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir.
24 Чого нечести́вий боїться, те при́йде на нього, а пра́гнення праведних спо́вняться.
Kötü kişinin korktuğu başına gelir, Doğru kişiyse dileğine erişir.
25 Як буря, яка пронесе́ться, то й гине безбожний, а праведний має дові́чну осно́ву.
Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür; Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır.
26 Як о́цет зубам, і як дим для оче́й, так лінивий для тих, хто його посилає.
Dişler için sirke, Gözler için duman neyse, Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir.
27 Страх Господній примножує днів, а ро́ки безбожних вкоро́тяться.
RAB korkusu ömrü uzatır, Kötülerin yıllarıysa kısadır.
28 Сподіва́ння для праведних — радість, а наді́я безбожних загине.
Doğrunun umudu onu sevindirir, Kötünün beklentileriyse boşa çıkar.
29 Дорога Господня — тверди́ня неви́нним, а заги́біль — злочинцям.
RAB'bin yolu dürüst için sığınak, Fesatçı içinse yıkımdır.
30 Повік праведний не захита́ється, а безбожники не поживуть на землі.
Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz, Ama kötüler ülkede kalamaz.
31 Уста праведного дають мудрість, а лукавий язик буде втятий.
Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir, Sapık dilse kesilir.
32 Уста праведного уподо́бання знають, а уста безбожних — лука́вство.
Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.