Від Матвія 26
1 І сталось, коли закінчи́в Ісус усі ці слова, Він сказав Своїм учням:
యీశురేతాన్ ప్రస్తావాన్ సమాప్య శిష్యానూచే,
2 „Ви знаєте, що через два дні буде Па́сха, — і Лю́дський Син буде виданий на розп'я́ття“.
యుష్మాభి ర్జ్ఞాతం దినద్వయాత్ పరం నిస్తారమహ ఉపస్థాస్యతి, తత్ర మనుజసుతః క్రుశేన హన్తుం పరకరేషు సమర్పిష్యతే|
3 Тоді первосвященики, і книжники, і старші народу зібралися в домі первосвященика, званого Кайя́фою,
తతః పరం ప్రధానయాజకాధ్యాపకప్రాఞ్చః కియఫానామ్నో మహాయాజకస్యాట్టాలికాయాం మిలిత్వా
4 і радилися, щоб пі́дступом взяти Ісуса й забити.
కేనోపాయేన యీశుం ధృత్వా హన్తుం శక్నుయురితి మన్త్రయాఞ్చక్రుః|
5 І вони говорили: „Та не в свято, щоб бува колотнеча в наро́ді не сталась“.
కిన్తు తైరుక్తం మహకాలే న ధర్త్తవ్యః, ధృతే ప్రజానాం కలహేన భవితుం శక్యతే|
6 Коли ж Ісус був у Віфа́нії, у домі Си́мона прокаже́ного,
తతో బైథనియాపురే శిమోనాఖ్యస్య కుష్ఠినో వేశ్మని యీశౌ తిష్ఠతి
7 підійшла одна жінка до Нього, маючи аляба́строву пляшечку дорогоцінного ми́ра, — і вилила на Його голову, як сидів при столі Він.
కాచన యోషా శ్వేతోపలభాజనేన మహార్ఘ్యం సుగన్ధి తైలమానీయ భోజనాయోపవిశతస్తస్య శిరోభ్యషేచత్|
8 Як побачили ж учні це, то обурилися та й сказали: „На́що таке марнотра́тство?
కిన్తు తదాలోక్య తచ్ఛిష్యైః కుపితైరుక్తం, కుత ఇత్థమపవ్యయతే?
9 Бо дорого можна було б це продати, і віддати убогим“.
చేదిదం వ్యక్రేష్యత, తర్హి భూరిమూల్యం ప్రాప్య దరిద్రేభ్యో వ్యతారిష్యత|
10 Зрозумівши Ісус, промовив до них: „Чого при́крість ви робите жінці? Вона ж добрий учинок зробила Мені.
యీశునా తదవగత్య తే సముదితాః, యోషామేనాం కుతో దుఃఖినీం కురుథ, సా మాం ప్రతి సాధు కర్మ్మాకార్షీత్|
11 Бо вбогих ви маєте за́вжди з собою, а Мене не постійно ви маєте.
యుష్మాకమం సమీపే దరిద్రాః సతతమేవాసతే, కిన్తు యుష్మాకమన్తికేహం నాసే సతతం|
12 Бо, виливши миро оце на тіло Моє, вона те вчинила на по́хорон Мій.
సా మమ కాయోపరి సుగన్ధితైలం సిక్త్వా మమ శ్మశానదానకర్మ్మాకార్షీత్|
13 Поправді кажу́ вам: де тільки оця Єва́нгелія проповідувана буде в цілому світі, — на пам'ятку їй буде сказане й те, що зробила вона!“
అతోహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి సర్వ్వస్మిన్ జగతి యత్ర యత్రైష సుసమాచారః ప్రచారిష్యతే, తత్ర తత్రైతస్యా నార్య్యాః స్మరణార్థమ్ కర్మ్మేదం ప్రచారిష్యతే|
14 Тоді один із Дванадцятьох, званий Юдою Іскаріотським, подався до первосвящеників,
తతో ద్వాదశశిష్యాణామ్ ఈష్కరియోతీయయిహూదానామక ఏకః శిష్యః ప్రధానయాజకానామన్తికం గత్వా కథితవాన్,
15 і сказав: „Що́ хочете дати мені, — і я вам Його видам?“І вони йому виплатили тридцять срібняків.
యది యుష్మాకం కరేషు యీశుం సమర్పయామి, తర్హి కిం దాస్యథ? తదానీం తే తస్మై త్రింశన్ముద్రా దాతుం స్థిరీకృతవన్తః|
16 І він відтоді шукав слу́шного ча́су, щоб видати Його.
స తదారభ్య తం పరకరేషు సమర్పయితుం సుయోగం చేష్టితవాన్|
17 А першого дня Опрі́сноків учні підійшли до Ісуса й сказали Йому: „Де́ хочеш, щоб ми приготува́ли пасху спожити Тобі?
అనన్తరం కిణ్వశూన్యపూపపర్వ్వణః ప్రథమేహ్ని శిష్యా యీశుమ్ ఉపగత్య పప్రచ్ఛుః భవత్కృతే కుత్ర వయం నిస్తారమహభోజ్యమ్ ఆయోజయిష్యామః? భవతః కేచ్ఛా?
18 А Він відказав: „Ідіть до такого то в місто, і перекажіть йому: каже Вчитель: час Мій близьки́й, — справлю Пасху з Своїми учнями в тебе“.
తదా స గదితవాన్, మధ్యేనగరమముకపుంసః సమీపం వ్రజిత్వా వదత, గురు ర్గదితవాన్, మత్కాలః సవిధః, సహ శిష్యైస్త్వదాలయే నిస్తారమహభోజ్యం భోక్ష్యే|
19 І учні зробили, як звелів їм Ісус, і зачали́ пасху готува́ти.
తదా శిష్యా యీశోస్తాదృశనిదేశానురూపకర్మ్మ విధాయ తత్ర నిస్తారమహభోజ్యమాసాదయామాసుః|
20 А коли настав вечір, Він із дванадцятьма учнями сів за стіл.
తతః సన్ధ్యాయాం సత్యాం ద్వాదశభిః శిష్యైః సాకం స న్యవిశత్|
21 І, як вони споживали, Він сказав: „Поправді кажу вам, що один із вас видасть Мене“.
అపరం భుఞ్జాన ఉక్తవాన్ యుష్మాన్ తథ్యం వదామి, యుష్మాకమేకో మాం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
22 А вони засмутилися тяжко, і кожен із них став питати Його: „Чи не я то, о Господи?“
తదా తేఽతీవ దుఃఖితా ఏకైకశో వక్తుమారేభిరే, హే ప్రభో, స కిమహం?
23 А Він відповів і промовив: „Хто руку свою вмочить у миску зо Мною, той видасть Мене.
తతః స జగాద, మయా సాకం యో జనో భోజనపాత్రే కరం సంక్షిపతి, స ఏవ మాం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
24 Людський Син справді йде, як про Нього написано; але горе тому чоловікові, що видасть Лю́дського Сина! Було́ б краще йому, коли б той чоловік не родився!“
మనుజసుతమధి యాదృశం లిఖితమాస్తే, తదనురూపా తద్గతి ర్భవిష్యతి; కిన్తు యేన పుంసా స పరకరేషు సమర్పయిష్యతే, హా హా చేత్ స నాజనిష్యత, తదా తస్య క్షేమమభవిష్యత్|
25 Юда ж, зрадник Його, відповів і сказав: „Чи не я то, Учителю?“Відказав Він йому: „Ти сказав“.
తదా యిహూదానామా యో జనస్తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి, స ఉక్తవాన్, హే గురో, స కిమహం? తతః స ప్రత్యుక్తవాన్, త్వయా సత్యం గదితమ్|
26 Як вони ж споживали, Ісус узяв хліб, і́ поблагословив, поламав, і давав Своїм учням, і сказав: „Прийміть, споживайте, це — тіло Моє“.
అనన్తరం తేషామశనకాలే యీశుః పూపమాదాయేశ్వరీయగుణాననూద్య భంక్త్వా శిష్యేభ్యః ప్రదాయ జగాద, మద్వపుఃస్వరూపమిమం గృహీత్వా ఖాదత|
27 А взявши чашу, і подяку вчинивши, Він подав їм і сказав: „Пийте з неї всі,
పశ్చాత్ స కంసం గృహ్లన్ ఈశ్వరీయగుణాననూద్య తేభ్యః ప్రదాయ కథితవాన్, సర్వ్వై ర్యుష్మాభిరనేన పాతవ్యం,
28 бо це — кров Моя Ново́го Заповіту, що за багатьох проливається на відпу́щення гріхів!
యస్మాదనేకేషాం పాపమర్షణాయ పాతితం యన్మన్నూత్ననియమరూపశోణితం తదేతత్|
29 Кажу́ ж вам, що віднині не питиму Я від оцього плоду виноградного аж до дня, коли з вами його нови́м питиму в Царстві Мого Отця“.
అపరమహం నూత్నగోస్తనీరసం న పాస్యామి, తావత్ గోస్తనీఫలరసం పునః కదాపి న పాస్యామి|
30 А коли відспівали вони, то на го́ру Оливну пішли.
పశ్చాత్ తే గీతమేకం సంగీయ జైతునాఖ్యగిరిం గతవన్తః|
31 Промовляє тоді їм Ісус: „Усі ви через Мене споку́ситеся ночі цієї. Бо написано: „Уражу́ Па́стиря, — і розпоро́шаться вівці отари“.
తదానీం యీశుస్తానవోచత్, అస్యాం రజన్యామహం యుష్మాకం సర్వ్వేషాం విఘ్నరూపో భవిష్యామి, యతో లిఖితమాస్తే, "మేషాణాం రక్షకో యస్తం ప్రహరిష్యామ్యహం తతః| మేషాణాం నివహో నూనం ప్రవికీర్ణో భవిష్యతి"||
32 По воскре́сенні ж Своїм Я вас ви́переджу в Галілеї“.
కిన్తు శ్మశానాత్ సముత్థాయ యుష్మాకమగ్రేఽహం గాలీలం గమిష్యామి|
33 А Петро відповів і сказав Йому: „Якби й усі спокуси́лись про Тебе, — я не спокушу́ся ніко́ли“.
పితరస్తం ప్రోవాచ, భవాంశ్చేత్ సర్వ్వేషాం విఘ్నరూపో భవతి, తథాపి మమ న భవిష్యతి|
34 Промовив до нього Ісус: „Поправді кажу́ тобі, що ночі цієї, перше ніж заспіває півень, — відречешся ти тричі від Мене“.
తతో యీశునా స ఉక్తః, తుభ్యమహం తథ్యం కథయామి, యామిన్యామస్యాం చరణాయుధస్య రవాత్ పూర్వ్వం త్వం మాం త్రి ర్నాఙ్గీకరిష్యసి|
35 Говорить до Нього Петро: „Коли б мені навіть умерти з Тобою, — я не відречуся від Тебе!“Так сказали й усі учні.
తతః పితర ఉదితవాన్, యద్యపి త్వయా సమం మర్త్తవ్యం, తథాపి కదాపి త్వాం న నాఙ్గీకరిష్యామి; తథైవ సర్వ్వే శిష్యాశ్చోచుః|
36 Тоді з ними приходить Ісус до місцевости, званої Гефсима́нія, і промовляє до учнів: „Посидьте ви тут, аж поки піду́ й помолюся отам“.
అనన్తరం యీశుః శిష్యైః సాకం గేత్శిమానీనామకం స్థానం ప్రస్థాయ తేభ్యః కథితవాన్, అదః స్థానం గత్వా యావదహం ప్రార్థయిష్యే తావద్ యూయమత్రోపవిశత|
37 І, взявши Петра й двох синів Зеведе́євих, зачав сумувати й тужити.
పశ్చాత్ స పితరం సివదియసుతౌ చ సఙ్గినః కృత్వా గతవాన్, శోకాకులోఽతీవ వ్యథితశ్చ బభూవ|
38 Тоді промовляє до них: „Обго́рнена сумом смертельним душа Моя! Залиші́ться тут, і попильнуйте зо Мною“.
తానవాదీచ్చ మృతియాతనేవ మత్ప్రాణానాం యాతనా జాయతే, యూయమత్ర మయా సార్ద్ధం జాగృత|
39 І, трохи далі пройшовши, упав Він долі́лиць, та молився й благав: „Отче Мій, коли можна, нехай обмине ця чаша Мене. Та проте, — не як Я хо́чу, а як Ти“.
తతః స కిఞ్చిద్దూరం గత్వాధోముఖః పతన్ ప్రార్థయాఞ్చక్రే, హే మత్పితర్యది భవితుం శక్నోతి, తర్హి కంసోఽయం మత్తో దూరం యాతు; కిన్తు మదిచ్ఛావత్ న భవతు, త్వదిచ్ఛావద్ భవతు|
40 І, вернувшись до учнів, знайшов їх, що спали, і промовив Петрові: „Отак, — не змогли ви й однієї години попильнувати зо Мною?
తతః స శిష్యానుపేత్య తాన్ నిద్రతో నిరీక్ష్య పితరాయ కథయామాస, యూయం మయా సాకం దణ్డమేకమపి జాగరితుం నాశన్కుత?
41 Пильнуйте й моліться, щоб не впасти на спробу, — бадьо́рий бо дух, але немічне тіло“.
పరీక్షాయాం న పతితుం జాగృత ప్రార్థయధ్వఞ్చ; ఆత్మా సముద్యతోస్తి, కిన్తు వపు ర్దుర్బ్బలం|
42 Відійшовши ще вдруге, Він молився й благав: „Отче Мій, як ця чаша не може минути Мене, щоб не пити її, — нехай станеться воля Твоя!“
స ద్వితీయవారం ప్రార్థయాఞ్చక్రే, హే మత్తాత, న పీతే యది కంసమిదం మత్తో దూరం యాతుం న శక్నోతి, తర్హి త్వదిచ్ఛావద్ భవతు|
43 І, прийшовши, знову знайшов їх, що спали, бо зважні́ли їм очі були.
స పునరేత్య తాన్ నిద్రతో దదర్శ, యతస్తేషాం నేత్రాణి నిద్రయా పూర్ణాన్యాసన్|
44 І, залиши́вши їх, знов пішов, і помолився втре́тє, те саме слово промовивши.
పశ్చాత్ స తాన్ విహాయ వ్రజిత్వా తృతీయవారం పూర్వ్వవత్ కథయన్ ప్రార్థితవాన్|
45 Потому приходить до учнів і їм промовляє: „Ви ще далі спите й спочиваєте? Ось година набли́зилась, — і до рук грішникам виданий буде Син Лю́дський.
తతః శిష్యానుపాగత్య గదితవాన్, సామ్ప్రతం శయానాః కిం విశ్రామ్యథ? పశ్యత, సమయ ఉపాస్థాత్, మనుజసుతః పాపినాం కరేషు సమర్ప్యతే|
46 Уставайте, ходім, — ось наблизи́вся Мій зра́дник!“
ఉత్తిష్ఠత, వయం యామః, యో మాం పరకరేషు మసర్పయిష్యతి, పశ్యత, స సమీపమాయాతి|
47 І коли Він іще говорив, аж ось прийшов Юда, один із Дванадцятьо́х, а з ним люду багато від первосвящеників і старших наро́ду з мечами та ки́ями.
ఏతత్కథాకథనకాలే ద్వాదశశిష్యాణామేకో యిహూదానామకో ముఖ్యయాజకలోకప్రాచీనైః ప్రహితాన్ అసిధారియష్టిధారిణో మనుజాన్ గృహీత్వా తత్సమీపముపతస్థౌ|
48 А зрадник Його дав був знака їм, кажучи: „Кого поцілую, то Він, — беріть Його“.
అసౌ పరకరేష్వర్పయితా పూర్వ్వం తాన్ ఇత్థం సఙ్కేతయామాస, యమహం చుమ్బిష్యే, సోఽసౌ మనుజః, సఏవ యుష్మాభి ర్ధార్య్యతాం|
49 І зараз Він підійшов до Ісуса й сказав: Раді́й, Учителю!“І поцілував Його.
తదా స సపది యీశుముపాగత్య హే గురో, ప్రణమామీత్యుక్త్వా తం చుచుమ్బే|
50 Ісус же йому відказав: „Чого, друже, прийшов ти?“Тоді приступили та руки наклали на Ісуса, — і схопи́ли Його.
తదా యీశుస్తమువాచ, హే మిత్రం కిమర్థమాగతోసి? తదా తైరాగత్య యీశురాక్రమ్య దఘ్రే|
51 А ось один із тих, що з Ісусом були́, витягнув руку, і меча свого ви́хопив та й рубону́в раба первосвященика, — і відтяв йому вухо.
తతో యీశోః సఙ్గినామేకః కరం ప్రసార్య్య కోషాదసిం బహిష్కృత్య మహాయాజకస్య దాసమేకమాహత్య తస్య కర్ణం చిచ్ఛేద|
52 Тоді промовляє до нього Ісус: „Сховай свого меча в його місце, бо всі, хто ві́зьме меча, — від меча і загинуть.
తతో యీశుస్తం జగాద, ఖడ్గం స్వస్థానే నిధేహి యతో యే యే జనా అసిం ధారయన్తి, తఏవాసినా వినశ్యన్తి|
53 Чи ти ду́маєш, що не мо́жу тепер упросити Свого Отця, — і Він дасть Мені зараз більше дванадцяти леґіо́нів анголі́в?
అపరం పితా యథా మదన్తికం స్వర్గీయదూతానాం ద్వాదశవాహినీతోఽధికం ప్రహిణుయాత్ మయా తముద్దిశ్యేదానీమేవ తథా ప్రార్థయితుం న శక్యతే, త్వయా కిమిత్థం జ్ఞాయతే?
54 Але як має збутись Писа́ння, що так статися мусить?“
తథా సతీత్థం ఘటిష్యతే ధర్మ్మపుస్తకస్య యదిదం వాక్యం తత్ కథం సిధ్యేత్?
55 Тієї години промовив Ісус до наро́ду: „Немов на розбійника вийшли з мечами та ки́ями, щоб узяти Мене! Я щоденно у храмі сидів і навчав, — і Мене не взяли́ ви.
తదానీం యీశు ర్జననివహం జగాద, యూయం ఖడ్గయష్టీన్ ఆదాయ మాం కిం చౌరం ధర్త్తుమాయాతాః? అహం ప్రత్యహం యుష్మాభిః సాకముపవిశ్య సముపాదిశం, తదా మాం నాధరత;
56 Це ж сталось усе, щоб збулися писа́ння пророків“. Усі учні тоді залишили Його й повтікали.
కిన్తు భవిష్యద్వాదినాం వాక్యానాం సంసిద్ధయే సర్వ్వమేతదభూత్| తదా సర్వ్వే శిష్యాస్తం విహాయ పలాయన్త|
57 А вони схопи́ли Ісуса, і повели́ до первосвященика Кайяфи, де зібралися книжники й старші.
అనన్తరం తే మనుజా యీశుం ధృత్వా యత్రాధ్యాపకప్రాఞ్చః పరిషదం కుర్వ్వన్త ఉపావిశన్ తత్ర కియఫానామకమహాయాజకస్యాన్తికం నిన్యుః|
58 Петро ж зда́лека йшов услід за Ним аж до дво́ру первосвященика, і, ввійшовши всере́дину, сів із слу́жбою, щоб бачити кінець.
కిన్తు శేషే కిం భవిష్యతీతి వేత్తుం పితరో దూరే తత్పశ్చాద్ వ్రజిత్వా మహాయాజకస్యాట్టాలికాం ప్రవిశ్య దాసైః సహిత ఉపావిశత్|
59 А первосвященики та ввесь синедріо́н шукали на Ісуса неправдивого свідчення, щоб смерть заподіяти Йому,
తదానీం ప్రధానయాజకప్రాచీనమన్త్రిణః సర్వ్వే యీశుం హన్తుం మృషాసాక్ష్యమ్ అలిప్సన్త,
60 і не знахо́дили, хоч кривосвідків багато підхо́дило. Аж ось накінець з'явилися двоє,
కిన్తు న లేభిరే| అనేకేషు మృషాసాక్షిష్వాగతేష్వపి తన్న ప్రాపుః|
61 і сказали: „Він говорив: Я можу зруйнувати храм Божий, — і за три дні збудувати його“.
శేషే ద్వౌ మృషాసాక్షిణావాగత్య జగదతుః, పుమానయమకథయత్, అహమీశ్వరమన్దిరం భంక్త్వా దినత్రయమధ్యే తన్నిర్మ్మాతుం శక్నోమి|
62 Тоді первосвященик устав і до Нього сказав: „Ти нічого не відповідаєш на те, що свідчать су́проти Тебе?“
తదా మహాయాజక ఉత్థాయ యీశుమ్ అవాదీత్| త్వం కిమపి న ప్రతివదసి? త్వామధి కిమేతే సాక్ష్యం వదన్తి?
63 Ісус же мовчав. І первосвященик сказав Йому: „Заприсягаю Тебе Живим Богом, щоб нам Ти сказав, — чи Христос Ти, Син Божий?“
కిన్తు యీశు ర్మౌనీభూయ తస్యౌ| తతో మహాయాజక ఉక్తవాన్, త్వామ్ అమరేశ్వరనామ్నా శపయామి, త్వమీశ్వరస్య పుత్రోఽభిషిక్తో భవసి నవేతి వద|
64 Промовляє до нього Ісус: „Ти сказав... А навіть повім вам: відтепе́р ви побачите Лю́дського Сина, що сидітиме право́руч сили Божої, і на хмарах небесних прихо́дитиме!“
యీశుః ప్రత్యవదత్, త్వం సత్యముక్తవాన్; అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి, ఇతఃపరం మనుజసుతం సర్వ్వశక్తిమతో దక్షిణపార్శ్వే స్థాతుం గగణస్థం జలధరానారుహ్యాయాన్తం వీక్షధ్వే|
65 Тоді первосвященик розде́р одежу свою та й сказав: „Він богознева́жив! На́що нам іще свідки потрібні? Ось ви чули тепер Його богознева́гу!
తదా మహాయాజకో నిజవసనం ఛిత్త్వా జగాద, ఏష ఈశ్వరం నిన్దితవాన్, అస్మాకమపరసాక్ష్యేణ కిం ప్రయోజనం? పశ్యత, యూయమేవాస్యాస్యాద్ ఈశ్వరనిన్దాం శ్రుతవన్తః,
66 Як вам здається?“Вони ж відповіли та сказали: „Повинен умерти!“
యుష్మాభిః కిం వివిచ్యతే? తే ప్రత్యూచుః, వధార్హోఽయం|
67 Тоді стали плювати на обличчя Йому, та бити по що́ках Його, інші ж ки́ями били,
తతో లోకైస్తదాస్యే నిష్ఠీవితం కేచిత్ ప్రతలమాహత్య కేచిచ్చ చపేటమాహత్య బభాషిరే,
68 і казали: „Пророкуй нам, Христе́, хто́ то вдарив Тебе?“
హే ఖ్రీష్ట త్వాం కశ్చపేటమాహతవాన్? ఇతి గణయిత్వా వదాస్మాన్|
69 А Петро перед домом сидів на подвір'ї. І приступила до Нього служни́ця одна та й сказала: „І ти був з Ісусом Галіле́янином!“
పితరో బహిరఙ్గన ఉపవిశతి, తదానీమేకా దాసీ తముపాగత్య బభాషే, త్వం గాలీలీయయీశోః సహచరఏకః|
70 А він перед всіма́ відрікся, сказавши: „Не відаю я, що ти кажеш“.
కిన్తు స సర్వ్వేషాం సమక్షమ్ అనఙ్గీకృత్యావాదీత్, త్వయా యదుచ్యతే, తదర్థమహం న వేద్మి|
71 А коли до воріт він підхо́див, побачила інша його та й сказала приявним там людям: „Оцей був з Ісусом Назаряни́ном!“
తదా తస్మిన్ బహిర్ద్వారం గతే ఽన్యా దాసీ తం నిరీక్ష్య తత్రత్యజనానవదత్, అయమపి నాసరతీయయీశునా సార్ద్ధమ్ ఆసీత్|
72 І він зно́ву відрікся та став присягатись: „Не знаю Цього Чоловіка!“
తతః స శపథేన పునరనఙ్గీకృత్య కథితవాన్, తం నరం న పరిచినోమి|
73 Підійшли ж трохи згодом присутні й сказали Петрові: „І ти справді з отих, та й мова твоя виявляє тебе“.
క్షణాత్ పరం తిష్ఠన్తో జనా ఏత్య పితరమ్ అవదన్, త్వమవశ్యం తేషామేక ఇతి త్వదుచ్చారణమేవ ద్యోతయతి|
74 Тоді він став клясти́сь та божитись: „Не знаю Цього́ Чоловіка!“І заспівав півень хвилі тієї.
కిన్తు సోఽభిశప్య కథితవాన్, తం జనం నాహం పరిచినోమి, తదా సపది కుక్కుటో రురావ|
75 І згадав Петро сказане слово Ісусове: „Перше ніж заспіває півень, — відречешся ти тричі від Мене“. І, вийшовши звідти, він гірко заплакав.
కుక్కుటరవాత్ ప్రాక్ త్వం మాం త్రిరపాహ్నోష్యసే, యైషా వాగ్ యీశునావాది తాం పితరః సంస్మృత్య బహిరిత్వా ఖేదాద్ భృశం చక్రన్ద|
