Від Матвія 13
1 Того ж дня Ісус вийшов із дому, та й сів біля моря.
అపరఞ్చ తస్మిన్ దినే యీశుః సద్మనో గత్వా సరిత్పతే రోధసి సముపవివేశ|
2 І бе́зліч наро́ду зібралась до Нього, так що Він увійшов був до чо́вна та й сів, а ввесь на́товп стояв понад берегом.
తత్ర తత్సన్నిధౌ బహుజనానాం నివహోపస్థితేః స తరణిమారుహ్య సముపావిశత్, తేన మానవా రోధసి స్థితవన్తః|
3 І багато навчав Він їх при́тчами, кажучи:
తదానీం స దృష్టాన్తైస్తాన్ ఇత్థం బహుశ ఉపదిష్టవాన్| పశ్యత, కశ్చిత్ కృషీవలో బీజాని వప్తుం బహిర్జగామ,
4 І як сіяв він зе́рна, упали одні край дороги, — і пташки́ налетіли, та їх повидзьо́бували.
తస్య వపనకాలే కతిపయబీజేషు మార్గపార్శ్వే పతితేషు విహగాస్తాని భక్షితవన్తః|
5 Другі ж упали на ґрунт кам'яни́стий, де не мали багато землі, — і негайно посхо́дили, бо земля неглибо́ка була́;
అపరం కతిపయబీజేషు స్తోకమృద్యుక్తపాషాణే పతితేషు మృదల్పత్వాత్ తత్క్షణాత్ తాన్యఙ్కురితాని,
6 а як сонце зійшло, — то зів'яли, і коріння не мавши, — посохли.
కిన్తు రవావుదితే దగ్ధాని తేషాం మూలాప్రవిష్టత్వాత్ శుష్కతాం గతాని చ|
7 А інші попа́дали в те́рен, — і вигнався терен, і їх поглуши́в.
అపరం కతిపయబీజేషు కణ్టకానాం మధ్యే పతితేషు కణ్టకాన్యేధిత్వా తాని జగ్రసుః|
8 Інші ж упали на добрую землю — і зродили: одне в сто раз, друге в шістдеся́т, а те втри́дцятеро.
అపరఞ్చ కతిపయబీజాని ఉర్వ్వరాయాం పతితాని; తేషాం మధ్యే కానిచిత్ శతగుణాని కానిచిత్ షష్టిగుణాని కానిచిత్ త్రింశగుంణాని ఫలాని ఫలితవన్తి|
9 Хто має ву́ха, щоб слухати, нехай слухає!“
శ్రోతుం యస్య శ్రుతీ ఆసాతే స శృణుయాత్|
10 І учні Його приступили й сказали до Нього: „Чому́ при́тчами Ти промовляєш до них?“
అనన్తరం శిష్యైరాగత్య సోఽపృచ్ఛ్యత, భవతా తేభ్యః కుతో దృష్టాన్తకథా కథ్యతే?
11 А Він відповів і промовив: „Тому́, що вам да́но пізнати таємни́ці Царства Небесного, — їм же не да́но.
తతః స ప్రత్యవదత్, స్వర్గరాజ్యస్య నిగూఢాం కథాం వేదితుం యుష్మభ్యం సామర్థ్యమదాయి, కిన్తు తేభ్యో నాదాయి|
12 Бо хто має, то дасться йому́ та дода́сться, хто ж не має, — забереться від нього й те, що́ він має.
యస్మాద్ యస్యాన్తికే వర్ద్ధతే, తస్మాయేవ దాయిష్యతే, తస్మాత్ తస్య బాహుల్యం భవిష్యతి, కిన్తు యస్యాన్తికే న వర్ద్ధతే, తస్య యత్ కిఞ్చనాస్తే, తదపి తస్మాద్ ఆదాయిష్యతే|
13 Я тому́ говорю́ до них при́тчами, що вони, ди́влячися, не бачать, і слухаючи, не чують, і не розуміють.
తే పశ్యన్తోపి న పశ్యన్తి, శృణ్వన్తోపి న శృణ్వన్తి, బుధ్యమానా అపి న బుధ్యన్తే చ, తస్మాత్ తేభ్యో దృష్టాన్తకథా కథ్యతే|
14 І над ними збувається пророцтво Ісаї, яке промовляє: „Почуєте слухом, — і не зрозумієте, дивитися бу́дете оком, — і не побачите.
యథా కర్ణైః శ్రోష్యథ యూయం వై కిన్తు యూయం న భోత్స్యథ| నేత్రైర్ద్రక్ష్యథ యూయఞ్చ పరిజ్ఞాతుం న శక్ష్యథ| తే మానుషా యథా నైవ పరిపశ్యన్తి లోచనైః| కర్ణై ర్యథా న శృణ్వన్తి న బుధ్యన్తే చ మానసైః| వ్యావర్త్తితేషు చిత్తేషు కాలే కుత్రాపి తైర్జనైః| మత్తస్తే మనుజాః స్వస్థా యథా నైవ భవన్తి చ| తథా తేషాం మనుష్యాణాం క్రియన్తే స్థూలబుద్ధయః| బధిరీభూతకర్ణాశ్చ జాతాశ్చ ముద్రితా దృశః|
15 Затовсті́ло бо серце людей цих, тяжко чують ву́хами вони, і зажму́рили очі свої, щоб коли не побачити очима й не почути ву́хами, і не зрозуміти їм серцем, і не наверну́тись, щоб Я їх уздоро́вив!“
యదేతాని వచనాని యిశయియభవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తాని తేషు తాని ఫలన్తి|
16 Очі ж ваші блаженні, що бачать, і ву́ха ваші, що чують.
కిన్తు యుష్మాకం నయనాని ధన్యాని, యస్మాత్ తాని వీక్షన్తే; ధన్యాశ్చ యుష్మాకం శబ్దగ్రహాః, యస్మాత్ తైరాకర్ణ్యతే|
17 Бо поправді кажу́ вам, що багато пророків і праведних бажали побачити, що́ бачите ви, — та не бачили, і почути, що́ чуєте ви, — і не чули.
మయా యూయం తథ్యం వచామి యుష్మాభి ర్యద్యద్ వీక్ష్యతే, తద్ బహవో భవిష్యద్వాదినో ధార్మ్మికాశ్చ మానవా దిదృక్షన్తోపి ద్రష్టుం నాలభన్త, పునశ్చ యూయం యద్యత్ శృణుథ, తత్ తే శుశ్రూషమాణా అపి శ్రోతుం నాలభన్త|
18 Послухайте ж притчу про сіяча́.
కృషీవలీయదృష్టాన్తస్యార్థం శృణుత|
19 До кожного, хто слухає слово про Царство, але не розуміє, приходить лукавий, і кра́де посіяне в серці його; це те, що посіяне понад дорогою.
మార్గపార్శ్వే బీజాన్యుప్తాని తస్యార్థ ఏషః, యదా కశ్చిత్ రాజ్యస్య కథాం నిశమ్య న బుధ్యతే, తదా పాపాత్మాగత్య తదీయమనస ఉప్తాం కథాం హరన్ నయతి|
20 А посіяне на кам'яни́стому ґрунті, — це той, хто слухає слово, і з радістю зараз приймає його;
అపరం పాషాణస్థలే బీజాన్యుప్తాని తస్యార్థ ఏషః; కశ్చిత్ కథాం శ్రుత్వైవ హర్షచిత్తేన గృహ్లాతి,
21 але кореня в ньому нема, тому він непостійний; коли ж у́тиск або переслідування настають за слово, то він зараз споку́шується.
కిన్తు తస్య మనసి మూలాప్రవిష్టత్వాత్ స కిఞ్చిత్కాలమాత్రం స్థిరస్తిష్ఠతి; పశ్చాత తత్కథాకారణాత్ కోపి క్లేస్తాడనా వా చేత్ జాయతే, తర్హి స తత్క్షణాద్ విఘ్నమేతి|
22 А між те́рен посіяне, — це той, хто слухає слово, але кло́поти віку цього́ та омана багатства заглу́шують слово, — і воно зостається без пло́ду. (aiōn g165)
అపరం కణ్టకానాం మధ్యే బీజాన్యుప్తాని తదర్థ ఏషః; కేనచిత్ కథాయాం శ్రుతాయాం సాంసారికచిన్తాభి ర్భ్రాన్తిభిశ్చ సా గ్రస్యతే, తేన సా మా విఫలా భవతి| (aiōn g165)
23 А посіяне в добрій землі, — це той, хто слухає слово й його розуміє, і плід він прино́сить, і дає один у сто раз, другий у шістдеся́т, а той утри́дцятеро“.
అపరమ్ ఉర్వ్వరాయాం బీజాన్యుప్తాని తదర్థ ఏషః; యే తాం కథాం శ్రుత్వా వుధ్యన్తే, తే ఫలితాః సన్తః కేచిత్ శతగుణాని కేచిత షష్టిగుణాని కేచిచ్చ త్రింశద్గుణాని ఫలాని జనయన్తి|
24 Іншу притчу подав Він їм, кажучи: „Царство Небесне подібне до чоловіка, що посіяв був добре насіння на полі своїм.
అనన్తరం సోపరామేకాం దృష్టాన్తకథాముపస్థాప్య తేభ్యః కథయామాస; స్వర్గీయరాజ్యం తాదృశేన కేనచిద్ గృహస్థేనోపమీయతే, యేన స్వీయక్షేత్రే ప్రశస్తబీజాన్యౌప్యన్త|
25 А коли люди спали, прийшов ворог його, і куколю між пшеницю насіяв, та й пішов.
కిన్తు క్షణదాయాం సకలలోకేషు సుప్తేషు తస్య రిపురాగత్య తేషాం గోధూమబీజానాం మధ్యే వన్యయవమబీజాన్యుప్త్వా వవ్రాజ|
26 А як виросло збіжжя та кинуло колос, тоді показався і кукі́ль.
తతో యదా బీజేభ్యోఽఙ్కరా జాయమానాః కణిశాని ఘృతవన్తః; తదా వన్యయవసాన్యపి దృశ్యమానాన్యభవన్|
27 І прийшли господаре́ві раби, та й кажуть йому: „Пане, чи ж не добре насіння ти сіяв на полі своїм? Звідки ж узявся кукіль?“
తతో గృహస్థస్య దాసేయా ఆగమ్య తస్మై కథయాఞ్చక్రుః, హే మహేచ్ఛ, భవతా కిం క్షేత్రే భద్రబీజాని నౌప్యన్త? తథాత్వే వన్యయవసాని కృత ఆయన్?
28 А він їм відказав: „Чоловік супроти́вник нако́їв оце“. А раби відказали йому́: „Отож, — чи не хочеш, щоб пішли ми і його повипо́лювали?“
తదానీం తేన తే ప్రతిగదితాః, కేనచిత్ రిపుణా కర్మ్మదమకారి| దాసేయాః కథయామాసుః, వయం గత్వా తాన్యుత్పాయ్య క్షిపామో భవతః కీదృశీచ్ఛా జాయతే?
29 Але він відказав: „Ні, — щоб, випо́люючи той кукіль, ви не вирвали ра́зом із ним і пшеницю.
తేనావాది, నహి, శఙ్కేఽహం వన్యయవసోత్పాటనకాలే యుష్మాభిస్తైః సాకం గోధూమా అప్యుత్పాటిష్యన్తే|
30 Залиші́ть, — хай ра́зом обоє ростуть аж до жнив; а в жнива́ накажу́ я женця́м: Зберіть перше кукі́ль і його пов'яжіть у снопки́, щоб їх попали́ти; пшеницю ж спровадьте до клуні моєї“.
అతః శ్స్యకర్త్తనకాలం యావద్ ఉభయాన్యపి సహ వర్ద్ధన్తాం, పశ్చాత్ కర్త్తనకాలే కర్త్తకాన్ వక్ష్యామి, యూయమాదౌ వన్యయవసాని సంగృహ్య దాహయితుం వీటికా బద్వ్వా స్థాపయత; కిన్తు సర్వ్వే గోధూమా యుష్మాభి ర్భాణ్డాగారం నీత్వా స్థాప్యన్తామ్|
31 Іншу притчу подав Він їм, кажучи: „Царство Небесне подібне до зе́рна гірчи́чного, що взяв чоловік і посіяв на полі своїм.
అనన్తరం సోపరామేకాం దృష్టాన్తకథాముత్థాప్య తేభ్యః కథితవాన్ కశ్చిన్మనుజః సర్షపబీజమేకం నీత్వా స్వక్షేత్ర ఉవాప|
32 Воно найдрібніше з усьо́го насіння, але́, коли ви́росте, більше воно за зілля, і стає деревом, так що птаство небесне злітається, і ку́блиться в ві́ттях його“.
సర్షపబీజం సర్వ్వస్మాద్ బీజాత్ క్షుద్రమపి సదఙ్కురితం సర్వ్వస్మాత్ శాకాత్ బృహద్ భవతి; స తాదృశస్తరు ర్భవతి, యస్య శాఖాసు నభసః ఖగా ఆగత్య నివసన్తి; స్వర్గీయరాజ్యం తాదృశస్య సర్షపైకస్య సమమ్|
33 Іншу притчу Він їм розпові́в: „Царство Небесне подібне до ро́зчини, що її бере жінка, і кладе на три мірі муки, аж поки все вки́сне“.
పునరపి స ఉపమాకథామేకాం తేభ్యః కథయాఞ్చకార; కాచన యోషిత్ యత్ కిణ్వమాదాయ ద్రోణత్రయమితగోధూమచూర్ణానాం మధ్యే సర్వ్వేషాం మిశ్రీభవనపర్య్యన్తం సమాచ్ఛాద్య నిధత్తవతీ, తత్కిణ్వమివ స్వర్గరాజ్యం|
34 Це все в при́тчах Ісус говорив до людей, і без при́тчі нічо́го Він їм не казав,
ఇత్థం యీశు ర్మనుజనివహానాం సన్నిధావుపమాకథాభిరేతాన్యాఖ్యానాని కథితవాన్ ఉపమాం వినా తేభ్యః కిమపి కథాం నాకథయత్|
35 щоб спра́вдилось те, що сказав був пророк, промовляючи: „Відкрию у при́тчах уста́ Свої, розповім таємни́ці від по́чину світу!“
ఏతేన దృష్టాన్తీయేన వాక్యేన వ్యాదాయ వదనం నిజం| అహం ప్రకాశయిష్యామి గుప్తవాక్యం పురాభవం| యదేతద్వచనం భవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తమాసీత్, తత్ సిద్ధమభవత్|
36 Тоді відпустив Він наро́д і додому прийшов. І підійшли Його учні до Нього й сказали: „Поясни́ нам при́тчу про кукі́ль польови́й“.
సర్వ్వాన్ మనుజాన్ విసృజ్య యీశౌ గృహం ప్రవిష్టే తచ్ఛిష్యా ఆగత్య యీశవే కథితవన్తః, క్షేత్రస్య వన్యయవసీయదృష్టాన్తకథామ్ భవాన అస్మాన్ స్పష్టీకృత్య వదతు|
37 А Він відповів і промовив до них: „Хто добре насіння посіяв був, — це Син Лю́дський,
తతః స ప్రత్యువాచ, యేన భద్రబీజాన్యుప్యన్తే స మనుజపుత్రః,
38 а поле — це світ, добре ж насіння — це сини Царства, а кукі́ль — сини лукавого;
క్షేత్రం జగత్, భద్రబీజానీ రాజ్యస్య సన్తానాః,
వన్యయవసాని పాపాత్మనః సన్తానాః| యేన రిపుణా తాన్యుప్తాని స శయతానః, కర్త్తనసమయశ్చ జగతః శేషః, కర్త్తకాః స్వర్గీయదూతాః| (aiōn g165)
యథా వన్యయవసాని సంగృహ్య దాహ్యన్తే, తథా జగతః శేషే భవిష్యతి; (aiōn g165)
41 Пошле Лю́дський Син Своїх анголів, і вони позбирають із Царства Його всі спокуси, і тих, хто чинить беззако́ння,
అర్థాత్ మనుజసుతః స్వాంయదూతాన్ ప్రేషయిష్యతి, తేన తే చ తస్య రాజ్యాత్ సర్వ్వాన్ విఘ్నకారిణోఽధార్మ్మికలోకాంశ్చ సంగృహ్య
42 і їх повкида́ють до пе́чі огне́нної, — буде там плач і скре́гіт зубів!
యత్ర రోదనం దన్తఘర్షణఞ్చ భవతి, తత్రాగ్నికుణ్డే నిక్షేప్స్యన్తి|
43 Тоді праведники, немов сонце, засяють у Царстві свого Отця. Хто має ву́ха, нехай слухає!
తదానీం ధార్మ్మికలోకాః స్వేషాం పితూ రాజ్యే భాస్కరఇవ తేజస్వినో భవిష్యన్తి| శ్రోతుం యస్య శ్రుతీ ఆసాతే, మ శృణుయాత్|
44 Царство Небесне подібне ще до захо́ваного в полі ска́рбу, що люди́на, знайшовши, ховає його, і з радости з того йде, та й усе, що має, продає та купує те поле.
అపరఞ్చ క్షేత్రమధ్యే నిధిం పశ్యన్ యో గోపయతి, తతః పరం సానన్దో గత్వా స్వీయసర్వ్వస్వం విక్రీయ త్తక్షేత్రం క్రీణాతి, స ఇవ స్వర్గరాజ్యం|
45 Подібне ще Царство Небесне до того купця, що пошу́кує пе́рел до́брих,
అన్యఞ్చ యో వణిక్ ఉత్తమాం ముక్తాం గవేషయన్
46 а як зна́йде одну дорогоцінну перли́ну, то йде, і все продає, що має, і купує її.
మహార్ఘాం ముక్తాం విలోక్య నిజసర్వ్వస్వం విక్రీయ తాం క్రీణాతి, స ఇవ స్వర్గరాజ్యం|
47 Подібне ще Царство Небесне до не́вода, у море заки́неного, що зібрав він усячину.
పునశ్చ సముద్రో నిక్షిప్తః సర్వ్వప్రకారమీనసంగ్రాహ్యానాయఇవ స్వర్గరాజ్యం|
48 Коли він напо́вниться, тягнуть на берег його, і, сівши, вибирають до по́суду добре, непо́тріб же геть викидають.
తస్మిన్ ఆనాయే పూర్ణే జనా యథా రోధస్యుత్తోల్య సముపవిశ్య ప్రశస్తమీనాన్ సంగ్రహ్య భాజనేషు నిదధతే, కుత్సితాన్ నిక్షిపన్తి;
తథైవ జగతః శేషే భవిష్యతి, ఫలతః స్వర్గీయదూతా ఆగత్య పుణ్యవజ్జనానాం మధ్యాత్ పాపినః పృథక్ కృత్వా వహ్నికుణ్డే నిక్షేప్స్యన్తి, (aiōn g165)
50 і їх повкидають до пе́чі огне́нної, — буде там плач і скре́гіт зубів!
తత్ర రోదనం దన్తై ర్దన్తఘర్షణఞ్చ భవిష్యతః|
51 Чи ви зрозуміли це все?“— „Так!“відказали Йому.
యీశునా తే పృష్టా యుష్మాభిః కిమేతాన్యాఖ్యానాన్యబుధ్యన్త? తదా తే ప్రత్యవదన్, సత్యం ప్రభో|
52 І Він їм сказав: „Тому́ кожен книжник, що навче́ний про Царство Небесне, подібний до того госпо́даря, що з скарбниці своєї виносить нове́ та старе“.
తదానీం స కథితవాన్, నిజభాణ్డాగారాత్ నవీనపురాతనాని వస్తూని నిర్గమయతి యో గృహస్థః స ఇవ స్వర్గరాజ్యమధి శిక్షితాః స్వర్వ ఉపదేష్టారః|
53 І сталось, як скінчи́в Ісус притчі оці, Він зві́дти пішов.
అనన్తరం యీశురేతాః సర్వ్వా దృష్టాన్తకథాః సమాప్య తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రతస్థే| అపరం స్వదేశమాగత్య జనాన్ భజనభవన ఉపదిష్టవాన్;
54 І прийшов Він до Своєї ба́тьківщини, і навчав їх у їхнїй синаго́зі, так що стали вони дивуватися й питати: „Звідки в Нього ця мудрість та си́ли чудоді́йні?
తే విస్మయం గత్వా కథితవన్త ఏతస్యైతాదృశం జ్ఞానమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ చ కస్మాద్ అజాయత?
55 Чи ж Він не син те́слі? Чи ж мати Його не Марією зветься, а брати Його — Яків, і Йо́сип, і Симон та Юда?
కిమయం సూత్రధారస్య పుత్రో నహి? ఏతస్య మాతు ర్నామ చ కిం మరియమ్ నహి? యాకుబ్-యూషఫ్-శిమోన్-యిహూదాశ్చ కిమేతస్య భ్రాతరో నహి?
56 І чи ж се́стри Його не всі з нами? Звідки ж Йому́ все оте?“
ఏతస్య భగిన్యశ్చ కిమస్మాకం మధ్యే న సన్తి? తర్హి కస్మాదయమేతాని లబ్ధవాన్? ఇత్థం స తేషాం విఘ్నరూపో బభూవ;
57 І вони спокуша́лися Ним. А Ісус їм сказав: „Пророка нема без пошани, — хіба тільки в вітчи́зні своїй та в домі своїм!“
తతో యీశునా నిగదితం స్వదేశీయజనానాం మధ్యం వినా భవిష్యద్వాదీ కుత్రాప్యన్యత్ర నాసమ్మాన్యో భవతీ|
58 І Він не вчинив тут чуд багатьо́х через їхню невіру.
తేషామవిశ్వాసహేతోః స తత్ర స్థానే బహ్వాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి న కృతవాన్|
