Від Марка 15
1 А первосвященики з ста́ршими й книжниками, та ввесь синедріо́н, зараз уранці, нараду вчинивши, зв'язали Ісуса, повели́ та й Пилатові видали.
អថ ប្រភាតេ សតិ ប្រធានយាជកាះ ប្រាញ្ច ឧបាធ្យាយាះ សវ៌្វេ មន្ត្រិណឝ្ច សភាំ ក្ឫត្វា យីឝុំ ពន្ធយិត្វ បីលាតាខ្យស្យ ទេឝាធិបតេះ សវិធំ នីត្វា សមប៌យាមាសុះ។
2 А Пила́т запитався Його: „Чи Ти Цар Юдейський?“А Він йому в відповідь каже: „Сам ти кажеш“.
តទា បីលាតស្តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ត្វំ កិំ យិហូទីយលោកានាំ រាជា? តតះ ស ប្រត្យុក្តវាន៑ សត្យំ វទសិ។
3 А первосвященики мі́цно Його винува́тили.
អបរំ ប្រធានយាជកាស្តស្យ ពហុឞុ វាក្យេឞុ ទោឞមារោបយាញ្ចក្រុះ កិន្តុ ស កិមបិ ន ប្រត្យុវាច។
4 Тоді Пилат зно́ву Його запитав і сказав: „Ти нічого не відповідаєш? Дивись, — як багато проти Тебе свідку́ють!“
តទានីំ បីលាតស្តំ បុនះ បប្រច្ឆ ត្វំ កិំ នោត្តរយសិ? បឝ្យៃតេ ត្វទ្វិរុទ្ធំ កតិឞុ សាធ្យេឞុ សាក្ឞំ ទទតិ។
5 А Ісус більш нічого не відповідав, так що Пилат дивувався.
កន្តុ យីឝុស្តទាបិ នោត្តរំ ទទៅ តតះ បីលាត អាឝ្ចយ៌្យំ ជគាម។
6 На свято ж він їм відпускав був одно́го із в'я́знів, котро́го просили вони.
អបរញ្ច ការាពទ្ធេ កស្តិំឝ្ចិត៑ ជនេ តន្មហោត្សវកាលេ លោកៃ រ្យាចិតេ ទេឝាធិបតិស្តំ មោចយតិ។
7 Був же один, що звався Вара́вва, ув'я́знений ра́зом із повста́нцями, які за повста́ння вчинили були душогубство.
យេ ច បូវ៌្វមុបប្លវមកាឞ៌ុរុបប្លវេ វធមបិ ក្ឫតវន្តស្តេឞាំ មធ្យេ តទានោំ ពរព្ពានាមក ឯកោ ពទ្ធ អាសីត៑។
8 Коли ж на́товп зібрався, він став просити Пила́та зробити, як він за́вжди робив їм.
អតោ ហេតោះ បូវ៌្វាបរីយាំ រីតិកថាំ កថយិត្វា លោកា ឧច្ចៃរុវន្តះ បីលាតស្យ សមក្ឞំ និវេទយាមាសុះ។
9 Пилат же сказав їм у відповідь: „Хочете, — відпущу́ вам Царя Юдейського?“
តទា បីលាតស្តានាចខ្យៅ តហ៌ិ កិំ យិហូទីយានាំ រាជានំ មោចយិឞ្យាមិ? យុឞ្មាភិះ កិមិឞ្យតេ?
10 Бо він знав, що Його через за́здрощі видали первосвященики.
យតះ ប្រធានយាជកា ឦឞ៌្យាត ឯវ យីឝុំ សមាប៌យន្និតិ ស វិវេទ។
11 А первосвященики на́товп підмовили, щоб краще пустив їм Вара́вву.
កិន្តុ យថា ពរព្ពាំ មោចយតិ តថា ប្រាត៌្ហយិតុំ ប្រធានយាជកា លោកាន៑ ប្រវត៌្តយាមាសុះ។
12 Пилат же промовив знов їм у відповідь: „А що ж я чинитиму з Тим, що Його ви Юдейським Царем називаєте?“
អថ បីលាតះ បុនះ ប្ឫឞ្ដវាន៑ តហ៌ិ យំ យិហូទីយានាំ រាជេតិ វទថ តស្យ កិំ ករិឞ្យាមិ យុឞ្មាភិះ កិមិឞ្យតេ?
13 Вони ж стали кричати знов: „Розіпни́ Його!“
តទា តេ បុនរបិ ប្រោច្ចៃះ ប្រោចុស្តំ ក្រុឝេ វេធយ។
14 Пилат же сказав їм: „Яке ж зло вчинив Він?“А вони ще сильніше кричали: „Розіпни́ Його!“
តស្មាត៑ បីលាតះ កថិតវាន៑ កុតះ? ស កិំ កុកម៌្ម ក្ឫតវាន៑? កិន្តុ តេ បុនឝ្ច រុវន្តោ វ្យាជហ្រុស្តំ ក្រុឝេ វេធយ។
15 Пилат же хотів догодити наро́дові, — і відпустив їм Вара́вву. І видав Ісуса, збичува́вши, щоб ро́зп'ятий був.
តទា បីលាតះ សវ៌្វាល្លោកាន៑ តោឞយិតុមិច្ឆន៑ ពរព្ពាំ មោចយិត្វា យីឝុំ កឝាភិះ ប្រហ្ឫត្យ ក្រុឝេ វេទ្ធុំ តំ សមប៌យាម្ពភូវ។
16 Вояки ж повели́ Його до сере́дини двору, цебто в преторій, і цілий відділ скликають.
អនន្តរំ សៃន្យគណោៜដ្ដាលិកាម៑ អត៌្ហាទ៑ អធិបតេ រ្គ្ឫហំ យីឝុំ នីត្វា សេនានិវហំ សមាហុយត៑។
17 І вони зодягли Його в багряни́цю і, сплівши з терни́ни вінка, поклали на Нього.
បឝ្ចាត៑ តេ តំ ធូមលវណ៌វស្ត្រំ បរិធាប្យ កណ្ដកមុកុដំ រចយិត្វា ឝិរសិ សមារោប្យ
18 І вітати Його зачали́: „Раді́й, Ца́рю Юдейський!“
ហេ យិហូទីយានាំ រាជន៑ នមស្ការ ឥត្យុក្ត្វា តំ នមស្កត៌្តាមារេភិរេ។
19 І трости́ною по голові Його били, і плювали на Нього. І навколішки кидалися та вклонялись Йому.
តស្យោត្តមាង្គេ វេត្រាឃាតំ ចក្រុស្តទ្គាត្រេ និឞ្ឋីវញ្ច និចិក្ឞិបុះ, តថា តស្យ សម្មុខេ ជានុបាតំ ប្រណោមុះ
20 І коли назнущалися з Нього, зняли́ з Нього багряни́цю, і наділи на Нього одежу Його. І Його повели́, щоб розп'я́сти Його.
ឥត្ថមុបហស្យ ធូម្រវណ៌វស្ត្រម៑ ឧត្តាយ៌្យ តស្យ វស្ត្រំ តំ បយ៌្យធាបយន៑ ក្រុឝេ វេទ្ធុំ ពហិន៌ិន្យុឝ្ច។
21 І одного перехо́жого, що з поля вертався, Си́мона Кіріне́янина, батька Олександра та Ру́фа, змусили, щоб хреста Йому ніс.
តតះ បរំ សេកន្ទរស្យ រុផស្យ ច បិតា ឝិមោន្នាមា កុរីណីយលោក ឯកះ កុតឝ្ចិទ៑ គ្រាមាទេត្យ បថិ យាតិ តំ តេ យីឝោះ ក្រុឝំ វោឍុំ ពលាទ៑ ទធ្នុះ។
22 І Його привели́ на місце Голго́фу, що значить „Черепо́вище“.
អថ គុល្គល្តា អត៌្ហាត៑ ឝិរះកបាលនាមកំ ស្ថានំ យីឝុមានីយ
23 І давали Йому пити вина, із ми́ррою змішаного, але Він не прийня́в.
តេ គន្ធរសមិឝ្រិតំ ទ្រាក្ឞារសំ បាតុំ តស្មៃ ទទុះ កិន្តុ ស ន ជគ្រាហ។
24 І Його розп'яли́, і „поділили одежу Його, кинувши же́реб про неї“, хто що ві́зьме.
តស្មិន៑ ក្រុឝេ វិទ្ធេ សតិ តេឞាមេកៃកឝះ កិំ ប្រាប្ស្យតីតិ និណ៌យាយ
25 Була́ ж третя година, як Його розп'яли́.
តស្យ បរិធេយានាំ វិភាគាត៌្ហំ គុដិកាបាតំ ចក្រុះ។
26 І був написаний на́пис провини Його: „Цар Юдейський“.
អបរម៑ ឯឞ យិហូទីយានាំ រាជេតិ លិខិតំ ទោឞបត្រំ តស្យ ឝិរឩទ៌្វ្វម៑ អារោបយាញ្ចក្រុះ។
27 Тоді ро́зп'ято з Ним двох розбійників, — одно́го право́руч, і одно́го ліво́руч Його.
តស្យ វាមទក្ឞិណយោ រ្ទ្វៅ ចៅរៅ ក្រុឝយោ រ្វិវិធាតេ។
28 І збулося Писа́ння, що каже: „До злочи́нців Його зарахо́вано!“
តេនៃវ "អបរាធិជនៃះ សាទ៌្ធំ ស គណិតោ ភវិឞ្យតិ," ឥតិ ឝាស្ត្រោក្តំ វចនំ សិទ្ធមភូត។
29 А хто побіч прохо́див, то Його лихосло́вили, „голова́ми своїми хитали“й казали: „Отак! Ти, що храма руйнуєш та за три дні будуєш, —
អនន្តរំ មាគ៌េ យេ យេ លោកា គមនាគមនេ ចក្រុស្តេ សវ៌្វ ឯវ ឝិរាំស្យាន្ទោល្យ និន្ទន្តោ ជគទុះ, រេ មន្ទិរនាឝក រេ ទិនត្រយមធ្យេ តន្និម៌្មាយក,
30 зійди із хреста, та спаси Самого Себе!“
អធុនាត្មានម៑ អវិត្វា ក្រុឝាទវរោហ។
31 Теж і первосвященики з книжниками глузува́ли й один до одного казали: „Він інших спасав, — а Самого Себе не може спасти!
កិញ្ច ប្រធានយាជកា អធ្យាបកាឝ្ច តទ្វត៑ តិរស្ក្ឫត្យ បរស្បរំ ចចក្ឞិរេ ឯឞ បរានាវត៑ កិន្តុ ស្វមវិតុំ ន ឝក្នោតិ។
32 Христос, Цар Ізраїлів, — нехай зі́йде тепер із хреста, щоб побачили ми та й увірували“. Навіть ті, що ра́зом із Ним були ро́зп'яті, насміхалися з Нього.
យទីស្រាយេលោ រាជាភិឞិក្តស្ត្រាតា ភវតិ តហ៌្យធុនៃន ក្រុឝាទវរោហតុ វយំ តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា វិឝ្វសិឞ្យាមះ; កិញ្ច យៅ លោកៅ តេន សាទ៌្ធំ ក្រុឝេ ៜវិធ្យេតាំ តាវបិ តំ និព៌្ហត៌្សយាមាសតុះ។
33 А як шоста година настала, то аж до години дев'ятої те́мрява стала по ці́лій землі.
អថ ទ្វិតីយយាមាត៑ ត្ឫតីយយាមំ យាវត៑ សវ៌្វោ ទេឝះ សាន្ធការោភូត៑។
34 О годині ж дев'ятій Ісус скрикнув голосом гучни́м та й вимовив: „Елої́, Елої́, — лама́ савахта́ні“, що в перекладі значить: „Боже Мій, Боже Мій, — на́що Мене Ти покинув?“
តតស្ត្ឫតីយប្រហរេ យីឝុរុច្ចៃរវទត៑ ឯលី ឯលី លាមា ឝិវក្តនី អត៌្ហាទ៑ "ហេ មទីឝ មទីឝ ត្វំ បយ៌្យត្យាក្ឞីះ កុតោ ហិ មាំ?"
35 Дехто ж із тих, що стояли навколо, це почули й казали: „Ось Він кличе Іллю́!“
តទា សមីបស្ថលោកានាំ កេចិត៑ តទ្វាក្យំ និឝម្យាចខ្យុះ បឝ្យៃឞ ឯលិយម៑ អាហូយតិ។
36 А один із них побіг, намочив губку о́цтом, настроми́в на трости́ну, і давав Йому пити й казав: „Чекайте, побачим, — чи при́йде Ілля́ Його зняти!“
តត ឯកោ ជនោ ធាវិត្វាគត្យ ស្បញ្ជេ ៜម្លរសំ បូរយិត្វា តំ នឌាគ្រេ និធាយ បាតុំ តស្មៃ ទត្ត្វាវទត៑ តិឞ្ឋ ឯលិយ ឯនមវរោហយិតុម៑ ឯតិ ន វេតិ បឝ្យាមិ។
37 А Ісус скрикнув голосом гучни́м, — і духа віддав!
អថ យីឝុរុច្ចៃះ សមាហូយ ប្រាណាន៑ ជហៅ។
38 І в храмі завіса розде́рлась надво́є, — від ве́рху аж додолу.
តទា មន្ទិរស្យ ជវនិកោទ៌្វ្វាទធះរ្យ្យន្តា វិទីណ៌ា ទ្វិខណ្ឌាភូត៑។
39 А сотник, що насу́проти Нього стояв, як побачив, що Він отак духа віддав, то промовив: „Чоловік Цей був справді Син Божий!“
កិញ្ច ឥត្ថមុច្ចៃរាហូយ ប្រាណាន៑ ត្យជន្តំ តំ ទ្ឫឞ្ទ្វា តទ្រក្ឞណាយ និយុក្តោ យះ សេនាបតិរាសីត៑ សោវទត៑ នរោយម៑ ឦឝ្វរបុត្រ ឥតិ សត្យម៑។
40 Були ж і жінки́, що дивились здалека, між ними Марі́я Магдали́на, і Марія, мати Якова Молодшого та Йосі́ї, і Саломі́я,
តទានីំ មគ្ទលីនី មរិសម៑ កនិឞ្ឋយាកូពោ យោសេឝ្ច មាតាន្យមរិយម៑ ឝាលោមី ច យាះ ស្ត្រិយោ
41 що вони, як Він був у Галілеї, ходили за Ним та Йому прислуго́вували; і інших багато, що до Єрусалиму прийшли з Ним.
គាលីល្ប្រទេឝេ យីឝុំ សេវិត្វា តទនុគាមិន្យោ ជាតា ឥមាស្តទន្យាឝ្ច យា អនេកា នាយ៌ោ យីឝុនា សាទ៌្ធំ យិរូឝាលមមាយាតាស្តាឝ្ច ទូរាត៑ តានិ ទទ្ឫឝុះ។
42 А коли настав вечір, — через те, що було́ Пригото́влення, цебто перед суботою, —
អថាសាទនទិនស្យាត៌្ហាទ៑ វិឝ្រាមវារាត៑ បូវ៌្វទិនស្យ សាយំកាល អាគត
43 прийшов Йо́сип із Аримате́ї, радник поважний, що сам сподівавсь Царства Божого, і сміливо ввійшов до Пилата, — і просив тіла Ісусового.
ឦឝ្វររាជ្យាបេក្ឞ្យរិមថីយយូឞផនាមា មាន្យមន្ត្រី សមេត្យ បីលាតសវិធំ និព៌្ហយោ គត្វា យីឝោទ៌េហំ យយាចេ។
44 А Пила́т здивувався, щоб Він міг уже вмерти. І, покликавши сотника, запитався його, чи давно вже Розп'я́тий помер.
កិន្តុ ស ឥទានីំ ម្ឫតះ បីលាត ឥត្យសម្ភវំ មត្វា ឝតសេនាបតិមាហូយ ស កទា ម្ឫត ឥតិ បប្រច្ឆ។
45 І, дізнавшись від сотника, він подарував тіло Йо́сипові.
ឝតសេមនាបតិមុខាត៑ តជ្ជ្ញាត្វា យូឞផេ យីឝោទ៌េហំ ទទៅ។
46 А Йо́сип купив полотно, і, знявши Його, обгорнув полотном та й покла́в Його в гро́бі, що в скелі був ви́січений. І каменя привалив до моги́льних дверей.
បឝ្ចាត៑ ស សូក្ឞ្មំ វាសះ ក្រីត្វា យីឝោះ កាយមវរោហ្យ តេន វាសសា វេឞ្ដាយិត្វា គិរៅ ខាតឝ្មឝានេ ស្ថាបិតវាន៑ បាឞាណំ លោឋយិត្វា ទ្វារិ និទធេ។
47 Марія ж Магдали́на й Марія, мати Йосієва, дивилися, де́ ховали Його.
កិន្តុ យត្រ សោស្ថាប្យត តត មគ្ទលីនី មរិយម៑ យោសិមាត្ឫមរិយម៑ ច ទទ្ឫឝត្ឫះ។
