Від Луки 14
1 І сталось, що Він у суботу ввійшов був до дому одно́го з фарисейських старши́н, щоб хліба спожити, а вони назира́ли за Ним.
అనన్తరం విశ్రామవారే యీశౌ ప్రధానస్య ఫిరూశినో గృహే భోక్తుం గతవతి తే తం వీక్షితుమ్ ఆరేభిరే|
2 І ото перед Ним був один чоловік, слабий на водя́нку.
తదా జలోదరీ తస్య సమ్ముఖే స్థితః|
3 Ісус же озвався й сказав до зако́нників та фарисеїв: „Чи вздоровляти в суботу годи́ться чи ні?“
తతః స వ్యవస్థాపకాన్ ఫిరూశినశ్చ పప్రచ్ఛ, విశ్రామవారే స్వాస్థ్యం కర్త్తవ్యం న వా? తతస్తే కిమపి న ప్రత్యూచుః|
4 Вони ж мовчали. А Він, доторкну́вшись, уздоровив його та відпустив.
తదా స తం రోగిణం స్వస్థం కృత్వా విససర్జ;
5 І сказав Він до них: „Коли осел або віл котро́гось із вас упаде́ до крини́ці, то хіба він не витягне зараз його дня суботнього?“
తానువాచ చ యుష్మాకం కస్యచిద్ గర్ద్దభో వృషభో వా చేద్ గర్త్తే పతతి తర్హి విశ్రామవారే తత్క్షణం స కిం తం నోత్థాపయిష్యతి?
6 І вони не могли відповісти на це.
తతస్తే కథాయా ఏతస్యాః కిమపి ప్రతివక్తుం న శేకుః|
7 А як Він спостері́г, як вони собі перші місця вибирали, то сказав до запро́шених притчу:
అపరఞ్చ ప్రధానస్థానమనోనీతత్వకరణం విలోక్య స నిమన్త్రితాన్ ఏతదుపదేశకథాం జగాద,
8 „Коли́ хто покличе тебе на весі́лля, не сідай на першому місці, щоб не трапився хто поважні́ший за тебе з покли́каних,
త్వం వివాహాదిభోజ్యేషు నిమన్త్రితః సన్ ప్రధానస్థానే మోపావేక్షీః| త్వత్తో గౌరవాన్వితనిమన్త్రితజన ఆయాతే
9 і щоб той, хто покликав тебе та його, не прийшов і тобі не сказав: „Поступи́ся цьому місцем!“І тоді ти із соромом станеш займати місце останнє.
నిమన్త్రయితాగత్య మనుష్యాయైతస్మై స్థానం దేహీతి వాక్యం చేద్ వక్ష్యతి తర్హి త్వం సఙ్కుచితో భూత్వా స్థాన ఇతరస్మిన్ ఉపవేష్టుమ్ ఉద్యంస్యసి|
10 Але як ти будеш запро́шений, то приходь, і сідай на останньому місці, щоб той, хто покликав тебе, підійшов і сказав тобі: „При́ятелю, — сідай вище!“Тоді буде честь тобі перед покли́каними з тобою.
అస్మాత్ కారణాదేవ త్వం నిమన్త్రితో గత్వాఽప్రధానస్థాన ఉపవిశ, తతో నిమన్త్రయితాగత్య వదిష్యతి, హే బన్ధో ప్రోచ్చస్థానం గత్వోపవిశ, తథా సతి భోజనోపవిష్టానాం సకలానాం సాక్షాత్ త్వం మాన్యో భవిష్యసి|
11 Хто́ бо підно́ситься — буде впоко́рений, а хто впокоря́ється — той піднесе́ться“.
యః కశ్చిత్ స్వమున్నమయతి స నమయిష్యతే, కిన్తు యః కశ్చిత్ స్వం నమయతి స ఉన్నమయిష్యతే|
12 А тому́, хто Його був покликав, сказав Він: „Коли ти справляєш обід чи вече́рю, не клич дру́зів своїх, ні братів своїх, ані своїх ро́дичів, ні сусідів багатих, щоб так само й вони коли не запросили тебе, — і буде взає́мна ві́дплата тобі.
తదా స నిమన్త్రయితారం జనమపి జగాద, మధ్యాహ్నే రాత్రౌ వా భోజ్యే కృతే నిజబన్ధుగణో వా భ్రాతృగణో వా జ్ఞాతిగణో వా ధనిగణో వా సమీపవాసిగణో వా ఏతాన్ న నిమన్త్రయ, తథా కృతే చేత్ తే త్వాం నిమన్త్రయిష్యన్తి, తర్హి పరిశోధో భవిష్యతి|
13 Але, як справляєш гости́ну, клич убогих, калік, кривих та сліпих,
కిన్తు యదా భేజ్యం కరోషి తదా దరిద్రశుష్కకరఖఞ్జాన్ధాన్ నిమన్త్రయ,
14 і бу́деш блаженний, бо не мають вони чим віддати тобі, — віддасться ж тобі за воскресі́ння праведних!“
తత ఆశిషం లప్స్యసే, తేషు పరిశోధం కర్త్తుమశక్నువత్సు శ్మశానాద్ధార్మ్మికానాముత్థానకాలే త్వం ఫలాం లప్స్యసే|
15 Як почув це один із отих, що сиділи з Ним при столі, то до Нього сказав: „Блаженний, хто хліб споживатиме в Божому Царстві!“
అనన్తరం తాం కథాం నిశమ్య భోజనోపవిష్టః కశ్చిత్ కథయామాస, యో జన ఈశ్వరస్య రాజ్యే భోక్తుం లప్స్యతే సఏవ ధన్యః|
16 Він же промовив до нього: „Один чоловік споряди́в був велику вече́рю, і запросив багатьох.
తతః స ఉవాచ, కశ్చిత్ జనో రాత్రౌ భేజ్యం కృత్వా బహూన్ నిమన్త్రయామాస|
17 І послав він свого раба ча́су вече́рі сказати запро́шеним: „Ідіть, бо вже все нагото́вано“.
తతో భోజనసమయే నిమన్త్రితలోకాన్ ఆహ్వాతుం దాసద్వారా కథయామాస, ఖద్యద్రవ్యాణి సర్వ్వాణి సమాసాదితాని సన్తి, యూయమాగచ్ఛత|
18 І зараз усі почали́ відмовлятися. Перший сказав йому: „Поле купив я, і маю потребу піти та оглянути його. Прошу́ тебе, — вибач мені!“
కిన్తు తే సర్వ్వ ఏకైకం ఛలం కృత్వా క్షమాం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే| ప్రథమో జనః కథయామాస, క్షేత్రమేకం క్రీతవానహం తదేవ ద్రష్టుం మయా గన్తవ్యమ్, అతఏవ మాం క్షన్తుం తం నివేదయ|
19 А другий сказав: „Я купив собі п'ять пар волів, — і йду спро́бувати їх. Прошу́ тебе, — вибач мені!“
అన్యో జనః కథయామాస, దశవృషానహం క్రీతవాన్ తాన్ పరీక్షితుం యామి తస్మాదేవ మాం క్షన్తుం తం నివేదయ|
20 І знов інший сказав: „Одружився ось я, і через те я не мо́жу прибути“.
అపరః కథయామాస, వ్యూఢవానహం తస్మాత్ కారణాద్ యాతుం న శక్నోమి|
21 І вернувся той раб і па́нові своєму про все розпо́вів. Розгнівавсь госпо́дар тоді, та й сказав до свого раба: „Піди швидко на вулиці та на завулки міські́, і приведи́ сюди вбогих, і калік, і сліпих, і кривих“.
పశ్చాత్ స దాసో గత్వా నిజప్రభోః సాక్షాత్ సర్వ్వవృత్తాన్తం నివేదయామాస, తతోసౌ గృహపతిః కుపిత్వా స్వదాసం వ్యాజహార, త్వం సత్వరం నగరస్య సన్నివేశాన్ మార్గాంశ్చ గత్వా దరిద్రశుష్కకరఖఞ్జాన్ధాన్ అత్రానయ|
22 І згодом раб повідо́мив: „Пане, сталося так, як звелів ти, та мі́сця є ще“.
తతో దాసోఽవదత్, హే ప్రభో భవత ఆజ్ఞానుసారేణాక్రియత తథాపి స్థానమస్తి|
23 І сказав пан рабові: „Піди на дороги й на за́городи, та й си́луй прийти, щоб напо́внився дім мій.
తదా ప్రభుః పున ర్దాసాయాకథయత్, రాజపథాన్ వృక్షమూలాని చ యాత్వా మదీయగృహపూరణార్థం లోకానాగన్తుం ప్రవర్త్తయ|
24 Кажу́ бо я вам, що жоден із запрошених му́жів тих не покушту́є моєї вечері. Бо багато покли́каних, та ви́браних мало!“
అహం యుష్మభ్యం కథయామి, పూర్వ్వనిమన్త్రితానమేకోపి మమాస్య రాత్రిభోజ్యస్యాస్వాదం న ప్రాప్స్యతి|
25 Ішло ж з Ним багато людей. І, звернувшись, сказав Він до них:
అనన్తరం బహుషు లోకేషు యీశోః పశ్చాద్ వ్రజితేషు సత్సు స వ్యాఘుట్య తేభ్యః కథయామాస,
26 „Коли хто прихо́дить до Мене, і не знена́видить свого батька та матері, і дружи́ни й дітей, і братів і сесте́р, а до того й своє́ї душі́, — той не може буть учнем Моїм!
యః కశ్చిన్ మమ సమీపమ్ ఆగత్య స్వస్య మాతా పితా పత్నీ సన్తానా భ్రాతరో భగిమ్యో నిజప్రాణాశ్చ, ఏతేభ్యః సర్వ్వేభ్యో మయ్యధికం ప్రేమ న కరోతి, స మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|
27 І хто свого хреста не несе, і не йде вслід за Мною, — той не може бути учнем Моїм!
యః కశ్చిత్ స్వీయం క్రుశం వహన్ మమ పశ్చాన్న గచ్ఛతి, సోపి మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|
28 Хто бо з вас, коли башту поставити хоче, перше не сяде й вида́тків не ви́рахує, — чи має потрібне на ви́конання,
దుర్గనిర్మ్మాణే కతివ్యయో భవిష్యతి, తథా తస్య సమాప్తికరణార్థం సమ్పత్తిరస్తి న వా, ప్రథమముపవిశ్య ఏతన్న గణయతి, యుష్మాకం మధ్య ఏతాదృశః కోస్తి?
29 щоб, коли покладе він основу, але докінчи́ти не зможе, усі, хто побачить, не стали б сміятися з нього,
నోచేద్ భిత్తిం కృత్వా శేషే యది సమాపయితుం న శక్ష్యతి,
30 говорячи: „Чоловік цей почав будувати, але докінчи́ти не міг“.
తర్హి మానుషోయం నిచేతుమ్ ఆరభత సమాపయితుం నాశక్నోత్, ఇతి వ్యాహృత్య సర్వ్వే తముపహసిష్యన్తి|
31 Або який цар, ідучи́ на війну супроти царя іншого, перше не сяде порадитися, чи спромо́жен він із десятьма́ тисячами стріти того, хто йде з двадцятьма́ тисячами проти нього?
అపరఞ్చ భిన్నభూపతినా సహ యుద్ధం కర్త్తుమ్ ఉద్యమ్య దశసహస్రాణి సైన్యాని గృహీత్వా వింశతిసహస్రేః సైన్యైః సహితస్య సమీపవాసినః సమ్ముఖం యాతుం శక్ష్యామి న వేతి ప్రథమం ఉపవిశ్య న విచారయతి ఏతాదృశో భూమిపతిః కః?
32 Коли ж ні, то, як той ще дале́ко, шле посольство до нього та й просить про мир.
యది న శక్నోతి తర్హి రిపావతిదూరే తిష్ఠతి సతి నిజదూతం ప్రేష్య సన్ధిం కర్త్తుం ప్రార్థయేత|
33 Так ото й кожен із вас, який не зречеться усьо́го, що має, не може бути учнем Моїм.
తద్వద్ యుష్మాకం మధ్యే యః కశ్చిన్ మదర్థం సర్వ్వస్వం హాతుం న శక్నోతి స మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|
34 Сіль — добра річ. Коли ж сіль несолоною стане, чим приправити її?
లవణమ్ ఉత్తమమ్ ఇతి సత్యం, కిన్తు యది లవణస్య లవణత్వమ్ అపగచ్ఛతి తర్హి తత్ కథం స్వాదుయుక్తం భవిష్యతి?
35 Ні на землю, ні на гній не потрібна вона, — її геть викидають. Хто має ву́ха, щоб слухати, — нехай слу́хає!“
తద భూమ్యర్థమ్ ఆలవాలరాశ్యర్థమపి భద్రం న భవతి; లోకాస్తద్ బహిః క్షిపన్తి| యస్య శ్రోతుం శ్రోత్రే స్తః స శృణోతు|
