Від Луки 10
1 Після того призна́чив Господь і інших Сімдеся́т, і послав їх по двох перед Себе до кожного міста та місця, куди Сам мав іти.
తతః పరం ప్రభురపరాన్ సప్తతిశిష్యాన్ నియుజ్య స్వయం యాని నగరాణి యాని స్థానాని చ గమిష్యతి తాని నగరాణి తాని స్థానాని చ ప్రతి ద్వౌ ద్వౌ జనౌ ప్రహితవాన్|
2 І промовив до них: „Хоч жни́во велике, та робі́тників мало; тож благайте Господаря жни́ва, щоб робі́тників вислав на жни́во Своє.
తేభ్యః కథయామాస చ శస్యాని బహూనీతి సత్యం కిన్తు ఛేదకా అల్పే; తస్మాద్ధేతోః శస్యక్షేత్రే ఛేదకాన్ అపరానపి ప్రేషయితుం క్షేత్రస్వామినం ప్రార్థయధ్వం|
3 Ідіть! Оце посилаю Я вас, як ягнят між вовки́.
యూయం యాత, పశ్యత, వృకాణాం మధ్యే మేషశావకానివ యుష్మాన్ ప్రహిణోమి|
4 Не носіть ні кали́тки, ні торби, ні санда́ль, і не вітайте в дорозі ніко́го.
యూయం క్షుద్రం మహద్ వా వసనసమ్పుటకం పాదుకాశ్చ మా గృహ్లీత, మార్గమధ్యే కమపి మా నమత చ|
5 Як до дому ж якого ви вві́йдете, то найперше кажіть: „Мир дому цьому́!“
అపరఞ్చ యూయం యద్ యత్ నివేశనం ప్రవిశథ తత్ర నివేశనస్యాస్య మఙ్గలం భూయాదితి వాక్యం ప్రథమం వదత|
6 І коли син миру там буде, то спочи́не на ньому ваш мир, коли ж ні — до вас ве́рнеться.
తస్మాత్ తస్మిన్ నివేశనే యది మఙ్గలపాత్రం స్థాస్యతి తర్హి తన్మఙ్గలం తస్య భవిష్యతి, నోచేత్ యుష్మాన్ ప్రతి పరావర్త్తిష్యతే|
7 Зоставайтеся ж у домі тім самім, споживайте та пийте, що є в них, — бо вартий робі́тник своєї заплати. Не ходіть з дому в дім.
అపరఞ్చ తే యత్కిఞ్చిద్ దాస్యన్తి తదేవ భుక్త్వా పీత్వా తస్మిన్నివేశనే స్థాస్యథ; యతః కర్మ్మకారీ జనో భృతిమ్ అర్హతి; గృహాద్ గృహం మా యాస్యథ|
8 А як при́йдете в місто яке, і вас при́ймуть, — споживайте, що вам подадуть.
అన్యచ్చ యుష్మాసు కిమపి నగరం ప్రవిష్టేషు లోకా యది యుష్మాకమ్ ఆతిథ్యం కరిష్యన్తి, తర్హి యత్ ఖాద్యమ్ ఉపస్థాస్యన్తి తదేవ ఖాదిష్యథ|
9 Уздоро́влюйте хворих, що в нім, промовляйте до них: „Набли́зилося Царство Боже до вас!“
తన్నగరస్థాన్ రోగిణః స్వస్థాన్ కరిష్యథ, ఈశ్వరీయం రాజ్యం యుష్మాకమ్ అన్తికమ్ ఆగమత్ కథామేతాఞ్చ ప్రచారయిష్యథ|
10 А як при́йдете в місто яке, і вас не приймуть, то вийдіть на вулиці його та й кажіть:
కిన్తు కిమపి పురం యుష్మాసు ప్రవిష్టేషు లోకా యది యుష్మాకమ్ ఆతిథ్యం న కరిష్యన్తి, తర్హి తస్య నగరస్య పన్థానం గత్వా కథామేతాం వదిష్యథ,
11 „Ми обтру́шуємо вам навіть порох, що прилип до нас із вашого міста. Та знайте оце, що набли́зилося Ца́рство Боже!“
యుష్మాకం నగరీయా యా ధూల్యోఽస్మాసు సమలగన్ తా అపి యుష్మాకం ప్రాతికూల్యేన సాక్ష్యార్థం సమ్పాతయామః; తథాపీశ్వరరాజ్యం యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగతమ్ ఇతి నిశ్చితం జానీత|
12 Кажу вам: того дня легше буде содо́млянам, аніж місту тому́!“
అహం యుష్మభ్యం యథార్థం కథయామి, విచారదినే తస్య నగరస్య దశాతః సిదోమో దశా సహ్యా భవిష్యతి|
13 „Горе тобі, Хоразі́не, горе тобі, Віфсаїдо! Бо коли б то у Тирі й Сидоні були відбули́ся ті чу́да, що сталися в вас, то давно б вони покаялися в волосяни́ці та в попелі!
హా హా కోరాసీన్ నగర, హా హా బైత్సైదానగర యువయోర్మధ్యే యాదృశాని ఆశ్చర్య్యాణి కర్మ్మాణ్యక్రియన్త, తాని కర్మ్మాణి యది సోరసీదోనో ర్నగరయోరకారిష్యన్త, తదా ఇతో బహుదినపూర్వ్వం తన్నివాసినః శణవస్త్రాణి పరిధాయ గాత్రేషు భస్మ విలిప్య సముపవిశ్య సమఖేత్స్యన్త|
14 Але на суді відрадніш буде Тиру й Сидону, як вам.
అతో విచారదివసే యుష్మాకం దశాతః సోరసీదోన్నివాసినాం దశా సహ్యా భవిష్యతి|
హే కఫర్నాహూమ్, త్వం స్వర్గం యావద్ ఉన్నతా కిన్తు నరకం యావత్ న్యగ్భవిష్యసి| (Hadēs g86)
16 Хто слухає вас — Мене слухає, хто ж погорджує вами — погорджує Мною, хто ж погорджує Мною — погорджує Тим, Хто послав Мене“.
యో జనో యుష్మాకం వాక్యం గృహ్లాతి స మమైవ వాక్యం గృహ్లాతి; కిఞ్చ యో జనో యుష్మాకమ్ అవజ్ఞాం కరోతి స మమైవావజ్ఞాం కరోతి; యో జనో మమావజ్ఞాం కరోతి చ స మత్ప్రేరకస్యైవావజ్ఞాం కరోతి|
17 А ті Сімдеся́т повернулися з радістю, кажучи: „Господи, — навіть де́мони ко́ряться нам у Ім'я́ Твоє!“
అథ తే సప్తతిశిష్యా ఆనన్దేన ప్రత్యాగత్య కథయామాసుః, హే ప్రభో భవతో నామ్నా భూతా అప్యస్మాకం వశీభవన్తి|
18 Він же промовив до них: „Я бачив того сатану, що з неба спадав, немов блискавка.
తదానీం స తాన్ జగాద, విద్యుతమివ స్వర్గాత్ పతన్తం శైతానమ్ అదర్శమ్|
19 Ось Я вла́ду вам дав наступати на змій та скорпіо́нів, і на всю силу ворожу, — і ніщо вам не зашко́дить.
పశ్యత సర్పాన్ వృశ్చికాన్ రిపోః సర్వ్వపరాక్రమాంశ్చ పదతలై ర్దలయితుం యుష్మభ్యం శక్తిం దదామి తస్మాద్ యుష్మాకం కాపి హాని ర్న భవిష్యతి|
20 Та не тіштеся тим, що вам ко́ряться духи, але тіштесь, що ваші ймення записані в небі!“
భూతా యుష్మాకం వశీభవన్తి, ఏతన్నిమిత్తత్ మా సముల్లసత, స్వర్గే యుష్మాకం నామాని లిఖితాని సన్తీతి నిమిత్తం సముల్లసత|
21 Того ча́су Ісус звеселився був Духом Святим і промовив: „Прославляю Тебе, Отче, Господи неба й землі, що втаїв Ти оце від премудрих і розумних, та його немовлятам відкрив. Так, Отче, бо Тобі так було до вподоби!
తద్ఘటికాయాం యీశు ర్మనసి జాతాహ్లాదః కథయామాస హే స్వర్గపృథివ్యోరేకాధిపతే పితస్త్వం జ్ఞానవతాం విదుషాఞ్చ లోకానాం పురస్తాత్ సర్వ్వమేతద్ అప్రకాశ్య బాలకానాం పురస్తాత్ ప్రాకాశయ ఏతస్మాద్ధేతోస్త్వాం ధన్యం వదామి, హే పితరిత్థం భవతు యద్ ఏతదేవ తవ గోచర ఉత్తమమ్|
22 Передав Мені все Мій Отець. І не знає ніхто, хто є Син, — тільки Отець, і хто Отець — тільки Син, та кому Син захоче відкрити“.
పిత్రా సర్వ్వాణి మయి సమర్పితాని పితరం వినా కోపి పుత్రం న జానాతి కిఞ్చ పుత్రం వినా యస్మై జనాయ పుత్రస్తం ప్రకాశితవాన్ తఞ్చ వినా కోపి పితరం న జానాతి|
23 І, звернувшись до учнів, наодинці їм сказав: „Блаженні ті очі, що бачать, що́ бачите ви!
తపః పరం స శిష్యాన్ ప్రతి పరావృత్య గుప్తం జగాద, యూయమేతాని సర్వ్వాణి పశ్యథ తతో యుష్మాకం చక్షూంషి ధన్యాని|
24 Кажу ж вам, що багато пророків і царів бажали побачити, що бачите ви — та й не бачили, і почути, що́ чуєте ви — і не чули!“
యుష్మానహం వదామి, యూయం యాని సర్వ్వాణి పశ్యథ తాని బహవో భవిష్యద్వాదినో భూపతయశ్చ ద్రష్టుమిచ్ఛన్తోపి ద్రష్టుం న ప్రాప్నువన్, యుష్మాభి ర్యా యాః కథాశ్చ శ్రూయన్తే తాః శ్రోతుమిచ్ఛన్తోపి శ్రోతుం నాలభన్త|
25 І підвівсь ось зако́нник один, і сказав, Його випробо́вуючи: „Учителю, що́ робити мені, щоб вічне життя осягну́ти?“ (aiōnios g166)
అనన్తరమ్ ఏకో వ్యవస్థాపక ఉత్థాయ తం పరీక్షితుం పప్రచ్ఛ, హే ఉపదేశక అనన్తాయుషః ప్రాప్తయే మయా కిం కరణీయం? (aiōnios g166)
26 Він же йому відказав: „Що́ в Зако́ні написано, як ти читаєш?“
యీశుః ప్రత్యువాచ, అత్రార్థే వ్యవస్థాయాం కిం లిఖితమస్తి? త్వం కీదృక్ పఠసి?
27 А той відповів і сказав: „Люби Господа Бога свого́ всім серцем своїм, і всією душею своєю, і всією силою своєю, і всім своїм розумом“, і свого ближнього, як само́го себе“.
తతః సోవదత్, త్వం సర్వ్వాన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వశక్తిభిః సర్వ్వచిత్తైశ్చ ప్రభౌ పరమేశ్వరే ప్రేమ కురు, సమీపవాసిని స్వవత్ ప్రేమ కురు చ|
28 Він же йому́ відказав: „Правильно ти відповів. Роби це, — і будеш жити“.
తదా స కథయామాస, త్వం యథార్థం ప్రత్యవోచః, ఇత్థమ్ ఆచర తేనైవ జీవిష్యసి|
29 А той бажав сам себе ви́правдати, та й сказав до Ісуса: „А хто то мій ближній?“
కిన్తు స జనః స్వం నిర్ద్దోషం జ్ఞాపయితుం యీశుం పప్రచ్ఛ, మమ సమీపవాసీ కః? తతో యీశుః ప్రత్యువాచ,
30 А Ісус відповів і промовив: „Один чоловік ішов з Єрусалиму до Єрихо́ну, і попався розбійникам, що обдерли його, і завдали́ йому рани, та й утекли́, покинувши ле́две живого його́.
ఏకో జనో యిరూశాలమ్పురాద్ యిరీహోపురం యాతి, ఏతర్హి దస్యూనాం కరేషు పతితే తే తస్య వస్త్రాదికం హృతవన్తః తమాహత్య మృతప్రాయం కృత్వా త్యక్త్వా యయుః|
31 Прохо́див випа́дком тією дорогою священик один, побачив його, — і проминув.
అకస్మాద్ ఏకో యాజకస్తేన మార్గేణ గచ్ఛన్ తం దృష్ట్వా మార్గాన్యపార్శ్వేన జగామ|
32 Так само й Левит надійшов на те місце, поглянув, — і теж проминув.
ఇత్థమ్ ఏకో లేవీయస్తత్స్థానం ప్రాప్య తస్యాన్తికం గత్వా తం విలోక్యాన్యేన పార్శ్వేన జగామ|
33 Прохо́див же там якийсь самаряни́н, та й натра́пив на нього, і, побачивши, змилосе́рдився.
కిన్త్వేకః శోమిరోణీయో గచ్ఛన్ తత్స్థానం ప్రాప్య తం దృష్ట్వాదయత|
34 І він підійшов, і обв'язав йому рани, наливши оливи й вина. Потому його посадив на худо́бину власну, і приставив його до гостиниці, та й клопота́вся про нього.
తస్యాన్తికం గత్వా తస్య క్షతేషు తైలం ద్రాక్షారసఞ్చ ప్రక్షిప్య క్షతాని బద్ధ్వా నిజవాహనోపరి తముపవేశ్య ప్రవాసీయగృహమ్ ఆనీయ తం సిషేవే|
35 А другого дня, від'їжджавши, вийняв він два динарії, та й дав їх госпо́дареві й проказав: „Заопікуйся ним, а як більше що витратиш, — заплачу́ тобі, як верну́ся“.
పరస్మిన్ దివసే నిజగమనకాలే ద్వౌ ముద్రాపాదౌ తద్గృహస్వామినే దత్త్వావదత్ జనమేనం సేవస్వ తత్ర యోఽధికో వ్యయో భవిష్యతి తమహం పునరాగమనకాలే పరిశోత్స్యామి|
36 Котри́й же з цих трьох — на думку твою — був ближній тому, хто попався розбійникам?“
ఏషాం త్రయాణాం మధ్యే తస్య దస్యుహస్తపతితస్య జనస్య సమీపవాసీ కః? త్వయా కిం బుధ్యతే?
37 А він відказав: „Той, хто вчинив йому ми́лість“. Ісус же сказав йому: „Іди, — і роби так і ти!“
తతః స వ్యవస్థాపకః కథయామాస యస్తస్మిన్ దయాం చకార| తదా యీశుః కథయామాస త్వమపి గత్వా తథాచర|
38 І сталось, коли вони йшли, Він прийшов до одно́го села. Одна ж жінка, Марта їй на ім'я́, прийняла Його в дім свій.
తతః పరం తే గచ్ఛన్త ఏకం గ్రామం ప్రవివిశుః; తదా మర్థానామా స్త్రీ స్వగృహే తస్యాతిథ్యం చకార|
39 Була ж в неї сестра, що звалась Марія; вона сіла в ногах у Ісуса, та й слухала сло́ва Його.
తస్మాత్ మరియమ్ నామధేయా తస్యా భగినీ యీశోః పదసమీప ఉవవిశ్య తస్యోపదేశకథాం శ్రోతుమారేభే|
40 А Марта великою по́слугою клопота́лась, а спинившись, сказала: „Господи, чи байду́же Тобі, що на мене саму́ полишила служити сестра моя? Скажи ж їй, щоб мені помогла“.
కిన్తు మర్థా నానాపరిచర్య్యాయాం వ్యగ్రా బభూవ తస్మాద్ధేతోస్తస్య సమీపమాగత్య బభాషే; హే ప్రభో మమ భగినీ కేవలం మమోపరి సర్వ్వకర్మ్మణాం భారమ్ అర్పితవతీ తత్ర భవతా కిఞ్చిదపి న మనో నిధీయతే కిమ్? మమ సాహాయ్యం కర్త్తుం భవాన్ తామాదిశతు|
41 Госпо́дь же промовив у відповідь їй: „Марто, Марто, — турбуєшся й жу́ришся ти про багато чого́,
తతో యీశుః ప్రత్యువాచ హే మర్థే హే మర్థే, త్వం నానాకార్య్యేషు చిన్తితవతీ వ్యగ్రా చాసి,
42 а потрібне одне. Марія ж обрала найкращу ча́стку, яка не відбереться від неї“.
కిన్తు ప్రయోజనీయమ్ ఏకమాత్రమ్ ఆస్తే| అపరఞ్చ యముత్తమం భాగం కోపి హర్త్తుం న శక్నోతి సఏవ మరియమా వృతః|
