Від Івана 17
1 По мові оцій Ісус очі Свої звів до неба й промовив: „Прийшла, Отче, година, — прослав Сина Свого, щоб і Син Твій прославив Тебе,
తతః పరం యీశురేతాః కథాః కథయిత్వా స్వర్గం విలోక్యైతత్ ప్రార్థయత్, హే పితః సమయ ఉపస్థితవాన్; యథా తవ పుత్రస్తవ మహిమానం ప్రకాశయతి తదర్థం త్వం నిజపుత్రస్య మహిమానం ప్రకాశయ|
2 бо Ти дав Йому вла́ду над тілом усяким, щоб Він дав життя вічне всім їм, яких дав Ти Йому. (aiōnios g166)
త్వం యోల్లోకాన్ తస్య హస్తే సమర్పితవాన్ స యథా తేభ్యోఽనన్తాయు ర్దదాతి తదర్థం త్వం ప్రాణిమాత్రాణామ్ అధిపతిత్వభారం తస్మై దత్తవాన్| (aiōnios g166)
3 Життя ж вічне — це те, щоб пізнали Тебе, єдиного Бога правдивого, та Ісуса Христа, що послав Ти Його. (aiōnios g166)
యస్త్వమ్ అద్వితీయః సత్య ఈశ్వరస్త్వయా ప్రేరితశ్చ యీశుః ఖ్రీష్ట ఏతయోరుభయోః పరిచయే ప్రాప్తేఽనన్తాయు ర్భవతి| (aiōnios g166)
4 Я прославив Тебе на землі, — доверши́в Я те ді́ло, що Ти дав Мені ви́конати.
త్వం యస్య కర్మ్మణో భారం మహ్యం దత్తవాన్, తత్ సమ్పన్నం కృత్వా జగత్యస్మిన్ తవ మహిమానం ప్రాకాశయం|
5 І тепер прослав, Отче, Мене Сам у Себе тією славою, яку в Тебе Я мав, поки світ не постав.
అతఏవ హే పిత ర్జగత్యవిద్యమానే త్వయా సహ తిష్ఠతో మమ యో మహిమాసీత్ సమ్ప్రతి తవ సమీపే మాం తం మహిమానం ప్రాపయ|
6 Я Ім'я́ Твоє виявив лю́дям, що Мені Ти із світу їх дав. Твоїми були вони, і Ти дав їх Мені, і вони зберегли́ Твоє слово.
అన్యచ్చ త్వమ్ ఏతజ్జగతో యాల్లోకాన్ మహ్యమ్ అదదా అహం తేభ్యస్తవ నామ్నస్తత్త్వజ్ఞానమ్ అదదాం, తే తవైవాసన్, త్వం తాన్ మహ్యమదదాః, తస్మాత్తే తవోపదేశమ్ అగృహ్లన్|
7 Тепер пізнали вони, що все те, що Ти Мені дав, від Тебе похо́дить,
త్వం మహ్యం యత్ కిఞ్చిద్ అదదాస్తత్సర్వ్వం త్వత్తో జాయతే ఇత్యధునాజానన్|
8 бо слова́, що дав Ти Мені, Я їм передав, — і вони прийняли й зрозуміли правдиво, що Я вийшов від Тебе, і ввірували, що послав Ти Мене.
మహ్యం యముపదేశమ్ అదదా అహమపి తేభ్యస్తముపదేశమ్ అదదాం తేపి తమగృహ్లన్ త్వత్తోహం నిర్గత్య త్వయా ప్రేరితోభవమ్ అత్ర చ వ్యశ్వసన్|
9 Я благаю за них. Не за світ Я благаю, а за тих, кого дав Ти Мені, — Твої бо вони!
తేషామేవ నిమిత్తం ప్రార్థయేఽహం జగతో లోకనిమిత్తం న ప్రార్థయే కిన్తు యాల్లోకాన్ మహ్యమ్ అదదాస్తేషామేవ నిమిత్తం ప్రార్థయేఽహం యతస్తే తవైవాసతే|
10 Усе бо Моє — то Твоє, а Твоє — то Моє, і просла́вивсь Я в них.
యే మమ తే తవ యే చ తవ తే మమ తథా తై ర్మమ మహిమా ప్రకాశ్యతే|
11 І не на світі вже Я, а вони ще на світі, а Я йду до Тебе. Святий Отче, — заховай в Ім'я́ Своє їх, яких дав Ти Мені, щоб як Ми, єдине були!
సామ్ప్రతమ్ అస్మిన్ జగతి మమావస్థితేః శేషమ్ అభవత్ అహం తవ సమీపం గచ్ఛామి కిన్తు తే జగతి స్థాస్యన్తి; హే పవిత్ర పితరావయో ర్యథైకత్వమాస్తే తథా తేషామప్యేకత్వం భవతి తదర్థం యాల్లోకాన్ మహ్యమ్ అదదాస్తాన్ స్వనామ్నా రక్ష|
12 Коли з ними на світі Я був, Я беріг їх у Йме́ння Твоє, тих, що дав Ти Мені, і зберіг, і ніхто з них не згинув, крім призна́ченого на загибіль, щоб збуло́ся Писа́ння.
యావన్తి దినాని జగత్యస్మిన్ తైః సహాహమాసం తావన్తి దినాని తాన్ తవ నామ్నాహం రక్షితవాన్; యాల్లోకాన్ మహ్యమ్ అదదాస్తాన్ సర్వ్వాన్ అహమరక్షం, తేషాం మధ్యే కేవలం వినాశపాత్రం హారితం తేన ధర్మ్మపుస్తకస్య వచనం ప్రత్యక్షం భవతి|
13 Тепер же до Тебе Я йду, але це говорю́ Я на світі, щоб мали вони в собі радість Мою доскона́лу.
కిన్త్వధునా తవ సన్నిధిం గచ్ఛామి మయా యథా తేషాం సమ్పూర్ణానన్దో భవతి తదర్థమహం జగతి తిష్ఠన్ ఏతాః కథా అకథయమ్|
14 Я їм дав Твоє слово, але світ їх знена́видів, бо вони не від світу, як і Я не від світу.
తవోపదేశం తేభ్యోఽదదాం జగతా సహ యథా మమ సమ్బన్ధో నాస్తి తథా జజతా సహ తేషామపి సమ్బన్ధాభావాజ్ జగతో లోకాస్తాన్ ఋతీయన్తే|
15 Не благаю, щоб Ти їх зо світу забрав, але щоб зберіг їх від злого.
త్వం జగతస్తాన్ గృహాణేతి న ప్రార్థయే కిన్త్వశుభాద్ రక్షేతి ప్రార్థయేహమ్|
16 Не від світу вони, як і Я не від світу.
అహం యథా జగత్సమ్బన్ధీయో న భవామి తథా తేపి జగత్సమ్బన్ధీయా న భవన్తి|
17 Освяти Ти їх правдою! Твоє слово — то правда.
తవ సత్యకథయా తాన్ పవిత్రీకురు తవ వాక్యమేవ సత్యం|
18 Як на світ Ти послав Мене, так і Я на світ послав їх.
త్వం యథా మాం జగతి ప్రైరయస్తథాహమపి తాన్ జగతి ప్రైరయం|
19 А за них Я посвячую в жертву Само́го Себе, щоб освячені правдою стали й вони.
తేషాం హితార్థం యథాహం స్వం పవిత్రీకరోమి తథా సత్యకథయా తేపి పవిత్రీభవన్తు|
20 Та не тільки за них Я благаю, а й за тих, що ради їхнього сло́ва ввірують у Мене,
కేవలం ఏతేషామర్థే ప్రార్థయేఽహమ్ ఇతి న కిన్త్వేతేషాముపదేశేన యే జనా మయి విశ్వసిష్యన్తి తేషామప్యర్థే ప్రార్థేయేఽహమ్|
21 щоб були всі одно: як Ти, Отче, в Мені, а Я — у Тобі, щоб одно́ були в Нас і вони, — щоб увірував світ, що Мене Ти послав.
హే పితస్తేషాం సర్వ్వేషామ్ ఏకత్వం భవతు తవ యథా మయి మమ చ యథా త్వయ్యేకత్వం తథా తేషామప్యావయోరేకత్వం భవతు తేన త్వం మాం ప్రేరితవాన్ ఇతి జగతో లోకాః ప్రతియన్తు|
22 А ту славу, що дав Ти Мені, Я їм передав, щоб єдине були, як єдине і Ми.
యథావయోరేకత్వం తథా తేషామప్యేకత్వం భవతు తేష్వహం మయి చ త్వమ్ ఇత్థం తేషాం సమ్పూర్ణమేకత్వం భవతు, త్వం ప్రేరితవాన్ త్వం మయి యథా ప్రీయసే చ తథా తేష్వపి ప్రీతవాన్ ఏతద్యథా జగతో లోకా జానన్తి
23 Я — у них, а Ти — у Мені, щоб були́ досконалі в одно, і щоб пізнав світ, що послав Мене Ти, і що їх полюбив Ти, як Мене полюбив.
తదర్థం త్వం యం మహిమానం మహ్యమ్ అదదాస్తం మహిమానమ్ అహమపి తేభ్యో దత్తవాన్|
24 Бажаю Я, Отче, щоб і ті, кого дав Ти Мені, там зо Мною були́, де знахо́джуся Я, щоб бачили славу Мою, яку дав Ти Мені, — бо Ти полюбив Мене перше закла́дин світу.
హే పిత ర్జగతో నిర్మ్మాణాత్ పూర్వ్వం మయి స్నేహం కృత్వా యం మహిమానం దత్తవాన్ మమ తం మహిమానం యథా తే పశ్యన్తి తదర్థం యాల్లోకాన్ మహ్యం దత్తవాన్ అహం యత్ర తిష్ఠామి తేపి యథా తత్ర తిష్ఠన్తి మమైషా వాఞ్ఛా|
25 Отче Праведний! Хоча́ не пізнав Тебе світ, та пізнав Тебе Я. І пізнали вони, що послав Мене Ти.
హే యథార్థిక పిత ర్జగతో లోకైస్త్వయ్యజ్ఞాతేపి త్వామహం జానే త్వం మాం ప్రేరితవాన్ ఇతీమే శిష్యా జానన్తి|
26 Я ж Ім'я Твоє́ їм об'явив й об'явля́тиму, щоб любов, що Ти нею Мене полюбив, була́ в них, а Я в них!“
యథాహం తేషు తిష్ఠామి తథా మయి యేన ప్రేమ్నా ప్రేమాకరోస్తత్ తేషు తిష్ఠతి తదర్థం తవ నామాహం తాన్ జ్ఞాపితవాన్ పునరపి జ్ఞాపయిష్యామి|
