< Від Івана 12 >
1 Ісус же за шість день до Пасхи прибув до Віфа́нії, де жив Лазар, що його воскресив Ісус із мертвих.
నిస్తారోత్సవాత్ పూర్వ్వం దినషట్కే స్థితే యీశు ర్యం ప్రమీతమ్ ఇలియాసరం శ్మశానాద్ ఉదస్థాపరత్ తస్య నివాసస్థానం బైథనియాగ్రామమ్ ఆగచ్ఛత్|
2 І для Нього вече́рю там спра́вили, а Марта прислуго́вувала. Був же й Лазар одним із тих, що до столу з Ним сіли.
తత్ర తదర్థం రజన్యాం భోజ్యే కృతే మర్థా పర్య్యవేషయద్ ఇలియాసర్ చ తస్య సఙ్గిభిః సార్ద్ధం భోజనాసన ఉపావిశత్|
3 А Марія взяла літру мира, — з найдоро́жчого на́рду паху́чого, і намасти́ла Ісусові но́ги, і воло́ссям своїм Йому но́ги обтерла. І пахощі мира наповнили дім!
తదా మరియమ్ అర్ద్ధసేటకం బహుమూల్యం జటామాంసీయం తైలమ్ ఆనీయ యీశోశ్చరణయో ర్మర్ద్దయిత్వా నిజకేశ ర్మార్ష్టుమ్ ఆరభత; తదా తైలస్య పరిమలేన గృహమ్ ఆమోదితమ్ అభవత్|
4 І говорить один з Його учнів, Юда Іскаріо́тський, що мав Його видати:
యః శిమోనః పుత్ర రిష్కరియోతీయో యిహూదానామా యీశుం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి స శిష్యస్తదా కథితవాన్,
5 „Чому мира оцього за триста дина́рів не про́дано, та й не ро́здано вбогим?“
ఏతత్తైలం త్రిభిః శతై ర్ముద్రాపదై ర్విక్రీతం సద్ దరిద్రేభ్యః కుతో నాదీయత?
6 А це він сказав не тому́, що про вбогих журився, а тому́, що був зло́дій: він мав скриньку на гроші, — і крав те, що вкида́ли.
స దరిద్రలోకార్థమ్ అచిన్తయద్ ఇతి న, కిన్తు స చౌర ఏవం తన్నికటే ముద్రాసమ్పుటకస్థిత్యా తన్మధ్యే యదతిష్ఠత్ తదపాహరత్ తస్మాత్ కారణాద్ ఇమాం కథామకథయత్|
7 І промовив Ісус: „Позостав її ти, — це вона на день по́хорону заховала Мені.
తదా యీశురకథయద్ ఏనాం మా వారయ సా మమ శ్మశానస్థాపనదినార్థం తదరక్షయత్|
8 Бо вбогих ви маєте за́вжди з собою, а Мене не постійно ви маєте!“
దరిద్రా యుష్మాకం సన్నిధౌ సర్వ్వదా తిష్ఠన్తి కిన్త్వహం సర్వ్వదా యుష్మాకం సన్నిధౌ న తిష్ఠామి|
9 А на́товп великий юдеїв довідався, що Він там, та й поприхо́дили не з-за Ісуса Само́го, але щоб побачити й Лазаря, що його воскресив Він із мертвих.
తతః పరం యీశుస్తత్రాస్తీతి వార్త్తాం శ్రుత్వా బహవో యిహూదీయాస్తం శ్మశానాదుత్థాపితమ్ ఇలియాసరఞ్చ ద్రష్టుం తత్ స్థానమ్ ఆగచ్ఛన|
10 А первосвященики змо́вилися, щоб і Лазареві смерть заподіяти,
తదా ప్రధానయాజకాస్తమ్ ఇలియాసరమపి సంహర్త్తుమ్ అమన్త్రయన్;
11 бо багато з юдеїв з-за нього відхо́дили, та в Ісуса ввірували.
యతస్తేన బహవో యిహూదీయా గత్వా యీశౌ వ్యశ్వసన్|
12 А другого дня, коли бе́зліч наро́ду, що зібрався на свято, прочула, що до Єрусалиму надходить Ісус,
అనన్తరం యీశు ర్యిరూశాలమ్ నగరమ్ ఆగచ్ఛతీతి వార్త్తాం శ్రుత్వా పరేఽహని ఉత్సవాగతా బహవో లోకాః
13 то взяли́ вони па́льмове ві́ття, і вийшли назу́стріч Йому та й кричали: „Оса́нна! Благослове́нний, хто йде у Господнє Ім'я́! Цар Ізраїлів!“
ఖర్జ్జూరపత్రాద్యానీయ తం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిరాగత్య జయ జయేతి వాచం ప్రోచ్చై ర్వక్తుమ్ ఆరభన్త, ఇస్రాయేలో యో రాజా పరమేశ్వరస్య నామ్నాగచ్ఛతి స ధన్యః|
14 Ісус же, знайшовши осля, сів на нього, як написано:
తదా "హే సియోనః కన్యే మా భైషీః పశ్యాయం తవ రాజా గర్ద్దభశావకమ్ ఆరుహ్యాగచ్ఛతి"
15 „Не бійся, до́чко Сіонська! Ото Цар твій іде, сидячи́ на ослі молодому!“
ఇతి శాస్త్రీయవచనానుసారేణ యీశురేకం యువగర్ద్దభం ప్రాప్య తదుపర్య్యారోహత్|
16 А учні Його спочатку́ того не зрозуміли були́, але, як прославивсь Ісус, то згадали тоді, що про Нього було так написано, і що цеє вчинили Йому́.
అస్యాః ఘటనాయాస్తాత్పర్య్యం శిష్యాః ప్రథమం నాబుధ్యన్త, కిన్తు యీశౌ మహిమానం ప్రాప్తే సతి వాక్యమిదం తస్మిన అకథ్యత లోకాశ్చ తమ్ప్రతీత్థమ్ అకుర్వ్వన్ ఇతి తే స్మృతవన్తః|
17 Тоді свідчив наро́д, який був із Ним, що Він викликав Лазаря з гро́бу, і воскресив його з мертвих.
స ఇలియాసరం శ్మశానాద్ ఆగన్తుమ్ ఆహ్వతవాన్ శ్మశానాఞ్చ ఉదస్థాపయద్ యే యే లోకాస్తత్కర్మ్య సాక్షాద్ అపశ్యన్ తే ప్రమాణం దాతుమ్ ఆరభన్త|
18 Через це й зустрів на́товп Його, бо почув, що Він учинив таке чудо.
స ఏతాదృశమ్ అద్భుతం కర్మ్మకరోత్ తస్య జనశ్రుతే ర్లోకాస్తం సాక్షాత్ కర్త్తుమ్ ఆగచ్ఛన్|
19 Фарисеї тоді між собою казали: „Ви бачите, що нічо́го не вдієте: ось пішов увесь світ услід за Ним!“
తతః ఫిరూశినః పరస్పరం వక్తుమ్ ఆరభన్త యుష్మాకం సర్వ్వాశ్చేష్టా వృథా జాతాః, ఇతి కిం యూయం న బుధ్యధ్వే? పశ్యత సర్వ్వే లోకాస్తస్య పశ్చాద్వర్త్తినోభవన్|
20 А між тими, що в свято прийшли поклонитись, були й деякі ге́ллени.
భజనం కర్త్తుమ్ ఉత్సవాగతానాం లోకానాం కతిపయా జనా అన్యదేశీయా ఆసన్,
21 І вони підійшли до Пилипа, що з Віфсаї́ди Галілейської, і просили його та казали: „Ми хочемо, пане, побачити Ісуса“.
తే గాలీలీయబైత్సైదానివాసినః ఫిలిపస్య సమీపమ్ ఆగత్య వ్యాహరన్ హే మహేచ్ఛ వయం యీశుం ద్రష్టుమ్ ఇచ్ఛామః|
22 Іде Пилип та Андрієві каже; іде Андрій і Пилип та Ісусові розповідають.
తతః ఫిలిపో గత్వా ఆన్ద్రియమ్ అవదత్ పశ్చాద్ ఆన్ద్రియఫిలిపౌ యీశవే వార్త్తామ్ అకథయతాం|
23 Ісус же їм відповідає, говорячи: „Надійшла́ година, щоб Син Лю́дський просла́вивсь.
తదా యీశుః ప్రత్యుదితవాన్ మానవసుతస్య మహిమప్రాప్తిసమయ ఉపస్థితః|
24 Поправді, поправді кажу́ вам: коли зе́рно пшеничне, як у землю впаде́, не помре, то одне зостається; як умре ж, плід рясни́й принесе́.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, ధాన్యబీజం మృత్తికాయాం పతిత్వా యది న మృయతే తర్హ్యేకాకీ తిష్ఠతి కిన్తు యది మృయతే తర్హి బహుగుణం ఫలం ఫలతి|
25 Хто кохає душу свою, той погубить її; хто ж нена́видить душу свою на цім світі, — збереже її в вічне життя. (aiōnios )
యో జనే నిజప్రాణాన్ ప్రియాన్ జానాతి స తాన్ హారయిష్యతి కిన్తు యే జన ఇహలోకే నిజప్రాణాన్ అప్రియాన్ జానాతి సేనన్తాయుః ప్రాప్తుం తాన్ రక్షిష్యతి| (aiōnios )
26 Як хто служить Мені, хай іде той за Мною, і де Я, там буде й слуга Мій. Як хто служить Мені, того пошану́є Отець.
కశ్చిద్ యది మమ సేవకో భవితుం వాఞ్ఛతి తర్హి స మమ పశ్చాద్గామీ భవతు, తస్మాద్ అహం యత్ర తిష్ఠామి మమ సేవకేపి తత్ర స్థాస్యతి; యో జనో మాం సేవతే మమ పితాపి తం సమ్మంస్యతే|
27 Затривожена зараз душа Моя. І що Я пові́м? Заступи Мене, Отче, від цієї години! Та на те Я й прийшов на годину оцю́...
సామ్ప్రతం మమ ప్రాణా వ్యాకులా భవన్తి, తస్మాద్ హే పితర ఏతస్మాత్ సమయాన్ మాం రక్ష, ఇత్యహం కిం ప్రార్థయిష్యే? కిన్త్వహమ్ ఏతత్సమయార్థమ్ అవతీర్ణవాన్|
28 Прослав, Отче, Ім'я́ Своє!“Залуна́в тоді голос із неба: „І прославив, — і зно́ву прославлю!“
హే పిత: స్వనామ్నో మహిమానం ప్రకాశయ; తనైవ స్వనామ్నో మహిమానమ్ అహం ప్రాకాశయం పునరపి ప్రకాశయిష్యామి, ఏషా గగణీయా వాణీ తస్మిన్ సమయేఽజాయత|
29 А наро́д, що стояв і почув, говорив: „Загреміло"! Інші казали: „ Це ангол Йому говорив“!
తచ్శ్రుత్వా సమీపస్థలోకానాం కేచిద్ అవదన్ మేఘోఽగర్జీత్, కేచిద్ అవదన్ స్వర్గీయదూతోఽనేన సహ కథామచకథత్|
30 Ісус відповів і сказав: „Не для Мене цей голос луна́в, а для вас.
తదా యీశుః ప్రత్యవాదీత్, మదర్థం శబ్దోయం నాభూత్ యుష్మదర్థమేవాభూత్|
31 Тепер суд цьому світові. Князь світу цього буде ви́гнаний звідси тепер.
అధునా జగతోస్య విచార: సమ్పత్స్యతే, అధునాస్య జగత: పతీ రాజ్యాత్ చ్యోష్యతి|
32 І, як буду підне́сений з землі, то до Себе Я всіх притягну́“.
యద్యఈ పృథివ్యా ఊర్ద్వ్వే ప్రోత్థాపితోస్మి తర్హి సర్వ్వాన్ మానవాన్ స్వసమీపమ్ ఆకర్షిష్యామి|
33 А Він це говорив, щоб зазна́чити, якою то смертю Він має померти.
కథం తస్య మృతి ర్భవిష్యతి, ఏతద్ బోధయితుం స ఇమాం కథామ్ అకథయత్|
34 А наро́д відповів Йому́: „Ми чули з Зако́ну, що Христос перебуває повік, то чого ж Ти говориш, що Лю́дському Сину потрібно підне́сеному бути? Хто такий Цей Син Лю́дський?“ (aiōn )
తదా లోకా అకథయన్ సోభిషిక్తః సర్వ్వదా తిష్ఠతీతి వ్యవస్థాగ్రన్థే శ్రుతమ్ అస్మాభిః, తర్హి మనుష్యపుత్రః ప్రోత్థాపితో భవిష్యతీతి వాక్యం కథం వదసి? మనుష్యపుత్రోయం కః? (aiōn )
35 І сказав їм Ісус: „Короткий ще час світло з вами. Ходіть, поки маєте світло, щоб вас те́мрява не обгорну́ла. А хто в те́мряві ходить, не знає, куди він іде.
తదా యీశురకథాయద్ యుష్మాభిః సార్ద్ధమ్ అల్పదినాని జ్యోతిరాస్తే, యథా యుష్మాన్ అన్ధకారో నాచ్ఛాదయతి తదర్థం యావత్కాలం యుష్మాభిః సార్ద్ధం జ్యోతిస్తిష్ఠతి తావత్కాలం గచ్ఛత; యో జనోఽన్ధకారే గచ్ఛతి స కుత్ర యాతీతి న జానాతి|
36 Аж доки ви маєте світло, то віруйте в світло, щоб синами світла ви стали“. Промовивши це, Ісус відійшов, і схова́вся від них.
అతఏవ యావత్కాలం యుష్మాకం నికటే జ్యోతిరాస్తే తావత్కాలం జ్యోతీరూపసన్తానా భవితుం జ్యోతిషి విశ్వసిత; ఇమాం కథాం కథయిత్వా యీశుః ప్రస్థాయ తేభ్యః స్వం గుప్తవాన్|
37 І хоч Він стільки чуд перед ними вчинив був, та в Нього вони не ввірували,
యద్యపి యీశుస్తేషాం సమక్షమ్ ఏతావదాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి కృతవాన్ తథాపి తే తస్మిన్ న వ్యశ్వసన్|
38 щоб спра́вдилось слово пророка Ісаї, який провіща́в: „Хто повірив тому́, що ми, Господи, чули, а Господнє раме́но кому́ об'яви́лось?“
అతఏవ కః ప్రత్యేతి సుసంవాదం పరేశాస్మత్ ప్రచారితం? ప్రకాశతే పరేశస్య హస్తః కస్య చ సన్నిధౌ? యిశయియభవిష్యద్వాదినా యదేతద్ వాక్యముక్తం తత్ సఫలమ్ అభవత్|
39 Тому́ не могли вони вірити, що зно́ву Ісая прорік:
తే ప్రత్యేతుం నాశన్కువన్ తస్మిన్ యిశయియభవిష్యద్వాది పునరవాదీద్,
40 „Засліпив їхні очі, і скам'янив їхнє серце, щоб очима не бачили, ані серцем щоб не зрозуміли, і не наверну́лись, щоб Я їх уздоро́вив!“
యదా, "తే నయనై ర్న పశ్యన్తి బుద్ధిభిశ్చ న బుధ్యన్తే తై ర్మనఃసు పరివర్త్తితేషు చ తానహం యథా స్వస్థాన్ న కరోమి తథా స తేషాం లోచనాన్యన్ధాని కృత్వా తేషామన్తఃకరణాని గాఢాని కరిష్యతి| "
41 Це Ісая сказав, коли бачив славу Його, і про Нього звіща́в.
యిశయియో యదా యీశో ర్మహిమానం విలోక్య తస్మిన్ కథామకథయత్ తదా భవిష్యద్వాక్యమ్ ఈదృశం ప్రకాశయత్|
42 Проте́ багато-хто навіть із старших у Нього ввірували, та не признавались через фарисеїв, — щоб не вигнано їх із синагоги.
తథాప్యధిపతినాం బహవస్తస్మిన్ ప్రత్యాయన్| కిన్తు ఫిరూశినస్తాన్ భజనగృహాద్ దూరీకుర్వ్వన్తీతి భయాత్ తే తం న స్వీకృతవన్తః|
43 Бо любили вони славу людську більше, аніж славу Божу.
యత ఈశ్వరస్య ప్రశంసాతో మానవానాం ప్రశంసాయాం తేఽప్రియన్త|
44 А Ісус підняв голос, та й промовляв: „Хто вірує в Мене, не в Мене він вірує, але в Того, Хто послав Мене.
తదా యీశురుచ్చైఃకారమ్ అకథయద్ యో జనో మయి విశ్వసితి స కేవలే మయి విశ్వసితీతి న, స మత్ప్రేరకేఽపి విశ్వసితి|
45 А хто бачить Мене, той бачить Того, хто послав Мене.
యో జనో మాం పశ్యతి స మత్ప్రేరకమపి పశ్యతి|
46 Я, Світло, на світ прийшов, щоб кожен, хто вірує в Мене, у те́мряві не зоставався.
యో జనో మాం ప్రత్యేతి స యథాన్ధకారే న తిష్ఠతి తదర్థమ్ అహం జ్యోతిఃస్వరూపో భూత్వా జగత్యస్మిన్ అవతీర్ణవాన్|
47 Коли б же хто слів Моїх слухав та не вірував, Я того не суджу́, бо Я не прийшов світ судити, але щоб спасти світ.
మమ కథాం శ్రుత్వా యది కశ్చిన్ న విశ్వసితి తర్హి తమహం దోషిణం న కరోమి, యతో హేతో ర్జగతో జనానాం దోషాన్ నిశ్చితాన్ కర్త్తుం నాగత్య తాన్ పరిచాతుమ్ ఆగతోస్మి|
48 Хто цурається Мене, і Моїх слів не приймає, той має для себе суддю́: те слово, що Я говорив, — останнього дня воно бу́де судити його!
యః కశ్చిన్ మాం న శ్రద్ధాయ మమ కథం న గృహ్లాతి, అన్యస్తం దోషిణం కరిష్యతి వస్తుతస్తు యాం కథామహమ్ అచకథం సా కథా చరమేఽన్హి తం దోషిణం కరిష్యతి|
49 Бо від Себе Я не говорив, а Отець, що послав Мене, — то Він Мені заповідь дав, що́ Я маю казати та що́ говорити.
యతో హేతోరహం స్వతః కిమపి న కథయామి, కిం కిం మయా కథయితవ్యం కిం సముపదేష్టవ్యఞ్చ ఇతి మత్ప్రేరయితా పితా మామాజ్ఞాపయత్|
50 І відаю Я, що Його ота заповідь — то вічне життя. Тож що́ Я говорю́, то так говорю́, як Отець Мені розповіда́в. (aiōnios )
తస్య సాజ్ఞా అనన్తాయురిత్యహం జానామి, అతఏవాహం యత్ కథయామి తత్ పితా యథాజ్ఞాపయత్ తథైవ కథయామ్యహమ్| (aiōnios )