Йов 5
1 Ану клич, — чи є хто, щоб тобі відповів? І до ко́го з святих ти вдаси́ся?
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Бо гнів побиває безглу́здого, а за́здрощі смерть завдаю́ть нерозумному!
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 Я бачив безумного, я́к він розсівся, — та зараз оселя його спорохня́віла.
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Від спасі́ння далекі сини його, вони без рятунку поча́влені бу́дуть у брамі!
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 Його жни́во голодний поїсть, і з-між те́рну його забере́, — і спра́гнені ось поковта́ють маєток його!
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Бо нещастя вихо́дить не з по́роху, а горе росте не з землі, —
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 бо люди́на народжується на стражда́ння, як іскри, щоб уго́ру летіти.
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 А я б удава́вся до Бога, і на Бога б поклав свою справу, —
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Він чинить велике та недосліди́ме, предивне, якому немає числа,
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 бо Він дає дощ на пове́рхню землі, і на поля́ посилає Він воду,
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 щоб поста́вить низьки́х на високе, і зміцни́ти спасі́ння засмучених.
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Він розві́ює за́думи хитрих, і не виконують плану їх ру́ки,
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 Він мудрих лука́вством їх ло́вить, і рада круті́йська марно́ю стає, —
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 вдень знахо́дять вони темноту́, а в по́лудень ма́цають, мов уночі!
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 І Він від меча урято́вує бідного, а з міцно́ї руки — бідаря́,
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 і стає́ться надія нужде́нному, і замкнула уста́ свої кривда!
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 Тож блаженна люди́на, яку Бог карта́є, і ти не цурайсь Всемогу́тнього кари:
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 Бо Він рану завда́сть — і перев'я́же, Він ламає — й виго́юють руки Його!
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 В шістьох лихах спаса́є тебе, а в сімох не діткне́ тебе зло:
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 Викупля́є тебе Він від смерти за голоду, а в бою́ — з рук меча.
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Як бич язика́ запанує, сховаєшся ти, і не будеш боятись руїни, як при́йде вона.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 З насилля та з голоду бу́деш сміятись, а земно́ї звіри́ни не бійся.
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 Бо з камі́нням на полі є в тебе умова, і звір польови́й прими́рився з тобою.
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 І дові́даєшся, що наме́т твій спокійний, і перегля́неш домі́вку свою́, — і не зна́йдеш у ній недоста́тку.
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 І довідаєшся, що числе́нне насіння твоє, а наща́дки твої — як трава на землі!
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 І в дозрілому ві́ці до гробу ти зі́йдеш, як збіжжя доспі́ле ввіхо́дить до клуні за ча́су свого!
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Отож, досліди́ли ми це — й воно так, послухай цього́, — й зрозумій собі все!“
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
