Йов 40
1 І говорив Господь Йову й сказав:
A tak odpovídaje Hospodin Jobovi, řekl:
2 „Чи буде ставати на прю з Всемогутнім огу́дник? Хто сперечається з Богом, хай на це відповість!“
Zdali hádající se s Všemohoucím obviní jej? Kdo chce viniti Boha, nechť odpoví na to.
3 І Йов відповів Господе́ві й сказав:
Tehdy odpověděl Job Hospodinu a řekl:
4 „Оце я знікче́мнів, — що ж маю Тобі відповісти? Я кладу́ свою руку на уста свої.
Aj, chaternýť jsem, což bych odpovídal tobě? Ruku svou kladu na ústa svá.
5 Я раз говорив був, і вже не скажу́, а вдруге — і більш не дода́м“!
Jednou jsem mluvil, ale nebudu již odmlouvati, nýbrž i podruhé, ale nebudu více přidávati.
6 І відповів Господь Йову із бурі й сказав:
Ještě odpovídaje Hospodin z vichru Jobovi, i řekl:
7 „Підпережи́ но ти сте́гна свої, як мужчи́на: Я буду питати тебе, — ти ж поя́снюй Мені!
Přepaš nyní jako muž bedra svá, a nač se tebe tázati budu, oznam mi.
8 Чи ти хочеш пору́шити право Моє, винува́тити Мене, щоб опра́вданим бути?
Zdaliž pak i soud můj zrušiti chceš? Což mne odsoudíš, jen abys se sám ospravedlnil?
9 Коли маєш раме́но, як Бог, і голосом ти загрими́ш, немов Він,
Čili máš rámě jako Bůh silný, a hlasem jako on hřímáš?
10 то окрась Ти себе пишното́ю й вели́чністю, зодягни́ся у славу й красу́!
Ozdobiž se nyní vyvýšeností a důstojností, v slávu a okrasu oblec se.
11 Розпоро́ш лютість гніву свого́, і поглянь на все горде — й прини́зь ти його́!
Rozprostři prchlivost hněvu svého, a pohleď na všelikého pyšného, a sniž ho.
12 Поглянь на все горде — й його впокори́, поспиха́й нечестивих на їхньому місці,
Pohleď, pravím, na všelikého pyšného, a sehni jej, anobrž setři bezbožné na místě jejich.
13 поховай їх у по́росі ра́зом, а їхні обличчя обви́й в укритті́.
Skrej je v prachu spolu, tvář jejich zavěž v skrytě.
14 Тоді й Я тебе сла́вити буду, як правиця твоя допоможе тобі!
A tak i já budu tě oslavovati, že tě zachovává pravice tvá.
15 А ось бегемо́т, що його Я створив, як тебе, — траву, як худо́ба велика, він їсть.
Aj, hle slon, jejž jsem jako i tebe učinil, trávu jí jako vůl.
16 Ото сила його в його сте́гнах, його ж мі́цність — у м'я́зах його живота́.
Aj, hle moc jeho v bedrách jeho, a síla jeho v pupku břicha jeho.
17 Випросто́вує він, немов ке́дра, свойо́го хвоста́, жили сте́гон його поспліта́лись.
Jak chce, ohání ocasem svým, ačkoli jest jako cedr; žily lůna jeho jako ratolesti jsou spletené.
18 Його кості — немов мідяні оті ру́ри, костома́хи його — як ті пру́ття залізні.
Kosti jeho jako trouby měděné, hnátové jeho jako sochor železný.
19 Голова оце Божих доріг; і тільки Творе́ць його може зблизи́ти до нього меча.
Onť jest přední z účinků Boha silného, učinitel jeho sám na něj doložiti může meč svůj.
20 Бо гори прино́сять поживу йому, і там гра́ється вся звірина́ польова́.
Hory zajisté přinášejí mu pastvu, a všecka zvěř polní hrá tam.
21 Під ло́тосами він виле́жується, в укритті́ очере́ту й болота.
V stínu léhá, v soukromí mezi třtím a bahnem.
22 Ло́тоси тінню своєю вкривають його, топо́лі поточні його обгорта́ють.
Dříví stín dávající stínem svým jej přikrývá, a vrbí potoční obkličuje jej.
23 Ось підійма́ється рі́чка, та він не боїться її, він безпечний, хоча б сам Йорда́н йому в па́щу впливав!
Aj, zadržuje řeku tak, že nemůže pospíchati; tuší sobě, že požře Jordán v ústa svá.
24 Хто може схопи́ти його в його о́чах, гака́ми ніздрю́ продіра́вити?
Zdaž kdo před očima jeho polapí jej, aneb provazy protáhne chřípě jeho?
