Йов 28
1 Отож, має срі́бло своє джерело́, і є місце для золота, де його чи́стять,
Máť zajisté stříbro prameny své, a zlato místo k přehánění.
2 залізо береться із по́роху, з ка́меня мідь виплавляється.
Železo z země vzato bývá, a kámen rozpuštěný dává měď.
3 Люди́на кладе для темно́ти кінця́, і докра́ю досліджує все, і шукає камі́ння у те́мряві та в смертній тіні:
Cíl ukládá temnostem, a všelikou dokonalost člověk vystihá, kámen mrákoty a stínu smrti.
4 ламає в копа́льні далеко від ме́шканця; забуті ногою люди́ни, ви́сять місця́, відда́лені від чоловіка.
Protrhuje se řeka na obyvatele, tak že ji nemůže žádný přebřesti, a svozována bývá uměním smrtelného člověka, i odchází.
5 Земля — хліб із неї похо́дить, а під нею пори́то, немов би огнем,
Z země vychází chléb, ačkoli pod ní jest něco rozdílného, podobného k ohni.
6 місце сапфі́ру — каміння її, й порох золота в ній.
V některé zemi jest kamení zafirové a prach zlatý,
7 Стежка туди — не знає її хижий птах, її око орли́не не бачило,
K čemuž stezky nezná žádný pták, aniž ji spatřilo oko luňáka,
8 не ступала по ній молода звірина́, не ходив нею лев.
Kteréž nešlapala mladá zvěř, aniž šel po ní lev.
9 Чоловік свою руку по кре́мінь витя́гує, гори від кореня переверта́є,
K škřemeni vztahuje ruku svou, a z kořene převrací hory.
10 пробива́є у скелях канали, і все дороге бачить око його!
Z skálí vyvodí potůčky, a všecko, což jest drahého, spatřuje oko jeho.
11 Він зага́чує рі́ки від ви́ливу, а захо́вані речі виво́дить на світло.
Vylévati se řekám zbraňuje, a tak cožkoli skrytého jest, na světlo vynáší.
12 Та де мудрість знахо́диться, і де́ місце розуму?
Ale moudrost kde nalezena bývá? A kde jest místo rozumnosti?
13 Люди́на не знає ціни їй, і вона у країні живих не знахо́диться.
Neví smrtelný člověk ceny její, aniž bývá nalezena v zemi živých.
14 Безо́дня говорить: „Вона не в мені!“і море звіщає: „Вона не зо мною!“
Propast praví: Není ve mně, moře také dí: Není u mne.
15 Щирого золота дати за неї не можна, і не ва́житься срі́бло ціною за неї.
Nedává se zlata čistého za ni, aniž odváženo bývá stříbro za směnu její.
16 Не важать за неї офі́рського золота, ні дорогого оні́ксу й сапі́ру.
Nemůže býti ceněna za zlato z Ofir, ani za onychin drahý a zafir.
17 Золото й скло — не рівня́ються в ва́ртості їй, і її не зміня́ти на по́суд із щирого золота.
Nevrovná se jí zlato ani drahý kámen, aniž směněna býti může za nádobu z ryzího zlata.
18 Кора́лі й кришта́ль і не зга́дуються, а набу́ток премудрости — ліпший за пе́рли!
Korálů pak a perel se nepřipomíná; nebo nabytí moudrosti dražší jest nad klénoty.
19 Не рівня́ється їй етіо́пський топа́з, і не ва́житься золото щире за неї.
Není jí rovný v ceně smaragd z Mouřenínské země, aniž za čisté zlato může ceněna býti.
20 А мудрість ізвідки прихо́дить, і де́ місце розуму?
Odkudž tedy moudrost přichází? A kde jest místo rozumnosti?
21 Бо вона від очей усьо́го живого захо́вана, і від птаства небесного скрита вона.
Poněvadž skryta jest před očima všelikého živého, i před nebeským ptactvem ukryta jest.
22 Аваддо́н той і смерть промовляють: Ушима своїми ми чули про неї лиш чутку!
Zahynutí i smrt praví: Ušima svýma slyšely jsme pověst o ní.
23 Тільки Бог розуміє дорогу її, й тільки Він знає місце її!
Sám Bůh rozumí cestě její, a on ví místo její.
24 Бо Він аж на кінці землі придивля́ється, ба́чить під небом усім.
Nebo on končiny země spatřuje, a všecko, což jest pod nebem, vidí,
25 Коли́ Він чинив вагу ві́трові, а воду утво́рював мірою,
Tak že větru váhu dává, a vody v míru odvažuje.
26 коли Він уста́ву складав для дощу та дороги для бли́скавки грому,
On též vyměřuje dešti právo, i cestu blýskání hromů.
27 тоді Він побачив її та про неї повів, міцно поставив її та її дослідив!
Hned tehdáž viděl ji, a rozhlásil ji, připravil ji, a vystihl ji.
28 І сказав Він люди́ні тоді: „Таж страх Господній — це мудрість, а ві́дступ від злого — це розум!“
Èlověku pak řekl: Aj, bázeň Páně jest moudrost, a odstoupiti od zlého rozumnost.
