< Йов 27 >

1 І Йов далі вів мову свою та й казав:
ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:
2 „ Як живий Бог, — відкинув Він право моє, і душу мою засмутив Всемогу́тній,
به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم
3 і як довго в мені ще душа моя, і дух Божий у ні́здрях моїх, —
که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد
4 неправди уста́ мої не говори́тимуть, а язик мій не скаже ома́ни!
حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.
5 Борони мене, Боже, призна́ти вас за справедливих! Доки я не помру́, своєї невинности я не відкину від себе, —
من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.
6 за свою справедливість тримаюся міцно, — й її не пущу́, моє серце не буде ганьби́ти ні о́дного з днів моїх, —
بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.
7 нехай буде мій ворог — немов той безбожник, а хто повстає проти мене — як кривдник!
دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.
8 Яка ж бо наді́я лукавому, коли відірве́, коли ві́зьме Бог душу його?
آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟
9 Чи Бог ви́слухає його крик, коли при́йде на нього нещастя?
هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،
10 Чи буде втіша́тися він Всемогутнім? Буде кликати Бога за кожного ча́су?
زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.
11 Я вас буду навчати про Божую руку, що є у Всемогутнього — я не сховаю, —
من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.
12 таж самі ви це бачили всі, то чого ж нісені́тниці пле́щете?
اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟
13 Така доля люди́ни безбожної, це спа́дщина насильників, що отри́мають від Всемогутнього:
این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:
14 Як розмно́жаться діти його — то хіба для меча, а наща́дки його не наси́тяться хлібом!
هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.
15 Позосталих по нім морови́ця сховає, і вдовиці його не заплачуть...
آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.
16 Якщо накопи́чить він срібла, немо́в того по́роху, і наготу́є одежі, як глини,
هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند
17 то він наготу́є, а праведний вдягне, а срі́бло невинний поділить.
ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.
18 Він будує свій дім, як та міль, й як той сторож, що ставить собі куреня́,
خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.
19 він лягає багатим, та більше не зробить того: свої очі відкриє — й немає його.
او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.
20 Страхі́ття дося́гнуть його, мов вода, вночі буря укра́де його,
ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.
21 східній вітер його понесе́ — і мине́ться, і бурею схо́пить його з його місця...
باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،
22 Оце все Він кине на нього, — і не змилосе́рдиться, і від руки Його мусить той спішно втікати!
و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.
23 Своїми доло́нями спле́сне над ним, і сви́сне над ним з свого місця.
مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.

< Йов 27 >