Йов 23
1 А Йов відповів та й сказав:
Tedy odpověděl Job a řekl:
2 „Моя мова й сьогодні гірка́, — тяжче стражда́ння моє за стогна́ння мої.
Což vždy předce naříkání mé za zpouru jmíno bude, ješto bída má těžší jest nežli lkání mé?
3 О, якби то я знав, де Його я знайду́, то прийшов би до місця Його пробува́ння!
Ó bych věděl, kde ho najíti, šel bych až k trůnu jeho.
4 Я б перед обличчям Його свою справу поклав, а уста свої я напо́внив би до́водами, —
Pořádně bych před ním vedl při, a ústa svá naplnil bych důvody.
5 розізнав би слова́, що́ мені відповість, і я зрозумів би, що́ скаже мені.
Zvěděl bych, jakými slovy by mně odpověděl, a porozuměl bych, co by mi řekl.
6 Чи зо мною на прю Він з великою силою стане? О ні, — тільки б увагу звернув Він на мене!
Zdaliž by podlé veliké síly své rozepři vedl se mnou? Nikoli, nýbrž on sám dal by mi sílu.
7 Справедливий судився б там з Ним, я ж наза́вжди б звільни́всь від свойого Судді.
Tuť by upřímý hádati se mohl s ním, a byl bych osvobozen všelijak od soudce svého.
8 Та піду́ я на схід — і немає Його, а на за́хід удамся — Його не побачу,
Ale aj, půjdu-li upřímo dále, tam ho není; pakli nazpět, nepostihnu ho.
9 на півно́чі шукаю Його — й не вхоплю́, збо́чу на пі́вдень — і не добача́ю.
By i čím zaměstknán byl na levo, předce ho nespatřím; zastře-li se na pravo, ovšem ho neuzřím.
10 А Він знає дорогу, яка при мені, — хай би ви́пробував Він мене, — мов те золото, вийду!
Nebo on zná cestu, kteráž jest při mně; bude-li mne zkušovati, jako zlato se ukáži.
11 Трималась нога моя коло стопи́ Його, доро́ги Його я держа́вся й не збо́чив.
Šlepějí zajisté jeho přídržela se noha má, cesty jeho šetřil jsem, abych se s ní neuchyloval.
12 Я не відступався від за́повідей Його губ, над уста́ву свою я ховав слова уст Його.
Aniž od přikázaní rtů jeho uchýlil jsem se, nýbrž ustaviv se na tom, schované jsem měl řeči úst jeho.
13 Але Він при одно́му, — й хто заве́рне Його? Як чого зажадає душа Його, — те Він учинить:
On pak jestliže při čem stojí, kdo jej odvrátí? Ano duše jeho čehož jen žádá, toho hned dovodí.
14 бо Він ви́конає, що́ про мене призна́чив, і в Нього багато такого, як це!
A vykoná uložení své o mně; nebo takových příkladů mnoho jest při něm.
15 Тому перед обличчям Його я тремчу́, розважаю — й жахаюсь Його.
Pročež před tváří jeho děsím se; když to rozvažuji, lekám se ho.
16 А Бог пом'якши́в моє серце, і Всемогутній мене настраши́в,
Bůh zajisté zemdlil srdce mé, a Všemohoucí předěsil mne,
17 бо не знищений я від темно́ти, ані від обличчя свого, що темність закрила його!
Tak že sotva jsem nezahynul v těch temnostech; nebo před tváří mou nezakryl mrákoty.
