Йов 22
1 І заговорив теманянин Еліфа́з та й сказав:
Unya mitubag si Elifaz nga Temanihanon ug miingon,
2 „Чи для Бога люди́на кори́сна? Бо мудрий кори́сний самому собі!
“Magamit ba gayod ang tawo diha sa Dios? Magamit ba gayod ang maalamon nga tawo diha kaniya?
3 Хіба Всемогу́тній бажає, щоб ти ніби праведним був? І що за ко́ристь Йому, як дороги свої ти вважаєш невинними сам?
Makapalipay ba sa Makagagahom kung ikaw matarong? Maayo ba kini kaniya kung walay ikasaway sa imong mga pamaagi?
4 Чи Він буде карати, тебе боячи́сь, і чи пі́де з тобою на суд?
Tungod ba sa imong pagtahod kaniya nga siya nagbadlong kanimo ug nagdala kanimo sa hukmanan?
5 Хіба твоє зло не велике? Таж твоїм беззако́нням немає кінця!
Dili ba dako ang imong kadaotan? Wala bay kataposan ang imong kasal-nan?
6 Таж з братів своїх брав ти заста́ву даремно, а з наго́го одежу стягав!
Tungod kay imong gisiguro ang bayad gikan sa imong igsoon sa walay hinungdan; gihuboan nimo ang usa ka tawo sa ilang sapot.
7 Не поїв ти водою знемо́женого, і від голодного стримував хліб.
Wala nimo gihatagan ug tubig nga mainom ang mga tawong gipangkapoy; nagdinalo ka ug tinapay sa mga tawong gipanggutom,
8 А си́льна люди́на — то їй оцей край, і поче́сний у ньому сидітиме.
bisan tuod ikaw, ang kusgan ug usa ka halangdon nga tawo, nagpanag-iya sa kalibotan ug nagpuyo niini.
9 Ти напо́рожньо вдів відсилав, і сирі́тські раме́на гноби́лись, —
Gipapahawa nimo ang mga biyuda nga walay dala; ang mga bukton sa walay mga amahan nangabali.
10 тому па́стки тебе оточи́ли, і жахає тебе наглий страх,
Busa, ang mga lit-ag naglibot kanimo, ug ang kalit nga kahadlok makapagubot kanimo.
11 твоє світло стемні́ло, нічого не бачиш, і велика вода закриває тебе.
Adunay kangitngit, hinungdan nga dili ka makakita; ug ang kadagaya sa tubig magatabon kanimo.
12 Чи ж Бог не високий, як небо? Та на зо́рі уго́ру поглянь, які стали високі вони!
Dili ba ang Dios anaa man sa langit? Tan-awa ang kataas sa mga bituon, unsa sila kataas!
13 А ти кажеш: „Що ві́дає Бог? Чи судитиме Він через млу?
Makaingon kamo, 'Unsa man ang nasayran sa Dios? Makahukom ba siya pinaagi sa kabaga sa kangitngit?
14 Хмари — завіса Йому, й Він не бачить, і ходить по кру́зі небесному“.
Ang baga nga mga panganod nagatabon kaniya, aron nga dili siya makakita kanato; nagalakaw siya sa lig-on nga ali sa langit.'
15 Чи ти будеш триматись дороги відвічної, що нею ступа́ли безбожні,
Ipadayon mo ba gihapon ang daang dalan nga gisubay sa tawong daotan—
16 що невча́сно були вони згу́блені, що річка розлита, підвалина їх,
alang niadtong gisakmit sa wala pa ang ilang panahon, kadtong gianod ang ilang mga patukoranan sama sa suba,
17 що до Бога казали вони: „Відступися від нас!“та: „Що́ зробить для нас Всемогутній?“
kadtong miingon sa Dios, 'Palayo kanamo'; kadtong nagsulti, 'Unsa man ang mabuhat sa Makagagahom kanato?'
18 А Він доми їхні напо́внив добром! Але віддалилась від мене порада безбожних!
Hinuon gipuno niya ang ilang mga balay sa maayong mga butang; ang mga laraw sa daotang mga tawo halayo kanako.
19 Справедливі це бачать та ті́шаться, і насміхається з нього невинний:
Makakita ang matarong nga mga tawo sa ilang kapalaran ug malipay; ang walay kabangkaagang mga tawo magkatawa kanila sa pagtamay.
20 „Справді ви́гублений наш противник, а останок їх ви́жер огонь!“
Magaingon sila, 'Sa pagkatinuod kadtong magaalsa batok kanato mangawala; ang kalayo maglamoy sa ilang mga kabtangan.'
21 Заприязни́ся із Ним, та й май спо́кій, — цим при́йде на тебе добро́.
Karon pag-uyon sa Dios ug pagpasig-uli uban kaniya; kay sa niana nga paagi, ang maayo moabot kanimo.
22 Зако́на візьми з Його уст, а слова Його в серце своє поклади.
Dawata, naghangyo ako kanimo, ang pagpanudlo naggikan sa iyang baba; ibutang ang iyang mga pulong sa imong kasingkasing.
23 Якщо ве́рнешся до Всемогутнього, — будеш збудо́ваний, і віддали́ш беззаконня з наметів своїх.
Kung mobalik ka sa Makagagahom, mahimo kang lig-on, kung ipahilayo nimo ang daotan diha sa imong mga tolda.
24 І викинь до по́роху золото, і мов камінь з потоку офі́рське те золото, —
Ibutang ang imong katigayonan sa abog, ang bulawan sa Ophir nga anaa sa mga bato sa kasapaan,
25 і буде тобі Всемогу́тній за золото та за срі́бло блискуче тобі!
ug ang Makagagahom mao ang imong bahandi, ug bililhon nga plata alang kanimo.
26 Бо тоді Всемогутнього ти покохаєш і до Бога піді́ймеш обличчя своє, —
Ug unya magmalipayon ka tungod sa Makagagahom; ihangad nimo ang imong nawong ngadto sa Dios.
27 будеш благати Його — й Він почує тебе, і ти обітниці свої надолу́жиш.
Moampo ka kaniya, ug dunggon ka niya; mobayad ka sa imong panumpa kaniya.
28 А що́ постано́виш, то ви́повниться те тобі, й на дорогах твоїх буде ся́яти світло.
Magbuhat ka ug bisan unsa nga butang, ug himoon kining malampuson alang kanimo; modan-ag ang kahayag sa imong mga dalan.
29 Бо знижує Він спину пи́шного, хто ж смиренний, тому помагає.
Ipaubos sa Dios kadtong mapahitas-on nga tawo, ug luwason niya kadtong nagpaubos.
30 Рятує Він і небезви́нного, і той чистото́ю твоїх рук урято́ваний буде“.
Tabangan niya ang tawo nga walay kabangkaagan; luwason ka pinaagi sa kahinlo sa imong mga kamot.”
