Йов 18
1 І заговорив шух'янин Білда́д та й сказав:
Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 „Як довго ви бу́дете па́стками класти слова́? Розміркуйте, а по́тім собі погово́римо!
Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.
3 Чому́ порахо́вані ми, як худоба? Чому в ваших оча́х ми безумні?
Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?
4 О ти, що розша́рпуєш душу свою в своїм гніві, — чи для те́бе земля опусті́є, а скеля осу́неться з місця свого́?
Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?
5 Таж світи́льник безбожних пога́сне, і не буде світи́тися і́скра огню́ його:
La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.
6 його світло стемні́є в наме́ті, і згасне на ньому світильник його,
La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.
7 стануть тісні́ кроки сили його́, і вдарить його власна рада!
Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.
8 Бо він ки́нений в па́стку ногами своїми, і на ґраті він буде ходити:
Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.
9 пастка схо́пить за сто́пу його́, змі́цниться сітка на ньому, —
La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.
10 на нього захо́ваний шнур на землі, а па́стка на нього — на сте́жці.
Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.
11 Страхіття жаха́ють його звідусі́ль, і женуться за ним по сліда́х.
De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.
12 Його сила голодною буде, а нещастя при боці його пригото́влене.
Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.
13 Його шкіра пої́джена буде хворобою, поїсть члени його перворо́джений смерти.
Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.
14 Віді́рвана буде безпе́ка його від наме́ту його, а Ти до царя жахів його приведе́ш...
Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.
15 Він перебуває в наметі своє́му, який не його, на мешка́ння його буде ки́нена сірка.
Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.
16 Здо́лу посо́хнуть коріння його, а згори́ — його ві́ття зів'я́не.
Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.
17 Його пам'ять загине з землі, а на вулиці йме́ння не буде йому.
La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.
18 Зажену́ть його з світла до те́мряви, і ввесь світ проганяє його.
Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.
19 У нього немає в наро́ді наща́дка, ні внука, і немає оста́нку в місцях його ме́шкання.
Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.
20 На згадку про день його остовпіва́ли останні, за воло́сся ж хапа́лись давні́ші...
La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.
21 Ось такі то мешка́ння неправедного, і це місце того, хто Бога не знає!“
Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.
