< Єремія 13 >
1 Так промовив до мене Господь: „Іди й купи собі льняно́го пояса, і підпережи́ ним свої сте́гна, але в воду не клади́ його“.
KE olelo mai nei o Iehova ia'u penei, O hele, a e lawe nou i kaei olona, a e hume ma kou puhaka, a mai waiho hoi ia iloko o ka wai.
2 І купив я того пояса за Господнім словом, та й підпереза́в свої сте́гна.
A lawe iho la au i ke kaei, e like me ka olelo a Iehova, a hume iho la au ma kuu puhaka.
3 І було мені слово Господнє удруге, говорячи:
Hiki hou mai ka olelo a Iehova ia'u, o ka lua ia, i mai la,
4 „Візьми того пояса, якого купив, що на сте́гнах твоїх, і встань, іди до Ефрату, та й сховай його там у розщі́лині ске́лі“.
E lawe oe i ke kaei i loaa ia oe, ka mea ma kou puhaka, a e ku iluna, a e hele i Euperate, a e huna ia mea malaila, ma ke ana o ka pohaku.
5 І пішов я, і сховав його в Ефраті, як Господь наказав був мені.
A hele aku la au, a huna iho la ia, ma Euperate, e like me ka Iehova i kauoha mai ai ia'u.
6 І сталося по багатьох днях, і сказав мені Господь: „Устань, іди до Ефрату, і візьми звідти того пояса, що Я наказав був тобі сховати його там“.
A hala na la he nui, alaila, olelo mai la o Iehova ia'u, E ku iluna, a e hele i Euperate, a e lawe mai i ke kaei a'u i kauoha aku ai ia oe e huna malaila.
7 І пішов я до Ефрату, і викопав, і взяв того пояса з місця, де я сховав був його, — аж ось той пояс незда́тний!
Alaila, hele aku la au i Euperate, a kohi iho la, a lawe ae la i ke kaei, mai kahi aku a'u i huna ai la mea; a aia hoi, ua ino ke kaei, he mea waiwai ole loa hoi.
8 І було мені слово Господнє, говорячи:
Alaila, hiki mai la ka olelo a Iehova ia'u, i mai la,
9 „Так говорить Господь: Отак зни́щу Я Юдину гордість та гордість велику Єрусалиму,
Ke olelo mai nei o Iehova penei, E like me keia e hoino aku ai au i ka manao kiekie o ka Iuda, a me ka manao kiekie loa o ko Ierusalema.
10 цього злого наро́да, що не хоче він слухатися Моїх слів, що ходить за впертістю серця свого! І пішов він в сліди інших богі́в, щоб служити їм та поклонятися їм. І станеться він, як цей пояс, — до нічо́го незда́тний!
O keia poe kanaka hewa, ka poe manao ole e hoolohe i ka'u mau olelo, ka poe i hele ma ka paakiki o ko lakou naau, a hahai hoi mamuli e na akua e, e malama ia lakou, a e hoomana ia lakou, e like auanei lakou me keia kaei, ka mea waiwai ole loa.
11 Бо як приляга́є цей пояс до сте́гон чоловіка, так притверди́в Я до себе ввесь Ізраїлів дім та ввесь Юдин дім, — говорить Госпо́дь, — щоб стали наро́дом Мені і йме́нням, і хвало́ю та пишното́ю, — та вони не послухались!
No ka mea, e like me ke kaei i pili i ka puhaka o ke kanaka, pela i hoopili mai ai au i ko ka hale a pau o ka Iseraela, a me ko ka hale a pau o ka Iuda ia'u, wahi o Iehova; i lilo mai lakou i poe kanaka no'u, a i inoa hoi, a i mea e hoomaikaiia'i, a i nani hoi; aka, aole lakou i hoolohe.
12 І скажеш до них оце слово: Так говорить Господь, Бог Ізраїлів: усякий бурдю́к вином наповня́ється. І відкажуть тобі: „Чи ми справді не знаєм, що всякий бурдю́к вином наповня́ється?“
Nolaila oe e olelo ai ia lakou i keia olelo; Ke i mai nei o Iehova, ke Akua o ka Iseraela peneia, E hoopihaia no na hue a pau i ka waina, a e olelo mai no lakou ia oe, Aole anei kakou e ike maopopo, e hoopihaia na hue a pau no i ka waiua?
13 І скажеш до них: Так говорить Господь: Ось напо́вню Я п'я́нством усіх ме́шканців кра́ю цього́, і царів, що сидять на Давидовім троні, і священиків, і пророків, і всіх ме́шканців Єрусалиму.
A e olelo aku no oe ia lakou, Ke i mai nei o Iehova penei, Aia hoi, o ka poe a pau e noho la ma keia aina, o na'lii e noho ana ma ka noho alii o Davida, o na kahuna, a me na kaula, a me ka poe a pau e noho la ma Ierusalema, e hoopiha no wau ia lakou i ka ona.
14 І розіб'ю́ їх одно́го об о́дного, ра́зом батькі́в та сині́в, говорить Господь, — Не зми́луюся, і не змилосе́рджусь, і не пожалію, щоб їх не пони́щити!
A e ulupa no wau ia lakou, kekahi maluna o kekahi, o na makuakane, a me na keikikane pu, wahi a Iehova; aole hoi au e aloha aku, aole au e hookuu, aole au e lokomaikai aku, aka, e anai aku no wau ia lakou.
15 Послухайте ви та візьміть до ушей, — не виви́щуйтеся, бо Господь це сказав!
E hoolohe mai oukou, a e haliu mai hoi ka pepeiao: mai hookano, no ka mea, ua olelo no o Iehova.
16 Дайте Господу, Богові вашому, славу, поки не зробить Він те́мно, і по́ки на те́мних гора́х не спіткну́ться вам ноги! І будете ви сподіва́тися сві́тла, а Він зробить це те́мрявою та вчинить імло́ю.
E hoonani aku ia Iehova, i ko oukou Akua, mamua o kona hoopoeleele ana mai, a mamua hoi o ke kulanalana ana o ko oukou mau wawae ma na mauna pouli, a oiai oukou e kakali i ka malamalama, hoolilo oia ia i aka no ka make, a hana hoi i pouli loa.
17 А коли ви цього́ не послу́хаєте, буде плакати таємно душа моя з вашої го́рдости, й око моє проливатиме сльо́зи, і зайде́ться сльозою, бо ста́до Господнє займу́ть у поло́н!
Aka, ina aole oukou e hoolohe ia, alaila, e uwe no kuu uhane no oukou ma na wahi malu, no ka hookano; a e uwe nui loa no ko'u mau maka, a kahe ka waimaka, no ka mea, ua lawepioia ka poe hipa a Iehova.
18 Скажіть до царя й до царе́вої матері: Сідайте додо́лу, бо з голів ваших спала корона вашої слави!
E i aku i ke alii kane a i ke alii wahine, E hoohaahaa ia olua iho, e noho ilalo; no ka mea, e hoohaahaaia no ko olua mau pookela, a me ka leialii o ko olua nani.
19 Півде́нні міста позами́кані будуть, і не буде, хто б їх відчини́в, — ви́гнаний буде ввесь Юда, вигнаний буде цілко́м!
E paniia no na kulanakauhale o ke kukulu hema, aohe mea nana e wehe: e lawepioia o ka Iuda a pau, e lawepioia a lilo loa no.
20 Зведіть ваші о́чі, й побачте отих, що прихо́дять із пі́вночі: де череда́ та, що да́на тобі, ота́ра пишно́ти твоєї?
E alawa'e i ko oukou mau maka iluna, a e nana i ka poe e hele ana, mai ke kukulu akau mai. Auhea ka poe hipa i haawiia nau, o ka poe hipa hoi o kou nani?
21 Що ти скажеш, о до́чко Сіону, як Він над тобою пана́ми поставить отих, яких ти навчила була́ за дові́рених бути, — чи ж му́ки не схо́плять тебе, немов ту породі́ллю?
Pehea la oe e olelo ai i ka wa e hoopai mai oia ia oe? Aole anei e loohia oe i ka eha e like me ka wahine hanau keiki, no ka mea, ua ao aku no oe ia lakou e noho kapena, a e noho alii maluna ou.
22 коли ж скажеш у серці своєму: „Чому́ такі речі спітка́ли мене?“— за числе́нні провини твої відкриті подо́лки твої, ого́лені ноги твої силомі́ць!
A ina olelo oe ma kou naau, No ke aha la i hiki mai ai keia mau mea maluna o'u? No ka nui loa o kou hewa i laweia'ku la na hua lole ou, ua waiho wale ia kou mau kuekue wawae.
23 Чи му́рин відмі́нить коли свою шкі́ру, а панте́ра — ті пля́ми свої? Тоді зможете й ви чинити добре, навче́ні чинити лихе́!
E hiki anei i ko Aitiopa ke hoano e i kona ili, a me ka leopadi i kona mau kiko? alaila oukou, ka poe maa i ka hana hewa, e hiki ai ke hana maikai.
24 Тому́ розпоро́шу їх, мов ту поло́ву, що з вітром з пустині летить:
Nolaila, e hoopuehu aku au ia lakou, e like me ka opala i lilo aku la i ka makani o ka waoakua.
25 Оце жеребо́к твій, це у́діл, який Я відмі́ряв тобі, — говорить Господь, — бо забула Мене та наді́ялася на непра́вду!
Oia no kou mea loaa, o ka haawina nou i anaia e au, wahi a Iehova; no ka mea, ua hoopoina mai oe ia'u, a ua hilinai hoi i ka mea wahahee.
26 І закочу́ теж подо́лки твої над обличчя твоє, — і пока́жеться га́ньба твоя:
Nolaila au e wehe ae ai i ka hua lole ou iluna ma kou maka, i ikeia kou wahi hilahila.
27 твої перелю́бства й іржа́ння твої, сором блу́ду твого на полі на па́гірках, — Я бачив гидо́ти твої. Горе тобі, Єрусалиме, що не очи́стишся! Доки ж іще?“
Ua ike no wau i kou moekolohe ana, a me kou hau ana, a me ka hewa o kou hookamakama, a me kau hana hoopailua maluna o na puu ma ke kula. Auwe oe, e Ierusalema! Aole anei oe e hoomaemaeia? Pehea la ka loihi?