Дії 12
1 А Цар І́род тоді підні́с руки, щоб декого з Церкви гноби́ти.
తస్మిన్ సమయే హేరోద్‌రాజో మణ్డల్యాః కియజ్జనేభ్యో దుఃఖం దాతుం ప్రారభత్|
2 І мечем він стяв Якова, брата Іванового.
విశేషతో యోహనః సోదరం యాకూబం కరవాలాఘాతేన్ హతవాన్|
3 А бачивши, що подо́балося це юдеям, він задумав схопи́ти й Петра. Були ж дні Опрі́сноків.
తస్మాద్ యిహూదీయాః సన్తుష్టా అభవన్ ఇతి విజ్ఞాయ స పితరమపి ధర్త్తుం గతవాన్|
4 І, схопи́вши його, посадив до в'язниці, і передав чотирьом чвіркам воякі́в, щоб його стерегли, бажаючи вивести людям його по Па́сці.
తదా కిణ్వశూన్యపూపోత్సవసమయ ఉపాతిష్టత్; అత ఉత్సవే గతే సతి లోకానాం సమక్షం తం బహిరానేయ్యామీతి మనసి స్థిరీకృత్య స తం ధారయిత్వా రక్ష్ణార్థమ్ యేషామ్ ఏకైకసంఘే చత్వారో జనాః సన్తి తేషాం చతుర్ణాం రక్షకసంఘానాం సమీపే తం సమర్ప్య కారాయాం స్థాపితవాన్|
5 Отож, у в'язниці Петра стерегли, а Церква ре́вно молилася Богові за нього.
కిన్తుం పితరస్య కారాస్థితికారణాత్ మణ్డల్యా లోకా అవిశ్రామమ్ ఈశ్వరస్య సమీపే ప్రార్థయన్త|
6 А як Ірод хотів його ви́вести, Петро спав тієї ночі між двома́ вояка́ми, закутий у два ланцюги́, і сторо́жа пильнувала в'язницю при две́рях.
అనన్తరం హేరోది తం బహిరానాయితుం ఉద్యతే సతి తస్యాం రాత్రౌ పితరో రక్షకద్వయమధ్యస్థానే శృఙ్ఖలద్వయేన బద్ధ్వః సన్ నిద్రిత ఆసీత్, దౌవారికాశ్చ కారాయాః సమ్ముఖే తిష్ఠనతో ద్వారమ్ అరక్షిషుః|
7 І ось ангол Господній з'явився, і в в'язниці засяяло світло. І, доторкнувшись до боку Петрового, він збудив його, кажучи: „Мерщі́й встава́й!“І ланцюги́ йому з рук поспада́ли.
ఏతస్మిన్ సమయే పరమేశ్వరస్య దూతే సముపస్థితే కారా దీప్తిమతీ జాతా; తతః స దూతః పితరస్య కుక్షావావాతం కృత్వా తం జాగరయిత్వా భాషితవాన్ తూర్ణముత్తిష్ఠ; తతస్తస్య హస్తస్థశృఙ్ఖలద్వయం గలత్ పతితం|
8 А ангол до нього промовив: „Підпережи́ся, і взуй санда́лі свої“. І він так учинив. І каже йому: „Зодягнися в плаща свого, та й за мною йди“.
స దూతస్తమవదత్, బద్ధకటిః సన్ పాదయోః పాదుకే అర్పయ; తేన తథా కృతే సతి దూతస్తమ్ ఉక్తవాన్ గాత్రీయవస్త్రం గాత్రే నిధాయ మమ పశ్చాద్ ఏహి|
9 І, вийшовши, він ішов услід за ним, і не знав, чи то правда, що робилось від ангола, бо ду́мав, що видіння він бачить.
తతః పితరస్తస్య పశ్చాద్ వ్రజన బహిరగచ్ఛత్, కిన్తు దూతేన కర్మ్మైతత్ కృతమితి సత్యమజ్ఞాత్వా స్వప్నదర్శనం జ్ఞాతవాన్|
10 Як сторо́жу минули вони першу й другу, то прийшли до залізної брами, що до міста веде, — і вона відчинилась сама ім. І, вийшовши, пройшли одну вулицю, — і відступив ангол зараз від нього.
ఇత్థం తౌ ప్రథమాం ద్వితీయాఞ్చ కారాం లఙ్ఘిత్వా యేన లౌహనిర్మ్మితద్వారేణ నగరం గమ్యతే తత్సమీపం ప్రాప్నుతాం; తతస్తస్య కవాటం స్వయం ముక్తమభవత్ తతస్తౌ తత్స్థానాద్ బహి ర్భూత్వా మార్గైకస్య సీమాం యావద్ గతౌ; తతోఽకస్మాత్ స దూతః పితరం త్యక్తవాన్|
11 Сказав же Петро, оприто́мнівши: „Тепер знаю правдиво, що Господь послав Свого ангола, і видер мене із рук Іродових та від усього чека́ння народу юдейського“.
తదా స చేతనాం ప్రాప్య కథితవాన్ నిజదూతం ప్రహిత్య పరమేశ్వరో హేరోదో హస్తాద్ యిహూదీయలోకానాం సర్వ్వాశాయాశ్చ మాం సముద్ధృతవాన్ ఇత్యహం నిశ్చయం జ్ఞాతవాన్|
12 А зміркувавши, він прийшов до сади́би Марії, матері Івана, званого Ма́рком, де багато зібралося й молилося.
స వివిచ్య మార్కనామ్రా విఖ్యాతస్య యోహనో మాతు ర్మరియమో యస్మిన్ గృహే బహవః సమ్భూయ ప్రార్థయన్త తన్నివేశనం గతః|
13 І як Петро в фіртку брами постукав, то вийшла послухати служни́ця, що звалася Ро́да,
పితరేణ బహిర్ద్వార ఆహతే సతి రోదానామా బాలికా ద్రష్టుం గతా|
14 та голос Петрів розпізнавши, вона з радощів не відчинила воріт, а прибігши, сказала, що Петро при воро́тях стоїть!
తతః పితరస్య స్వరం శ్రువా సా హర్షయుక్తా సతీ ద్వారం న మోచయిత్వా పితరో ద్వారే తిష్ఠతీతి వార్త్తాం వక్తుమ్ అభ్యన్తరం ధావిత్వా గతవతీ|
15 А вони їй сказали: „Чи ти навісна́?“Та вона запевняла своє́, що є так. Вони ж говорили: „То ангол його!“
తే ప్రావోచన్ త్వమున్మత్తా జాతాసి కిన్తు సా ముహుర్ముహురుక్తవతీ సత్యమేవైతత్|
16 А Петро й далі стукав. Коли ж відчинили, вони його вгледіли та й дивувалися.
తదా తే కథితవన్తస్తర్హి తస్య దూతో భవేత్|
17 Махнувши ж рукою до них, щоб мовчали, він їм розповів, як Господь його вивів із в'язниці. І сказав: „Сповістіть про це Якова й браттю“. І, вийшовши, він до іншого місця пішов.
పితరో ద్వారమాహతవాన్ ఏతస్మిన్నన్తరే ద్వారం మోచయిత్వా పితరం దృష్ట్వా విస్మయం ప్రాప్తాః|
18 Коли ж настав день, поміж вояка́ми зчинилась велика тривога, що́ то сталось з Петром.
తతః పితరో నిఃశబ్దం స్థాతుం తాన్ ప్రతి హస్తేన సఙ్కేతం కృత్వా పరమేశ్వరో యేన ప్రకారేణ తం కారాయా ఉద్ధృత్యానీతవాన్ తస్య వృత్తాన్తం తానజ్ఞాపయత్, యూయం గత్వా యాకుబం భ్రాతృగణఞ్చ వార్త్తామేతాం వదతేత్యుక్తా స్థానాన్తరం ప్రస్థితవాన్|
19 А Ірод, пошукавши його й не знайшовши, віддав варту під суд, і звелів їх стра́тити. А сам із Юдеї відбув в Кесарі́ю, і там перебува́в.
ప్రభాతే సతి పితరః క్వ గత ఇత్యత్ర రక్షకాణాం మధ్యే మహాన్ కలహో జాతః|
20 А І́род розгніваний був на тиря́н та сидо́нян. І вони однодушно до нього прийшли, і вблагали царсько́го постельника Вла́ста, та й миру просили, бо їхня земля годувалась з царсько́ї.
హేరోద్ బహు మృగయిత్వా తస్యోద్దేశే న ప్రాప్తే సతి రక్షకాన్ సంపృచ్ఛ్య తేషాం ప్రాణాన్ హన్తుమ్ ఆదిష్టవాన్|
21 Дня ж призначеного І́род убрався в одежу царську́, і на підвищенні сів та й до ни́х говорив.
పశ్చాత్ స యిహూదీయప్రదేశాత్ కైసరియానగరం గత్వా తత్రావాతిష్ఠత్|
22 А на́товп кричав: „Голос Божий, а не лю́дський!“
సోరసీదోనదేశయో ర్లోకేభ్యో హేరోది యుయుత్సౌ సతి తే సర్వ్వ ఏకమన్త్రణాః సన్తస్తస్య సమీప ఉపస్థాయ ల్వాస్తనామానం తస్య వస్త్రగృహాధీశం సహాయం కృత్వా హేరోదా సార్ద్ధం సన్ధిం ప్రార్థయన్త యతస్తస్య రాజ్ఞో దేశేన తేషాం దేశీయానాం భరణమ్ అభవత్ం
23 І ангол Господній ура́зив знена́цька його, бо він не віддав слави Богові. І черва́ його з'їла, і він умер.
అతః కుత్రచిన్ నిరుపితదినే హేరోద్ రాజకీయం పరిచ్ఛదం పరిధాయ సింహాసనే సముపవిశ్య తాన్ ప్రతి కథామ్ ఉక్తవాన్|
24 Слово ж Боже росло та помно́жувалось.
తతో లోకా ఉచ్చైఃకారం ప్రత్యవదన్, ఏష మనుజరవో న హి, ఈశ్వరీయరవః|
25 А Варнава та Савл, службу виконавши, повернулись із Єрусалиму, узявши з собою Івана, що про́званий Ма́рком.
తదా హేరోద్ ఈశ్వరస్య సమ్మానం నాకరోత్; తస్మాద్ధేతోః పరమేశ్వరస్య దూతో హఠాత్ తం ప్రాహరత్ తేనైవ స కీటైః క్షీణః సన్ ప్రాణాన్ అజహాత్| కిన్త్వీశ్వరస్య కథా దేశం వ్యాప్య ప్రబలాభవత్| తతః పరం బర్ణబ్బాశౌలౌ యస్య కర్మ్మణో భారం ప్రాప్నుతాం తాభ్యాం తస్మిన్ సమ్పాదితే సతి మార్కనామ్నా విఖ్యాతో యో యోహన్ తం సఙ్గినం కృత్వా యిరూశాలమ్నగరాత్ ప్రత్యాగతౌ|
