Від Івана 11
1 Був же один, що нездужав Лазар з села Мариї та Марти, сестри її.
ಅನನ್ತರಂ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಯಾ ಭಗಿನೀ ಮರ್ಥಾ ಚ ಯಸ್ಮಿನ್ ವೈಥನೀಯಾಗ್ರಾಮೇ ವಸತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಗ್ರಾಮೇ ಇಲಿಯಾಸರ್ ನಾಮಾ ಪೀಡಿತ ಏಕ ಆಸೀತ್|
2 Була ж се Мария, що намастила Господа миром і обтерла ноги Його волоссєм своїм, котрої брат Лазар нездужав.
ಯಾ ಮರಿಯಮ್ ಪ್ರಭುಂ ಸುಗನ್ಧಿತೇಲೈನ ಮರ್ದ್ದಯಿತ್ವಾ ಸ್ವಕೇಶೈಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಸಮಮಾರ್ಜತ್ ತಸ್ಯಾ ಭ್ರಾತಾ ಸ ಇಲಿಯಾಸರ್ ರೋಗೀ|
3 Післали тодї сестри до Него, кажучи: Господи, ось той, що Ти любиш, нездужає.
ಅಪರಞ್ಚ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಯಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೀಯತೇ ಸ ಏವ ಪೀಡಿತೋಸ್ತೀತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಭಗಿನ್ಯೌ ಪ್ರೇಷಿತವತ್ಯೌ|
4 Почувши Ісус, рече: Ся болїсть не на смерть, а про славу Божу, щоб прославивсь Син Божий через неї.
ತದಾ ಯೀಶುರಿಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾಕಥಯತ ಪೀಡೇಯಂ ಮರಣಾರ್ಥಂ ನ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮಾರ್ಥಮ್ ಈಶ್ವರಪುತ್ರಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಕಾಶಾರ್ಥಞ್ಚ ಜಾತಾ|
5 Любив же Ісус Марту, й сестру її, і Лазаря.
ಯೀಶು ರ್ಯದ್ಯಪಿಮರ್ಥಾಯಾಂ ತದ್ಭಗಿನ್ಯಾಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಿ ಚಾಪ್ರೀಯತ,
6 Як же почув, що нездужав, тодї зоставсь у тому місці, де був, ще два дні.
ತಥಾಪಿ ಇಲಿಯಾಸರಃ ಪೀಡಾಯಾಃ ಕಥಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯತ್ರ ಆಸೀತ್ ತತ್ರೈವ ದಿನದ್ವಯಮತಿಷ್ಠತ್|
7 Після того ж рече ученикам: Ходїм знов у Юдею.
ತತಃ ಪರಮ್ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನಕಥಯದ್ ವಯಂ ಪುನ ರ್ಯಿಹೂದೀಯಪ್ರದೇಶಂ ಯಾಮಃ|
8 Кажуть Йому ученики: Рави, тепер шукали Тебе Жиди каменувати, й знов ійдеш туди!
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಹೇ ಗುರೋ ಸ್ವಲ್ಪದಿನಾನಿ ಗತಾನಿ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತ್ವಾಂ ಪಾಷಾಣೈ ರ್ಹನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಸ್ತಥಾಪಿ ಕಿಂ ಪುನಸ್ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಸಿ?
9 Відказав Ісус: Хиба не дванайцять годин у днї? Коли хто ходить удень, не спотикаєть ся, бо сьвітло сьвіта сього бачить.
ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಏಕಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಕಿಂ ದ್ವಾದಶಘಟಿಕಾ ನ ಭವನ್ತಿ? ಕೋಪಿ ದಿವಾ ಗಚ್ಛನ್ ನ ಸ್ಖಲತಿ ಯತಃ ಸ ಏತಜ್ಜಗತೋ ದೀಪ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ|
10 Коли ж хто ходить поночі, спотикаєть ся, бо нема сьвітла в йому.
ಕಿನ್ತು ರಾತ್ರೌ ಗಚ್ಛನ್ ಸ್ಖಲತಿ ಯತೋ ಹೇತೋಸ್ತತ್ರ ದೀಪ್ತಿ ರ್ನಾಸ್ತಿ|
11 Се промовив, і після того рече їм: Лазар, друг наш, заснув; та я пійду, щоб розбудити його.
ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸ ತಾನವದದ್, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಬನ್ಧುಃ ಇಲಿಯಾಸರ್ ನಿದ್ರಿತೋಭೂದ್ ಇದಾನೀಂ ತಂ ನಿದ್ರಾತೋ ಜಾಗರಯಿತುಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ|
12 Казали тодї ученики Його: Господи, коли заснув, то й одужав.
ಯೀಶು ರ್ಮೃತೌ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ವಿಶ್ರಾಮಾರ್ಥಂ ನಿದ್ರಾಯಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಕಥಯನ್,
13 Говорив же Ісус про смерть його; вони ж думали, що про спочинок сонний каже.
ಹೇ ಗುರೋ ಸ ಯದಿ ನಿದ್ರಾತಿ ತರ್ಹಿ ಭದ್ರಮೇವ|
14 Тодї ж рече їм Ісус явно: Лазар умер.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಸ್ಪಷ್ಟಂ ತಾನ್ ವ್ಯಾಹರತ್, ಇಲಿಯಾಸರ್ ಅಮ್ರಿಯತ;
15 І я радуюсь задля вас, що не був там, щоб ви увірували. Та ходімо до него.
ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಪ್ರತೀಥ ತದರ್ಥಮಹಂ ತತ್ರ ನ ಸ್ಥಿತವಾನ್ ಇತ್ಯಸ್ಮಾದ್ ಯುಷ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಆಹ್ಲಾದಿತೋಹಂ, ತಥಾಪಿ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಯಾಮ|
16 Рече тодї Тома, на прізвище Близняк, товаришам ученикам: Ходімо й ми, щоб умерти з Ним.
ತದಾ ಥೋಮಾ ಯಂ ದಿದುಮಂ ವದನ್ತಿ ಸ ಸಙ್ಗಿನಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅವದದ್ ವಯಮಪಿ ಗತ್ವಾ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಮ್ರಿಯಾಮಹೈ|
17 Прийшовши тодї Ісус, застав його, що він чотирі днї вже у гробі.
ಯೀಶುಸ್ತತ್ರೋಪಸ್ಥಾಯ ಇಲಿಯಾಸರಃ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪನಾತ್ ಚತ್ವಾರಿ ದಿನಾನಿ ಗತಾನೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತವಾನ್|
18 Була ж Витания поблизу Єрусалиму, гоней на пятьдееять.
ವೈಥನೀಯಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಸಮೀಪಸ್ಥಾ ಕ್ರೋಶೈಕಮಾತ್ರಾನ್ತರಿತಾ;
19 І багато Жидів поприходило до Марти та Мариї, щоб розважати їх по братові їх.
ತಸ್ಮಾದ್ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಮರ್ಥಾಂ ಮರಿಯಮಞ್ಚ ಭ್ಯಾತೃಶೋಕಾಪನ್ನಾಂ ಸಾನ್ತ್ವಯಿತುಂ ತಯೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್|
20 Марта ж, як почула, що Ісус прийшов, вибігла назустріч Йому; Мария ж сиділа в хатї.
ಮರ್ಥಾ ಯೀಶೋರಾಗಮನವಾರ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವೈವ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಕರೋತ್ ಕಿನ್ತು ಮರಿಯಮ್ ಗೇಹ ಉಪವಿಶ್ಯ ಸ್ಥಿತಾ|
21 Каже тодї Марта до Ісуса: Господи, коли б був єси тут, брат мій не вмер би.
ತದಾ ಮರ್ಥಾ ಯೀಶುಮವಾದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನ್ ಅತ್ರಾಸ್ಥಾಸ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ನಾಮರಿಷ್ಯತ್|
22 Тільки ж і тепер знаю, що, чого попросиш у Бога, дась Тобі Бог.
ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಮಪಿ ಯದ್ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯತೇ ಈಶ್ವರಸ್ತದ್ ದಾಸ್ಯತೀತಿ ಜಾನೇಽಹಂ|
23 Рече їй Ісус: Воскресне брат твій.
ಯೀಶುರವಾದೀತ್ ತವ ಭ್ರಾತಾ ಸಮುತ್ಥಾಸ್ಯತಿ|
24 Каже Марта до Него: Я знаю, що воскресне у воскресенню останнього дня.
ಮರ್ಥಾ ವ್ಯಾಹರತ್ ಶೇಷದಿವಸೇ ಸ ಉತ್ಥಾನಸಮಯೇ ಪ್ರೋತ್ಥಾಸ್ಯತೀತಿ ಜಾನೇಽಹಂ|
25 Рече їй Ісус: Я воскресеннє і життє. Хто вірує в мене, коли й умре, жити ме.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಅಹಮೇವ ಉತ್ಥಾಪಯಿತಾ ಜೀವಯಿತಾ ಚ ಯಃ ಕಶ್ಚನ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಮೃತ್ವಾಪಿ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ;
ಯಃ ಕಶ್ಚನ ಚ ಜೀವನ್ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಕದಾಪಿ ನ ಮರಿಷ್ಯತಿ, ಅಸ್ಯಾಂ ಕಥಾಯಾಂ ಕಿಂ ವಿಶ್ವಸಿಷಿ? (aiōn g165)
27 Каже йому: Так, Господи, я увірувала, що Ти єси Христос, Син Божий, грядущий на сьвіт.
ಸಾವದತ್ ಪ್ರಭೋ ಯಸ್ಯಾವತರಣಾಪೇಕ್ಷಾಸ್ತಿ ಭವಾನ್ ಸಏವಾಭಿಷಿಕ್ತ್ತ ಈಶ್ವರಪುತ್ರ ಇತಿ ವಿಶ್ವಸಿಮಿ|
28 І, се промовивши, пійшла та й покликала Марию, сестру свою, нишком, кажучи: Учитель прийшов, і кличе тебе.
ಇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸಾ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಾಂ ಭಗಿನೀಂ ಮರಿಯಮಂ ಗುಪ್ತಮಾಹೂಯ ವ್ಯಾಹರತ್ ಗುರುರುಪತಿಷ್ಠತಿ ತ್ವಾಮಾಹೂಯತಿ ಚ|
29 Вона ж, як почула, встає хутко, і йде до Него.
ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಾ ತೂರ್ಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್|
30 Ще ж не прийшов у село Ісус, а був на місцї, де зустріла Його Марта.
ಯೀಶು ರ್ಗ್ರಾಮಮಧ್ಯಂ ನ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯತ್ರ ಮರ್ಥಾ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಕರೋತ್ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತವಾನ್|
31 Тодї Жиди, що були з нею в хатї та розважали її, побачивши Марию, що хутко встала та вийшла, пійшли за нею, кажучи: Що йде до гробу, щоб плакати там.
ಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಮರಿಯಮಾ ಸಾಕಂ ಗೃಹೇ ತಿಷ್ಠನ್ತಸ್ತಾಮ್ ಅಸಾನ್ತ್ವಯನ ತೇ ತಾಂ ಕ್ಷಿಪ್ರಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಗಚ್ಛನ್ತಿಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ವ್ಯಾಹರನ್, ಸ ಶ್ಮಶಾನೇ ರೋದಿತುಂ ಯಾತಿ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತೇ ತಸ್ಯಾಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಅಗಚ್ಛನ್|
32 Мария ж, як прийшла, де був Ісус, й побачила Його, то впала в ноги Йому, кажучи до Него: Господи, коли б був єси тут, не вмер би брат мій.
ಯತ್ರ ಯೀಶುರತಿಷ್ಠತ್ ತತ್ರ ಮರಿಯಮ್ ಉಪಸ್ಥಾಯ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರತ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನ್ ಅತ್ರಾಸ್ಥಾಸ್ಯತ್ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ನಾಮರಿಷ್ಯತ್|
33 Ісус же, як побачив її, що плаче, і прийшовших з нею Жидів, що плачуть, засмутив ся духом, і зворушив ся,
ಯೀಶುಸ್ತಾಂ ತಸ್ಯಾಃ ಸಙ್ಗಿನೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಂಶ್ಚ ರುದತೋ ವಿಲೋಕ್ಯ ಶೋಕಾರ್ತ್ತಃ ಸನ್ ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ತಂ ಕುತ್ರಾಸ್ಥಾಪಯತ?
34 і рече: Де положили його? Кажуть Йому: Господи, йди та подивись.
ತೇ ವ್ಯಾಹರನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ಪಶ್ಯತು|
35 І заплакав Ісус,
ಯೀಶುನಾ ಕ್ರನ್ದಿತಂ|
36 Казали тодї Жиди: Ось як Він любив його!
ಅತಏವ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಅವದನ್, ಪಶ್ಯತಾಯಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಕಿದೃಗ್ ಅಪ್ರಿಯತ|
37 Деякі ж з них казали: Чи не міг Сей, що відкрив очі слїпому, зробити, щоб і він не вмер?
ತೇಷಾಂ ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಯೋನ್ಧಾಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ದತ್ತವಾನ್ ಸ ಕಿಮ್ ಅಸ್ಯ ಮೃತ್ಯುಂ ನಿವಾರಯಿತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್?
38 Тодї Ісус, зітхнувши знов у собі, пійшов до гробу. Була ж печера, й камінь лежав на нїй.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪುನರನ್ತರ್ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಾನ್ತಿಕಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್| ತತ್ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಏಕಂ ಗಹ್ವರಂ ತನ್ಮುಖೇ ಪಾಷಾಣ ಏಕ ಆಸೀತ್|
39 Рече Ісус: Зніміть каменя. Каже Йому сестра умершого Марта: Господи, уже смердить; чотири бо днї йому.
ತದಾ ಯೀಶುರವದದ್ ಏನಂ ಪಾಷಾಣಮ್ ಅಪಸಾರಯತ, ತತಃ ಪ್ರಮೀತಸ್ಯ ಭಗಿನೀ ಮರ್ಥಾವದತ್ ಪ್ರಭೋ, ಅಧುನಾ ತತ್ರ ದುರ್ಗನ್ಧೋ ಜಾತಃ, ಯತೋದ್ಯ ಚತ್ವಾರಿ ದಿನಾನಿ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ ತಿಷ್ಠತಿ|
40 Рече їй Ісус: Чи не казав я тобі, що, коли вірувати меш, побачиш славу Божу?
ತದಾ ಯೀಶುರವಾದೀತ್, ಯದಿ ವಿಶ್ವಸಿಷಿ ತರ್ಹೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಕಾಶಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಸಿ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಿಂ ತುಭ್ಯಂ ನಾಕಥಯಂ?
41 Зняли тодї каменя, де положено мерця. Ісус же звів очі вгору, і рече: Отче, дякую Тобі, що почув єси мене.
ತದಾ ಮೃತಸ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ಪಾಷಾಣೋಽಪಸಾರಿತೇ ಯೀಶುರೂರ್ದ್ವ್ವಂ ಪಶ್ಯನ್ ಅಕಥಯತ್, ಹೇ ಪಿತ ರ್ಮಮ ನೇವೇಸನಮ್ ಅಶೃಣೋಃ ಕಾರಣಾದಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಾಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ|
42 Я ж знав, що всякого часу мене чуєш, тільки задля народу, що навколо стоїть, сказав, щоб увірували, що Ти мене післав.
ತ್ವಂ ಸತತಂ ಶೃಣೋಷಿ ತದಪ್ಯಹಂ ಜಾನಾಮಿ, ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಮಾಂ ಯತ್ ಪ್ರೈರಯಸ್ತದ್ ಯಥಾಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಿತಾ ಲೋಕಾ ವಿಶ್ವಸನ್ತಿ ತದರ್ಥಮ್ ಇದಂ ವಾಕ್ಯಂ ವದಾಮಿ|
43 се промовивши, покликнув голосом великим: Лазаре, вийди!
ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರಾಹ್ವಯತ್, ಹೇ ಇಲಿಯಾಸರ್ ಬಹಿರಾಗಚ್ಛ|
44 І вийшов мрець з завязаними в полотно ногами й руками, й лице його хусткою було завязане. Рече їм Ісус: Розвяжіть його й пустїть, нехай іде.
ತತಃ ಸ ಪ್ರಮೀತಃ ಶ್ಮಶಾನವಸ್ತ್ರೈ ರ್ಬದ್ಧಹಸ್ತಪಾದೋ ಗಾತ್ರಮಾರ್ಜನವಾಸಸಾ ಬದ್ಧಮುಖಶ್ಚ ಬಹಿರಾಗಚ್ಛತ್| ಯೀಶುರುದಿತವಾನ್ ಬನ್ಧನಾನಿ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ತ್ಯಜತೈನಂ|
45 Тодї многі з Жидів, що поприходили до Мариї, і видїли, що зробив Ісус, увірували в Него.
ಮರಿಯಮಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತಾ ಯೇ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಸ್ತದಾ ಯೀಶೋರೇತತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಪಶ್ಯನ್ ತೇಷಾಂ ಬಹವೋ ವ್ಯಶ್ವಸನ್,
46 Деякі ж з них пійшли до Фарисеїв, та й сказали їм, що зробив Ісус.
ಕಿನ್ತು ಕೇಚಿದನ್ಯೇ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೋರೇತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ವಾರ್ತ್ತಾಮ್ ಅವದನ್|
47 Зібрали тодї архиєреї та Фарисеї раду, і казали: Що нам чинити? бо сей чоловік багато робить ознак.
ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಾಶ್ಚ ಸಭಾಂ ಕೃತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರನ್ ವಯಂ ಕಿಂ ಕುರ್ಮ್ಮಃ? ಏಷ ಮಾನವೋ ಬಹೂನ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕರೋತಿ|
48 Коли оставимо Його так, усї увіруютьв Него; й прийдуть Римляне, та й заберуть у нас і місце і нарід.
ಯದೀದೃಶಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ವಾರಯಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯನ್ತಿ ರೋಮಿಲೋಕಾಶ್ಚಾಗತ್ಯಾಸ್ಮಾಕಮ್ ಅನಯಾ ರಾಜಧಾನ್ಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ರಾಜ್ಯಮ್ ಆಛೇತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
49 Один же з них, Каяфа, бувши архиєреєм року того, каже їм: Ви не знаєте нїчого,
ತದಾ ತೇಷಾಂ ಕಿಯಫಾನಾಮಾ ಯಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವತ್ಸರೇ ಮಹಾಯಾಜಕಪದೇ ನ್ಯಯುಜ್ಯತ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದದ್ ಯೂಯಂ ಕಿಮಪಿ ನ ಜಾನೀಥ;
50 і не думаєте, що лучче нам, щоб один чоловік умер за людей, а не ввесь народ загинув.
ಸಮಗ್ರದೇಶಸ್ಯ ವಿನಾಶತೋಪಿ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾರ್ಥಮ್ ಏಕಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ಮರಣಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಮಙ್ಗಲಹೇತುಕಮ್ ಏತಸ್ಯ ವಿವೇಚನಾಮಪಿ ನ ಕುರುಥ|
51 Се ж не від себе промовив, а, бувши архиєреєм того року, пророкував, що має Ісус умерти за людей,
ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಸ ನಿಜಬುದ್ಧ್ಯಾ ವ್ಯಾಹರದ್ ಇತಿ ನ,
52 і не тільки за людей, а щоб і дїти Божі розсипані зібрати в одно.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶೂಸ್ತದ್ದೇಶೀಯಾನಾಂ ಕಾರಣಾತ್ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಕ್ಷ್ಯತಿ, ದಿಶಿ ದಿಶಿ ವಿಕೀರ್ಣಾನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾನ್ ಸಂಗೃಹ್ಯೈಕಜಾತಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ಚ, ತಸ್ಮಿನ್ ವತ್ಸರೇ ಕಿಯಫಾ ಮಹಾಯಾಜಕತ್ವಪದೇ ನಿಯುಕ್ತಃ ಸನ್ ಇದಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್|
53 З того ж дня нарадились, щоб убити Його.
ತದ್ದಿನಮಾರಭ್ಯ ತೇ ಕಥಂ ತಂ ಹನ್ತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತೀತಿ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ|
54 Ісус же більш не ходив явно по Юдеї, а пійшов звідтіля в землю близько пустиш, у город званий Єфрем, і там пробував із учениками своїми.
ಅತಏವ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೀಶುಃ ಸಪ್ರಕಾಶಂ ಗಮನಾಗಮನೇ ಅಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಮಾದ್ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಯ ಸಮೀಪಸ್ಥಾಯಿಪ್ರದೇಶಸ್ಯೇಫ್ರಾಯಿಮ್ ನಾಮ್ನಿ ನಗರೇ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಂ ಕಾಲಂ ಯಾಪಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|
55 Була ж близько пасха Жидівська; і йшло багато в Єрусалим із сіл перед пасхою, щоб очищати себе.
ಅನನ್ತರಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವೇ ನಿಕಟವರ್ತ್ತಿನಿ ಸತಿ ತದುತ್ಸವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಸ್ವಾನ್ ಶುಚೀನ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹವೋ ಜನಾ ಗ್ರಾಮೇಭ್ಯೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್,
56 Шукали тодї Ісуса, й говорили між собою, стоячи в церкві: Як вам здаєть ся? чи не прийде на сьвято?
ಯೀಶೋರನ್ವೇಷಣಂ ಕೃತ್ವಾ ಮನ್ದಿರೇ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವ್ಯಾಹರನ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೀದೃಶೋ ಬೋಧೋ ಜಾಯತೇ? ಸ ಕಿಮ್ ಉತ್ಸವೇಽಸ್ಮಿನ್ ಅತ್ರಾಗಮಿಷ್ಯತಿ?
57 Дали ж і архиєреї і Фарисеї наказ, щоб, як хто знати ме, де Він, то щоб схопити Його.
ಸ ಚ ಕುತ್ರಾಸ್ತಿ ಯದ್ಯೇತತ್ ಕಶ್ಚಿದ್ ವೇತ್ತಿ ತರ್ಹಿ ದರ್ಶಯತು ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ತಂ ಧರ್ತ್ತುಂ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಇಮಾಮ್ ಆಜ್ಞಾಂ ಪ್ರಾಚಾರಯನ್|
