1 до коринтян 13
1 Коли мовами людськими глаголю й ангелськими, любови ж не маю, то став ся я як мідь дзвіняча і бубен гудячий.
Se mi parolus la lingvojn de homoj kaj anĝeloj, sed ne havus amon, mi fariĝus sonanta kupro aŭ tintanta cimbalo.
2 Коли маю пророцтво і знаю всі тайни і все знаннє, і коли маю всю віру, так щоб і гори переставляти, любови ж не маю, то я нїщо.
Kaj se mi posedus la profetpovon, kaj komprenus ĉiujn misterojn kaj ĉian scion; kaj se mi havus ĉian fidon, tiel ke mi povus formovi montojn, sed ne havus amon, mi estus nenio.
3 І коли роздам увесь маєток мій, і коли тіло моє передам, щоб його спалено, любови ж не маю, то ніякої користи мені (з того).
Kaj se mi disdonus mian tutan havon por nutri la malsatulojn, kaj se mi lasus mian korpon por forbrulo, sed ne havus amon, per tio mi neniom profitus.
4 Любов довго терпить, милосердує; любов не завидує; любов не величаєть ся, не надимаєть ся,
Amo longe suferas, kaj bonfaras; amo ne envias; amo ne fanfaronas, ne ŝveligas sin,
5 не осоромлює, не шукає свого, не пориваєть ся до гнїву, не думає лихого;
ne kondutas nedece, ne celas por si mem, ne koleriĝas, ne pripensas malbonon,
6 не веселить ся неправдою, а веселить ся правдою;
ne ĝojas pri maljusteco, sed kunĝojas kun vereco;
7 все покриває, всьому йме віри, на все вповає, все терпить.
ĉion toleras, ĉion kredas, ĉion esperas, ĉion eltenas.
8 Любов ніколи не впадає (гине); чи то ж пророцтва, вони впадуть; чи то мови, вони замовкнуть; чи то знаннє, воно зникне.
Amo neniam pereas; sed, ĉu estas profetadoj, ili neniiĝos; ĉu lingvoj, ili ĉesiĝos; ĉu estas scio, ĝi neniiĝos.
9 Бо від части знаємо і від части пророкуємо.
Ĉar ni scias laŭparte, kaj ni profetadas laŭparte;
10 Як же прийде звершене, тодї те, що від части, зникне.
sed kiam venos perfektaĵo, tiam neniiĝos tio, kio estas laŭparta.
11 Як був я малоліток, то яко малолїток говорив, яко малолїток розумів, яко малоліток думав; як же став чоловіком, то покинув дитяче.
Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariĝinte plenaĝulo, mi jam forigis la infanaĵojn.
12 Бачимо бо тепер через дзеркало, в загадці, тоді ж лицем до лиця; тепер пізнаю від части, тоді ж пізнаю, яко ж і я познаний.
Ĉar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon ĉe okulo; nun mi konas laŭparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaŭ mi estas konita.
13 Тепер же пробувають віра, надїя, любов, сї троє; більша ж із сих любов.
Restas do nun fido, espero, amo, tiuj tri; kaj la plej granda el ili estas amo.
