< Adiyisɛm 4 >

1 Yei akyiri no, mehwɛ mehunuu ɛpono a abue wɔ ɔsoro. Na ɛnne bi akasa akyerɛ me pɛn na ɛgyegye sɛ totorobɛnto kaa sɛ, “Bra ɔsoro ha, na mɛkyerɛ wo deɛ ɛbɛba yei akyi.”
Depois disso, eu, [João], vi [em outra cena que ]havia uma porta aberta no céu. Aquele cuja voz era como [SIM] uma trombeta [altissonante], o mesmo que me tinha falado anteriormente, [me ]disse: “Suba para cá! Quero mostrar-lhe os eventos que devem ocorrer mais tarde”.
2 Prɛko pɛ, na Honhom no faa me. Na ahennwa bi si ɔsoro hɔ a obi te so.
Imediatamente senti que o Espírito [de Deus estava me controlando poderosamente. ]Lá no céu havia um trono, e no trono alguém estava sentado, [governando].
3 Na nʼanim hyerɛn te sɛ ahwehwɛboɔ ne mogyanamboɔ. Na nyankontɔn a ɛte sɛ ahahammonoboɔ atwa ahennwa no ho ahyia.
O aspecto dele [brilhava ]como [SIM] [uma joia ]jaspe resplendente (OU: diamante) e como um rubi [cintilante. ]Ao redor do trono havia um arco-íris que [brilhava como uma ]esmeralda [fulgurante/resplandecente].
4 Na ahennwa nketewa aduonu nan atwa ahennwa kɛseɛ no ho ahyia a mpanimfoɔ aduonu ɛnan na wɔtete so a wɔhyehyɛ ntadeɛ fitaa ne sikakɔkɔɔ ahenkyɛ.
O trono estava rodeado de vinte e quatro tronos. Nestes tronos estavam [sentados ]vinte e quatro anciãos. [Os anciãos ]vestiam roupas de branco [puro ]e na cabeça tinham coroas de ouro.
5 Na anyinam ne aprannaa bobom firi ahennwa no mu. Na nkanea nson a wɔasosɔ redɛre wɔ ahennwa no anim. Yeinom yɛ Onyankopɔn ahonhom nson.
Saíam do trono relâmpagos, barulhos e trovões. Sete tochas de fogo brilhavam diante do trono. Estas [representam ]o Espírito de Deus que tem todo tipo de poder (OU: que é [também ]simbolizado como sete espíritos).
6 Na biribi te sɛ ahwehwɛ ɛpo a ɛyɛ korɔgyenn sɛ ahwehwɛ da ahennwa no anim. Ahennwa no fa biara, na ateasefoɔ baanan a ani tuatua wɔn anim ne wɔn akyi atwa ahennwa no ho ahyia.
Na frente do trono [havia algo parecido com ]um mar de vidro. Parecia [claro ]como cristal. Nos quatro lados do trono estavam [seres ]viventes. Cada um destes estava coberto de olhos na frente e atrás.
7 Na ɔteasefoɔ a ɔdi ɛkan no te sɛ gyata; deɛ ɔtɔ so mmienu no te sɛ nantwie ba; deɛ ɔtɔ so mmiɛnsa no anim te sɛ onipa; ɛnna deɛ ɔtɔ so nan no te sɛ ɔkɔdeɛ a ɔretu.
O primeiro [ser ]vivente era parecido com um leão. O segundo [ser ]vivente parecia um boi. O terceiro [ser ]vivente tinha cara de homem. O quarto ser vivente parecia uma águia que voava. Cada um dos quatro [seres ]viventes tinha seis asas. Estavam cobertos de olhos por todo [o corpo ]e debaixo [das asas]. Dia e noite não paravam [LIT] de cantar: “Santo, santo, santo é o Senhor Deus, o Todo-poderoso. É aquele que existia, que existe, e que sempre existirá”.
8 Na ateasefoɔ baanan no mu biara wɔ ntaban nsia a ani tuatua akyire ne animu nyinaa. Anadwo ne awia nyinaa na wɔto dwom sɛ,
9 Saa ateasefoɔ baanan no to nnwom de hyɛ deɛ ɔte ahennwa no so a ɔte hɔ daa daa no animuonyam, de ma no anidie, da no ase. Sɛ wɔyɛ saa a, (aiōn g165)
Os [seres ]viventes [louvam], honram [DOU] e agradecem àquele que está sentado no trono, aquele que vive para sempre. (aiōn g165)
10 mpanimfoɔ aduonu ɛnan no butubutu deɛ ɔte ahennwa no so no anim som deɛ ɔte hɔ daa daa no. Wɔto wɔn ahenkyɛ gu ahennwa no anim ka sɛ: (aiōn g165)
Sempre que fazem assim, os vinte e quatro anciãos se prostram diante daquele que está sentado no trono e O adoram, àquele que vive para sempre. Eles depositam suas coroas diante do trono e cantam: (aiōn g165)
11 “Yɛn Awurade ne Onyankopɔn, wofata sɛ wonya animuonyam, anidie ne tumi, ɛfiri sɛ, wo na wobɔɔ nneɛma nyinaa, na wo pɛ mu enti na wɔte hɔ.”
“Nosso (excl) Senhor e Deus, Tu és digno de [que todos os seres ]te louvem, [que todos os seres ]te honrem e [que todos os seres ]confessem [que ] Tu és o poderoso, pois Tu [sozinho ]criaste todas as coisas. E mais, por haver determinado [que eles existissem, ]eles foram criados {Tu os criaste} e, [consequentemente, ]eles existem”.

< Adiyisɛm 4 >