Nnwom 63
1 Dawid dwom. Ɛberɛ a ɔwɔ Yuda Ɛserɛ so no na ɔtoeɛ. Ao, Onyankopɔn, wone me Onyankopɔn Mehwehwɛ wo anibereɛ so; wo ho sukɔm de me kra, me onipadua ani agyina wo, wɔ asase a awo na ɛserɛ nni so, baabi a nsuo nnie.
Ein salme av David, då han var i Juda øydemark. Gud, du er min Gud, eg søkjer deg tidleg; mi sjæl tyrster etter deg, mitt kjøt lengtar etter deg i eit turt land som ligg i vanmagt utan vatn.
2 Mahunu wo wɔ Kronkronbea hɔ mahunu wo tumi ne wʼanimuonyam.
Soleis hev eg set etter deg i heilagdomen til å sjå di kraft og di æra.
3 Esiane sɛ, wʼadɔeɛ di mu sene nkwa enti mʼano fafa bɛhyɛ wo animuonyam.
For di miskunn er betre enn livet, mine lippor skal prisa deg.
4 Sɛ mete ase yi, mɛkamfo wo, na wo din mu na mɛpagya me nsa.
Soleis vil eg lova deg so lenge eg liver, i ditt namn vil eg lyfta upp mine hender.
5 Me ɔkra bɛmee sɛdeɛ wadi aduane papa bi; mede anofafa a ɛto dwom bɛyi wo ayɛ.
Som av merg og feitt skal mi sjæl verta mett, og med lovsyngjande lippor skal min munn prisa deg.
6 Meda me mpa so a, mekae wo. Anadwo dasuo mu nyinaa, medwene wo ho.
Når eg kjem deg i hug på mitt lægje, tenkjer eg på deg i nattevakterne.
7 Ɛfiri sɛ, wone ne ɔboafoɔ, wo ntaban ase nwunu mu na mɛto dwom.
For du hev vore hjelp for meg, i skuggen av dine vengjer kann eg fegnast.
8 Me kra bata wo ho; na wo nsa nifa kura me mu.
Mi sjæl heng fast ved deg; di høgre hand held meg uppe.
9 Wɔn a wɔpɛ me akum me no bɛsɛe; wɔbɛkɔ asase ase tɔnn.
Men dei som stend meg etter livet og vil tyna det, dei skal koma til dei nedste djup i jordi.
10 Wɔbɛdane wɔn ama akofena na wɔbɛyɛ aduane ama sakraman.
Dei skal verta yvergjevne til sverdmagt, verta til ran for revar.
11 Nanso ɔhene bɛdi ahurisie wɔ Onyankopɔn mu; wɔn a wɔka ntam wɔ Onyankopɔn din mu nyinaa bɛkamfo no, na wɔbɛmua atorofoɔ ano. Wɔde ma dwomkyerɛfoɔ.
Men kongen skal gleda seg i Gud; kvar den som sver ved honom, skal prisa seg sæl, for ljugararne skal verta målbundne.
