Nnwom 25
1 Dawid dwom. Ao Awurade, mema me kra so kyerɛ wo;
Av David. Til dig, Herre, løfter jeg min sjel.
2 wo so, Ao me Onyankopɔn, na mede me ho to. Mma mʼanim ngu ase na mma mʼatamfoɔ nso nni me so nkonim.
Min Gud, til dig har jeg satt min lit; la mig ikke bli til skamme, la ikke mine fiender fryde sig over mig!
3 Wɔn a wɔde wɔn ho to wo so no mu biara ani renwu da, mmom, wɔn a wɔyɛ kɔntɔnkye no anim bɛgu ase.
Ja, ingen av dem som bier på dig, skal bli til skamme; de skal bli til skamme som er troløse uten årsak.
4 Kyerɛ me wʼakwan, Ao Awurade, na me nhunu wʼatempɔn.
Herre, la mig kjenne dine veier, lær mig dine stier!
5 Fa wo nokorɛ no so kyerɛkyerɛ me, ɛfiri sɛ woyɛ Onyankopɔn, me Gyefoɔ, na mʼani da wo so daa nyinaa.
Led mig frem i din trofasthet og lær mig! for du er min frelses Gud, på dig bier jeg hele dagen.
6 Kae, Ao Awurade, wo mmɔborɔhunu ne wo dɔ kɛseɛ a ɛwɔ hɔ firi tete no.
Herre, kom din barmhjertighet i hu og din miskunnhets gjerninger! for de er fra evighet.
7 Nkae me mmabunu berɛ mu bɔne ne mʼatuateɛ akwan; kae me sɛdeɛ wʼadɔeɛ teɛ, Ao Awurade, ɛfiri sɛ wo yɛ.
Kom ikke min ungdoms synder og mine misgjerninger i hu! Kom mig i hu efter din miskunnhet for din godhets skyld, Herre!
8 Awurade yɛ, na ɔtene; enti ɔkyerɛkyerɛ nnebɔneyɛfoɔ nʼakwan.
Herren er god og rettvis; derfor lærer han syndere veien.
9 Ɔde ahobrɛasefoɔ fa ɛkwan pa so na ɔkyerɛ wɔn nʼapɛdeɛ.
Han leder de saktmodige i det som rett er, og lærer de saktmodige sin vei.
10 Awurade akwan nyinaa yɛ ɔdɔ ne nokorɛdie ma wɔn a wɔdi nʼapam mu ahyɛdeɛ soɔ.
Alle Herrens stier er miskunnhet og trofasthet imot dem som holder hans pakt og hans vidnesbyrd.
11 Ao Awurade, me bɔne so deɛ, nanso wo din enti, fa kyɛ me.
For ditt navns skyld, Herre, forlat mig min misgjerning! for den er stor.
12 Enti hwan ne onipa a ɔsuro Awurade? Ɔbɛkyerɛ no kwan a wabɔ ama no.
Hvem er den mann som frykter Herren? Ham lærer han den vei han skal velge.
13 Ɔbɛdi yie wɔ ne nkwa nna mu, na nʼasefoɔ afa asase no sɛ wɔn agyapadeɛ.
Hans sjel skal stadig ha det godt, og hans avkom skal arve landet.
14 Awurade da nʼatirimsɛm adi kyerɛ wɔn a wɔsuro no; na ɔma wɔhunu nʼapam.
Herren har fortrolig samfund med dem som frykter ham, og hans pakt skal bli dem kunngjort.
15 Mʼani da Awurade so daa, ɛfiri sɛ ɔno nko ara na ɔbɛyi me nan afiri afidie mu.
Mine øine er alltid vendt til Herren, for han drar mine føtter ut av garnet.
16 Dane wʼani hwɛ me, na dom me, ɛfiri sɛ meyɛ ankonam na meyɛ mmɔbɔ.
Vend dig til mig og vær mig nådig! for jeg er enslig og elendig.
17 Mʼakoma mu dadwene adɔɔso; yi me dadwene firi me so.
Mitt hjertes angst har de gjort stor; før mig ut av mine trengsler!
18 Hwɛ me haw ne mʼahohiahia na yi me bɔne nyinaa firi me so.
Se min elendighet og min nød, og forlat mig alle mine synder!
19 Hwɛ sɛdeɛ mʼatamfoɔ adɔɔso ne ɔtan kɛseɛ a wɔde tan me!
Se mine fiender, de er mange, og de hater mig med urettferdig hat.
20 Bɔ me nkwa ho ban na gye me. Mma mʼanim ngu ase, ɛfiri sɛ me dwanekɔbea ne wo.
Bevar min sjel og redd mig, la mig ikke bli til skamme! for jeg tar min tilflukt til dig.
21 Ma tenenee ne nokorɛ mmɔ me ho ban, ɛfiri sɛ mʼani da wo so.
La uskyld og opriktighet verge mig! for jeg bier på dig.
22 Gye Israel, Ao Onyankopɔn, firi wɔn haw nyinaa mu.
Forløs, Gud, Israel av alle dets trengsler!
