Nnwom 2

1 Adɛn enti na amanamanmufoɔ no bo afu? Adɛn enti na wɔsɛe mmerɛ yɛ nhyehyɛeɛ hunu yi?

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2 Asase so ahemfo sɔre gyina na atumfoɔ bom tu agyina tia Awurade ne Deɛ Wɔasra no no.

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

3 Wɔka sɛ, “Momma yɛmmubu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn na yɛnto wɔn mpokyerɛ ngu.”

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

4 Deɛ ɔte adwa so wɔ soro no sere; Awurade di wɔn ho fɛw.

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

5 Afei ɔka wɔn anim wɔ nʼabufuo mu hunahuna wɔn wɔ nʼabufuhyeɛ mu, ka sɛ,

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

6 “Masi me Ɔhene wɔ Sion, me bepɔ kronkron no so.”

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

7 Mɛpae mu aka Awurade ahyɛdeɛ: Ɔka kyerɛɛ me sɛ, “Woyɛ me Babarima; ɛnnɛ mayɛ wʼAgya.

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

8 Bisa me, na mede amanaman nyinaa bɛyɛ wʼagyapadeɛ, asase ano nyinaa bɛyɛ wo dea.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

9 Wode dadeɛ ahempoma bɛdi wɔn so; na woabobɔ wɔn sɛ ɔnwomfoɔ ahina.”

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

10 Enti mo ahemfo, monsua nyansa; monkae kɔkɔbɔ yi, mo asase sodifoɔ.

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

11 Momfa suro nsom Awurade na monsɛpɛ mo ho ahopopoɔ mu.

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

12 Momfe Ɔba no ano, na ne bo amfu ansɛe mo wɔ mo akwan so, ɛfiri sɛ nʼabufuhyeɛ tumi sɔre ntɛm so. Nhyira ne wɔn a wɔdwane toa no nyinaa.

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.