Nnwom 2

1 Adɛn enti na amanamanmufoɔ no bo afu? Adɛn enti na wɔsɛe mmerɛ yɛ nhyehyɛeɛ hunu yi?

Kvi ståkar heidningarne, og kvi stilar folki på fåfengt verk?

2 Asase so ahemfo sɔre gyina na atumfoɔ bom tu agyina tia Awurade ne Deɛ Wɔasra no no.

Kongarne på jordi reiser seg, og herremennerne legg råd saman imot Herren og den han hev salva:

3 Wɔka sɛ, “Momma yɛmmubu wɔn nkɔnsɔnkɔnsɔn na yɛnto wɔn mpokyerɛ ngu.”

«Lat oss slita sund deira band og kasta deira tog av oss!»

4 Deɛ ɔte adwa so wɔ soro no sere; Awurade di wɔn ho fɛw.

Han som tronar i himmelen, lær: Herren spottar deim.

5 Afei ɔka wɔn anim wɔ nʼabufuo mu hunahuna wɔn wɔ nʼabufuhyeɛ mu, ka sɛ,

So talar han til deim i sin vreide, og i sin harm skræmer han deim:

6 “Masi me Ɔhene wɔ Sion, me bepɔ kronkron no so.”

«Og eg hev då sett inn min konge på Sion, mitt heilage fjell.»

7 Mɛpae mu aka Awurade ahyɛdeɛ: Ɔka kyerɛɛ me sɛ, “Woyɛ me Babarima; ɛnnɛ mayɛ wʼAgya.

Eg vil fortelja um ei rådgjerd: Herren sagde til meg: «Du er min son, eg hev født deg i dag.

8 Bisa me, na mede amanaman nyinaa bɛyɛ wʼagyapadeɛ, asase ano nyinaa bɛyɛ wo dea.

Krev av meg, so vil eg gjeva deg heidningarne til arv og endarne av jordi til eiga.

9 Wode dadeɛ ahempoma bɛdi wɔn so; na woabobɔ wɔn sɛ ɔnwomfoɔ ahina.”

Du skal knasa deim med jarnstav; som kruskjerald skal du smuldra deim.»

10 Enti mo ahemfo, monsua nyansa; monkae kɔkɔbɔ yi, mo asase sodifoɔ.

Og no, de kongar, far visleg fram! Lat dykk segja, de domarar på jordi!

11 Momfa suro nsom Awurade na monsɛpɛ mo ho ahopopoɔ mu.

Ten Herren med age, og fagna dykk med otte!

12 Momfe Ɔba no ano, na ne bo amfu ansɛe mo wɔ mo akwan so, ɛfiri sɛ nʼabufuhyeɛ tumi sɔre ntɛm so. Nhyira ne wɔn a wɔdwane toa no nyinaa.

Kyss sonen, so han ikkje skal verta vreid, og de skal ganga til grunnar på vegen! For hans vreide kunde lett kveikjast. Sæle er alle dei som set si lit til honom!