< Nnwom 147 >
1 Monkamfo Awurade. Ɛyɛ sɛ wɔto ayɛyie dwom ma yɛn Onyankopɔn, ɛyɛ fɛ na ɛfata sɛ wɔkamfo no!
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Awurade kyekyere Yerusalem; Ɔboaboa Israel nnommumfoɔ ano.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Ɔsa wɔn a wɔn akoma abotoɔ yadeɛ na ɔkyekyere wɔn akuro.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Ɔnim nsoromma no dodoɔ na ɔde obiara din frɛ no.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Yɛn Awurade so, na ne tumi yɛ kɛseɛ; yɛrente nʼase nwie.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Awurade wowa ahobrɛasefoɔ na ɔtoto amumuyɛfoɔ hwe fam.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Monto aseda nnwom mma Awurade. Momfa sankuo nto dwom mma yɛn Onyankopɔn.
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Ɔde omununkum kata ɔsoro ani; ɔde osutɔ ma asase ma ɛserɛ nyini wɔ nkokoɔ so.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Ɔma anantwie aduane na sɛ anene mma su a, ɔma wɔn aduane.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Ɛnyɛ ɔpɔnkɔ ahoɔden na nʼani sɔ na ɛnyɛ onipa ahoɔden nso.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Na mmom, Awurade ani sɔ nnipa a wɔsuro no, wɔn a wɔde wɔn ho to nʼadɔeɛ a ɛnsa da no so no.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Momma Awurade so, Ao Yerusalem; kamfo wo Onyankopɔn, Ao Sion,
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 ɔma wʼapono akyi adaban yɛ den na ɔhyira wo nkurɔfoɔ a wɔte wo mu.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Ɔma wʼahyeɛ so dwo na ɔde ayuo amapa ma wo.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Ɔsoma nʼahyɛdeɛ kɔ asase so; nʼasɛm tu mmirika ntɛm so.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Ɔtrɛ sukyerɛmma mu sɛ odwan ho nwi, na ɔpete obosuo nsukyeneeɛ sɛ nsõ.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Ɔtoto asukɔtweaa gu fam sɛ mmosea. Hwan na ɔbɛtumi agyina nʼawɔ denden no ano?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Ɔsoma nʼasɛm no ma ɛnane no; ɔhwanyane ne mframa, na nsuo tene.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Wada nʼasɛm adi akyerɛ Yakob, ne mmara ne ɔhyɛ nsɛm akyerɛ Israel.
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Ɔnyɛɛ yei mmaa aman foforɔ biara; wɔnnim ne mmara. Monkamfo Awurade!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.